Szanowni Państwo.

Przedmiotem aukcji jest wyjątkowy obraz, perełka na rynku antykwarycznym, piękny, symboliczny, doskonale zachowany. To dzieło Wlastimila Hofmana, namalowane na bardzo grubej tekturze farbami olejnymi i opisane w lewym, górnym rogu autorską sygnaturą z imieniem i nazwiskiem Wlastimil Hofman. Obraz oprawiony jest w drewnianą, szeroką, masywną, złotą ramę, która jest dopełnieniem dzieła. Rama nie posiada znaczących ubytków, moim zdaniem są one niezauważalne, nieistotne przy odbiorze estetyki całości.

Obraz nie był poddawany pracom konserwatorskim. Teraz, dzięki naturalnej patynie jest jeszcze bardziej sentymentalny i nastrojowy. Malatura bez spękań i oprysków. Obraz nabyłem jakiś czas temu, na jego zakup posiadam oczywiście stosowne umowy kupna-sprzedaży. Mogą Państwo obejrzeć go osobiście podczas trwania akcji w moim Antykwariacie w Białymstoku, po uprzednim uzgodnieniu dogodnego dla obu stron terminu. Wszyscy zainteresowani jego kupnem mogą oczywiście zadawać dodatkowe pytania, na które niezwłocznie odpowiem. Mam nadzieję, że powyższe informacje zapewnią bezpieczeństwo transakcji.

O sprzedawanym obrazie, samym artyście, mógłbym pisać w nieskończoność. Proszę mi wybaczyć, jeśli opis wyda się Państwu zbyt długi, ale nie jestem w stanie w swoim zachwycie nad malarstwem Hofmana, napisać o nim i jego pracach tylko kilka słów.

Malarstwo Wlastimila Hofmana jest niesamowite. Sam autor jest bardzo ważnym i uznanym artystą dlatego, że jego obrazy są ponadczasowe, paraboliczne, o nieskończonych możliwościach interpretacyjnych. Ograniczenie barwnych kontrastów, dominujący nastrój liryki, zapatrzenie we własne wnętrze, swoista religijność- głęboko przemyślana i przeżyta ale prosta i naiwna, bazująca na religijności ludowej- to główne wartości jego malarstwa. Hofman był chyba najdłużej żyjącym polskim malarzem modernistą. Był przedstawicielem późnego okresu symbolizmu młodopolskiego, wiernym uczniem Jacka Malczewskiego, nadającym swoim obrazom bardzo liryczny ton. Najważniejszą i najliczniej reprezentowaną dziedziną twórczości Hofmana było symboliczne malarstwo portretowe. Do tego „grona” obrazów należy właśnie proponowany dzisiaj portret trzech osób, mężczyzn w sile wieku, niezwykle wymowny i symboliczny. Na uwagę, jak zwykle w pracach tegoż artysty, zasługuje bogaty kontekst znaczeniowy. Tu wszystko jest ważne, od centralnie umieszczonych trzech postaci, po tło, przestrzeń, którą widać za nimi.

To co najbardziej zwraca chyba uwagę w obrazie to twarze i dłonie trzech, starszych panów zajmujących większość przestrzeni pracy. Wszyscy stoją oparci o drewniane kije, jeden z nich nabija tytoniem fajkę. Ich podeszły wiek, jak zazwyczaj w obrazach Hofmana, jest bezapelacyjnie symbolem mądrości, mądrości życiowej, doświadczenia. Proszę zwrócić uwagę, że twarze bohaterów, poważne, naznaczone zmarszczkami i przypruszone siwym zarostem odzwierciedlają trudności życiowe z jakimi przyszło się im zmagać przez całe życie. Zniszczone, spracowane dłonie świadczą, że są ludźmi pracy i sporo tej pracy na przestrzeni dziesiątek lat już wykonali. Pogrążeni w krótkiej chwili refleksji dumają nad okresem życia, w którym się znaleźli. I tu właśnie ważną rolę odgrywa tło widoczne za postaciami, bo nie przypadkiem jest to zimowy krajobraz. Ta pora roku, czyli zima jest symbolem zimy życia mężczyzn i zwiastuje po prostu koniec życia...Dodatkowo, proszę zwrócić uwagę, że za plecami staruszków po obejściu krzątają się inne postacie, które wykonują swoje codzienne obowiązki. To też nie jest bez znaczenia, bo pokazuje iż wszystko ma swój czas, toczy się swoim rytmem, ludzie żyją, pracują, starzeją się i w końcu umierają... Od kolei losu po prostu nie da się uciec i zdaje się, że wiedzą to bohaterowie proponowanego dzisiaj państwu obrazu.

