Liczba stron: 437
Format: A4
Obwoluta: Twarda
Rok: 2009
Wydanie: Autorskie - Ziemacki Mieczysław GDAŃSK
Tytuł: RÓD ZIEMACKICH SZLACHTY POLSKIEJ HERBU RAWICZ
Nakład: Absolutny UNIKAT, nakład bliżej nieznany, szacowany na około 100 sztuk. Bez planowanej możliwości wznowienia.
Stan: Dobry, 4/6. Nie tak liczne zarysowania na okładce widoczne po odpowiednim światłem i kątem. Lekkie rozczepienie bloku widoczne na zdjęciu NR 3., poza tym łądny egzemplarz bez zarzutów, ładne czyste strony bez stempli itd.
Autor: Ziemacki Mieczysław, inżynier, członek związku szlachty polskiej, członek Gdańskiego Oddziału Związku Sybiraków, były pracownik cywilny gdańskiego aresztu przy ulicy Kurkowej. Działacz IPN w sprawach odnalezienia kazamatów w Gdańskim areszcie w których przetrzymywano i torturowano po wojnie więźniów politycznych, gdzie w latach 40. i 50. urząd Bezpieczeństwa przetrzymywał i mordował więźniów politycznych. Odznaczony Krzyżem; Zasług z mieczami, Partyzanckim, Zesłańców Sybiru, Armii Krajowej. Zmarły 5 października 2012
Na ostatniej stronie drzewo rodziny Rawicz, które dołożył sam autor książki! UNIKAT
OPIS:
Książka opisuje genezę herbu Rawicz, historię i dzieje rodziny rodu Ziemackich, wspomnienia autora Mieczysława Ziemackiego z okresu walk na Wileńszczyźnie i późniejszego zesłania, a także prywatne przeżycia z czasów wojny. Bogato ilustrowana licznymi zdjęciami rodzinnymi, mapami, artykułami z gazet, wierszami oraz dokumentami dotyczącymi historii rodu.
Poza tym zawiera niepublikowane dotąd wydarzenia opisujące akcję ataku ZOMO na lokalnych mieszkańców osiedla GDAŃSK - ZAPSA - PILOTÓW opisane wraz ze zdjęciami w wykonaniu autora książki.
Na ostatniej stronie DRZEWO RODZINY RAWICZ - zapisane na złączonych ze sobą około 10 kartkach A4 datujące członków rodziny RAWICZ od około 1600 roku aż do współczesności (tj 2009 rok).
SPIS TRESCI
- Heraldyka 9
- Dzieje heraldyki polskiej 12
- Wsrod Slowian panstwo Polskie 16
- Rod Ziemackich wiek XIV - XVI 17
- Zubozenie szlachty polskiej, wiek XIX 22
- Ks. Rajmund Ziemacki 1810-1863. 24
- S.p Prof. Dr Jozet Ziemacki 42
- Koligacje rodow: Ziemaccy, Renigerowie, Wagnerowie,
' Koplewlcy i Pilsudcy 53 ’
- Zubozenie maj^tku Uhlany XVIII-XIX w. 65
- Ziemaccy w Uhlanach larafi910-1936 68
- Kopane Bloto i druga wojna swiatowa (lata 1937 - 1945) 99
- Ucieczka Mietka z Kalugi do Polski 144
- Ziemaccy w Polsce po II wojnie swiatowej 150
- Wojna Polsko-Bolszewicka, 1920 rok 172
15 Piesni i wiersze 174
- Niektore dokumenty i fotografie 216
- Wojaze Mietka po Polsce 253
- Mietkowe wojaze poza granicami Polski 313
- Pierwszomajowe perypetie Mietka 361
- Odeszli na wieczn£t wacht? 364
- Zjawiska niepoj^te, nadzwyczajne 380
- Walka dwoch opcji politycznych na Zaspie, 1983r. 384
- Peany 390
SŁOWA KLUCZOWE
Rawicze
Rawicza
Rawiczy
Rawiczowi
Rawiczom
Rawicz
Rawicze
Rawiczem
Rawiczami
Rawiczu
Rawiczach
Rawiczu
Rawicze
herb Rawicz
Inne nazwy: Rawa, Ursin, Ursowic, Panna na niedźwiedziu, Miedźwiada, Miedźwioda, Niedźwiada, Niedźwieda, Niedźwioda, Rawic, Rawita.
Blazon: W polu złotym panna ukoronowana, w sukni czerwonej, z rozpuszczonymi włosami, siedząca na niedźwiedziu czarnym, kroczącym w prawo. W klejnocie nad hełmem w koronie między dwoma rogami jelenimi pół niedźwiedzia czarnego w prawo, trzymające o w prawej łapie różę czerwoną.
Herb z okresu Dynastii Piastów. Rok powstania 1003-1112. Występował głównie w ziemi krakowskiej i sandomierskiej. Aktem unii horodelskiej 2 października 1413 roku herb został przeniesiony na Litwę.
