W roku 1865 Francja, Szwajcaria, Belgia, Włochy i Luksemburg stworzyły unię walutowa nazywaną Unią Łacińską. Potem dołączyły Grecja i Bułgaria. Porozumienie monetarne zainicjowane zostało przez Napoleona III  a walutą obowiązującą stał się frank. Mimo, iż Szwajcaria była jednym z pierwszych sygnatariuszy porozumienia, dopiero po dwudziestu latach zaczęła bić franka z własnym wizerunkiem. Unia Łacińska, mimo wielu potknięć i błędów, rozszerzała się aż do przedednia Pierwszej Wojny Światowej i formalnie przestała istnieć dopiero dziesięć lat później, w 1927 roku. Pozostałością po niej są historyczne monety- oryginalne i bite współcześnie z datą ostatniej emisji.

Rewers

W rewersie widnieje tarcza herbowa z charakterystycznym, równoramiennym  krzyżem szwajcarskim. Tarcza ukazana została na tle liści dębu oraz oplatających ją szarf. Widnieje tu nominał: 20 FR oraz rok emisji.

Awers

W awersie widnieje portret dziewczyny o długich warkoczach. Jest to uosobienie Helvetii- czyli Szwajcarii, której łacińska nazwa wywodzona jest od celtyckiego plemienia Helwetów. Dało ono zręby państwowości w tym górzystym kraju. Dziewczyna, o słodkiej twarzy, ukazana jest na tle surowego, górskiego krajobrazu. Na ramionach posiada wieniec kwietny z szarotek alpejskich. Ponad nią widnieje napis HELVETIA u samego dołu obrazu zawarty został podpis projektodawcy- F.LANDRY. Kompozycja szczelnie wypełnia pole monety.

Piękna i misterna moneta 20- frankowa to klasa sama w sobie. Utrzymana w duchu XIX-wiecznego romantyzmu, jest artefaktem historycznym i przedmiotem artystycznym.  W monecie tej podkreślono szlachetność, piękno i niezawodność kruszcu, z jakiego została wykonana.

Złota moneta kolekcjonerska umieszczona w kapslu ochronnym.