Cóż mogę dodać...całość przepełniona jest wyjątkowym, unikalnym liryzmem, którego nie odczujemy w dziełach innych plastyków. To właściwe świadectwo wartości pracy. Dla porównania podaję strony, na których można zestawić podobne, symboliczne postacie i sceny w różnych odsłonach. Odnajdziemy je w ofercie polskich domów aukcyjnych:

https://polskidomaukcyjny.com.pl/products/hofman-vlastimil-1881-1970-robotnicy

http://www.altius.com.pl/index.php?p=obiekty&aukcje_id=47&obiekty_id=4001&aob=2921

http://www.artinfo.pl/aukcje/wlastimil-hofman/stary-goral-i-aniol-ok-1930

https://desa.pl/pl/auctions/103/object/13400/wlastimil-hofman-autoportret-z-wedrowcem

https://desa.pl/pl/auctions/398/object/39658/wlastimil-hofman-stary-mezczyzna

https://onebid.pl/auction/58/lot/144/wlastimil-hofman-1881-1970-odpoczynek-ok-1930

http://www.artinfo.pl/aukcje/wlastimil-hofman/mlodosc-i-starosc4

Artyści często powielali te same motywy, często uwieczniali na swoich całkiem różnych obrazach te same osoby. Wlastimil Hofman nie tylko utrzymywał w obrazach ten sam nastrój i głębokie symboliczne ich przesłanie, ale był wierny również swoim charakterystycznym bohaterom. Jak u każdego artysty plastyka efekt był raz lepszy, raz gorszy. Wszystkie zdjęcia powinny pomóc Państwu w ocenie, czy sprzedawany dziś stary obraz należy do prac bardziej czy mniej wartościowych. Proszę też wziąć pod uwagę, porównując z innymi tego typu pracami Hofmana, że różni je też profesjonalne i amatorskie ujęcie obrazu na zdjęciach.

A tak już zupełnie na koniec przedstawiam Państwu „krótką” notkę biograficzną Wlastimila Hofmana.

Wlastimil Hofman urodził się w 1881 roku koło Pragi. Był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy- symbolistów XX wieku. W swojej twórczości zajmował się przede wszystkim malarstwem portretowym i religijnym. Zawsze skromny, tworzący na uboczu artysta, doczekał się uznania dopiero po śmierci. Zmarł w 1970 roku w Szklarskiej Porębie. Hofman w 1896 roku rozpoczął studia W Krakowie w Szkole Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod okiem takim takich mistrzów jak Jacek Malczewski, Leon Wyczółkowski czy Jan Stanisławski. W latach 1899-1901 studiował już w Paryżu w Ecole des beaux-arts. W 1902 roku na dorocznej wystawie „Sztuki” zaprezentował po raz pierwszy swoje obrazy, ale sławę przyniosła mu dopiero Spowiedź, powstała w 1905 roku i wystawiona w 1906 w warszawskiej Zachęcie. W 1907 roku, jako pierwszy Polak otrzymał nominację na członka wiedeńskiej Galerii Secesji. W latach 1914-20 mieszkał w Pradze i Paryżu, po czym wrócił do Krakowa, gdzie zbudował dom i pracownię w Krakowie. Od 1939 roku losy Hofmanna to tułaczy szlak przez Wołyń do Stambułu, Hajfy, Jerozolimy. W 1942 roku wydał nawet tomik wierszy Przez ciernie do Wolności. Do polski powrócił w 1946 roku i rok później osiadł na stałe w Szklarskiej Porębie. Zarabiał tam na życie malując portrety turystom i mieszkańcom. Wówczas tez powstały liczne obrazy o tematyce religijnej dla kościoła parafialnego w Szklarskiej Porębie, w tym: Czterej Ewangeliści, Droga Różańcowa, Droga Krzyżowa, Adoracja Dzieciątka. W 1961 roku został odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1902–1939 Wlastimil Hofman brał udział w około stu wystawach. Najważniejsze prezentacje monograficzne to : Lwów (1918), Paryż (1920, 1930), Kraków (1921, 1925, 1928, 1932), Praga (1917, 1922, 1924, 1925, 1928, 1929), Łódź (1927), Morawska Ostrawa (1929), Poznań (1930, 1938, 1939), Warszawa (1938), Jerozolima (1941, 1942). Po wojnie wystawiał znacznie mniej. Ważniejsze prezentacje: Kraków (1946), Praga (1948), Warszawa (1962), Wrocław (1948, 1967).

Obraz, który mam przyjemność dzisiaj Państwu zaproponować, z pewnością będzie stanowić piękny element dekoracyjny stylowego wnętrza. Z pewnością na Państwa, jak i innych odbiorców, czekają silne wrażenia, które może wywołać tylko obraz o tematyce bliskiej każdemu, wrażliwemu człowiekowi. Artysta wszak mówił sam o sobie, iż był malarzem myśli i przeżyć. Proszę ocenić czy obraz przemawia do Państwa….

Wymiary: 52,5 x 43 cm.