Wyjątkowo Piękny i być może Wyjątkowo Rzadki Obraz

Franciszek Ksawery Lampi 1827 - Kobieta z kwiatami

Obraz zakupiony w  Antykwariacie dowód zakupu - Faktura 

nie posiadam certyfikatu 

napis na ramie Obraz ze zbirów T.Zielińskiego 

Tomasz Zieliński mieszkał w Kielcach i kolekcjonował dzieła sztuki . wklejam link 

na odwocie na płótnie napis Fr LAMPI a na dole Odnowiono 1938

ktoś nie umiejętnie podobijał do ramy 2 nowe gwoździe i nowy zaczep do zawieszenia 

ja nie chciałem nic zmieniać pozostawiłem tak jak było

wymiary w ramie 38 x 32 cm

wymiary bez ramy 28 x 22 cm

Obraz na Żywo prezentuje się Pięknie i Tajemniczo

Zapraszam

na życzenie mogę wysłać więcej zdjęć ...................

Franciszek Ksawery Lampi (ur. 22 stycznia 1782 w Klagenfurcie, Austria, zm. 22 lipca 1852 w Warszawie) – malarz pochodzenia włoskiego działający w Polsce.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem malarza Jana Chrzciciela Lampiego (starszego), Włocha osiadłego w Austrii oraz bratem Jana Chrzciciela zwanego młodszym. Malarstwa uczył się od swojego ojca, następnie pod kierunkiem Heinricha Fügera i Huberta Maurera w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego uczniami byli m.in. Piotr Michałowski i Wojciech Stattler.

Poza podróżami po Polsce (Kraków 1819, Lublin, Wilno 1823) i za granicą (Wiedeń 1823, Wrocław 1836 i Drezno 1840), przebywał od roku 1815 do śmierci w Warszawie, malując krajobrazy, sceny pasterskie, mitologiczne, religijne, batalistyczne, a także liczne portrety. Najbardziej charakterystyczne dla tego artysty są pejzaże morskie z ruinami, skałami i strumieniami. Jego obrazy są sentymentalno-romantyczne, o chłodnej tonacji. Wczesne dzieła Lampiego często są uważane za dzieła jego ojca lub starszego brata.

Najważniejsze dzieła:

• w Muzeum Narodowym w Warszawie: Krajobraz z wodospadem, portrety: Ksawerego Potockiego, L. Dmuszewskiego, matki J. Słowackiego, P. Fiorentiniego, Pani Osławskiej (1806), Marii z Dworakowskich Magnuszewskiej,
• w Muzeum Narodowym w Krakowie - cztery obrazy
• w Galerii Mielżyńskich w Poznaniu - krajobraz
• portret Kat. Wodzickiej-Konarskiej w posiadaniu ks. Lubomirskich w Krakowie.

Był członkiem warszawskiej loży wolnomularskiej Zur Halle der Beständigkeit

Franciszek Ksawery Lampi (ur. 22 stycznia 1782 w Klagenfurcie, Austria, zm. 22 lipca 1852 w Warszawie) – malarz pochodzenia włoskiego działający w Polsce.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem malarza Jana Chrzciciela Lampiego (starszego), Włocha osiadłego w Austrii oraz bratem Jana Chrzciciela zwanego młodszym. Malarstwa uczył się od swojego ojca, następnie pod kierunkiem Heinricha Fügera i Huberta Maurera w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego uczniami byli m.in. Piotr Michałowski i Wojciech Stattler.

Poza podróżami po Polsce (Kraków 1819, Lublin, Wilno 1823) i za granicą (Wiedeń 1823, Wrocław 1836 i Drezno 1840), przebywał od roku 1815 do śmierci w Warszawie, malując krajobrazy, sceny pasterskie, mitologiczne, religijne, batalistyczne, a także liczne portrety. Najbardziej charakterystyczne dla tego artysty są pejzaże morskie z ruinami, skałami i strumieniami. Jego obrazy są sentymentalno-romantyczne, o chłodnej tonacji. Wczesne dzieła Lampiego często są uważane za dzieła jego ojca lub starszego brata.

Najważniejsze dzieła:

• w Muzeum Narodowym w Warszawie: Krajobraz z wodospadem, portrety: Ksawerego Potockiego, L. Dmuszewskiego, matki J. Słowackiego, P. Fiorentiniego, Pani Osławskiej (1806), Marii z Dworakowskich Magnuszewskiej,
• w Muzeum Narodowym w Krakowie - cztery obrazy
• w Galerii Mielżyńskich w Poznaniu - krajobraz
• portret Kat. Wodzickiej-Konarskiej w posiadaniu ks. Lubomirskich w Krakowie.

Był członkiem warszawskiej loży wolnomularskiej Zur Halle der Beständigkeit