Herb pochodzi z Lotaryngii. Poprzez Czech (Morawy), przybył do Polski. Najstarsza polska pieczęć datowana jest z 1306 roku, najstarszy zapis z 1394 roku.
Legenda: Legenda Rawiczów opowiada, że po śmierci króla Anglii państwo przypadło synowi zmarłego monarchy, zaś skarby córce. Źli doradcy skłonili młodego króla do wydania siostry na pożarcie czarnemu niedźwiedziowi, żyjącemu w jaskini i pożerającemu ludzi swawolnych. Modlitwy dziewicy spowodowały jednak, iż groźny zwierz dał się okiełznać pasem królewny. Niedoszła ofiara wróciła tryumfalnie do zamku, jadąc na grzbiecie niedźwiedzia. Przerażony oczywistym cudem brat prosił siostrę o przebaczenie i zwrócił jej zagrabione skarby. Królewna po jakimś czasie wyszła za mąż za księcia Lotaryngii, a swojemu potomstwu na pamiątkę powyższego zdarzenia nadała herb z panną na niedźwiedziu.
Wawrzyniec Lorek, Bożej nazwany, z familii Rawitów, od Brzetysława książęcia czeskiego urażony, że całą jego familią z państw swoich rugował, zabił go, na którego miejsce gdy Borzywoj brat jego rządy czeskie objął, Bożejowi i Mutynie, bratu jego rodzonemu, darowawszy zabójstwo, do łaski przywrócił, atoli Światopełk książę czeski w roku 1108 Mutynę i z synami dwiema jego, Bożejem i Borszakiem, także Unisława i Domisława, wszystko to Rawiczanie byli, pozabijać kazał, czym przerażeni drudzy tegoż domu familianci do Polski się wynieśli; przyjął ich mile Bolesław Krzywousty król polski i w dobra ich w rawskim województwie opatrzył, gdzie wiele zamków i miast pofundowali i familią swoją w tym kraju rozplenili.
Herbem posługiwało się ponad 310 rodzin.
Herbowni: Amszyński, Bagocki, Bakałarowicz, Bandrowski, Bar, Baranowski, Barański, Bąkowski, Bełdowski, Bełzowski, Białonowicz, Biedrzychowski, Biedrzycki, Bielski, Bienieski, Binkbink, Biodra, Biskupski, Bliskowski, Błeszyński, Bocheński, Bogdański, Boguski, Boguskowski, Borszczowski, Boryczewski, Borysowski, Boryszewski, Borzewicki, Borzyszewski, Bożewicki, Brabantski, Brośniowski, Bukowski, Bułajewski,Celejewski, Celejowski, Celgowski, Celigowski, Cemechowski, Chobrzański, Chobrzyński, Chociewski, Chodyński, Chodzyński, Chrobrzański, Chrobrzeński, Chroślicki, Cibowicz, Ciecierski, Cielgowski, Cieszycki, Ciszycki, Czekierski, Czekierstki, Czernski, Czerski, Czuryłło, Czysta, Ćwikła, Ćwilichowski, Dalmat, Dąbrowski, Dem(ę)biński, Depolt, Depult, Deręgowski, Dergon, Dergoński, Derhun, Derkon, Derkoński, Dębiński, Dobraniecki, Dobroniewski, Dobrzeniecki, Domaniewski, Dorostajski, Drzewicki, Drzewiecki, Duchnowski, Dziczkowski, Dziekoński, Dziewulski, Dzieżkowski, Fagel, Fajgel, Faygiel, Filipecki, Filipicki, Fribes, Gadecki, Gadzicki, Gajecki, Galimski, Galiński, Gano, Ganolipski, Gawiński, Gaworski, Gawroński, Gądecki, Giedowg, Gieszkowski, Głąbkowski, Gniewosz, Godzicki, Gołyński, Gowarczewski, Goworek, Gozdziejowski, Górski, Grabkowski, Grądzki, Grot, Grotowski, Gudkowski, Guszkiewicz, Gut, Gutkowski, Hałuziński, Hołuziński, Homicki, Hrudziewicz, Hudo, Jackowski, Jakubowicz, Jarewski, Jarocki, Jaroszyn, Jarowski, Jasieński, Jasiewicz, Jasilkowski, Jasiński, Jastkowski, Jaszczurowski, Jawojsz, Jawosz, Jawrysz, Jerome, Jeziorkowski, Kalnicki, Kamieński, Kamiński, Karpowicz, Karwowski, Kasprowicz, Kazimierski, Kazimirski, Kiemlicki, Kiemlicz, Kieniewicz, Klimczycki, Kliszowski, Kłoczewski, Kłoczowski, Kłopocki, Kochan, Komorowski, Koniński, Korniłłowicz, Korniłowicz, Korosz, Koros, Kosacki, Kosecki, Kosibski, Kosiecki, Kosiński, Kossacki, Kossecki, Kostro, Kostryc, Koziełkowski, Koziołkowski, Kórosz, Krajoszewski, Krasnowski, Krasowski, Krassowski, Kraszczyński, Kraśnicki, Kruczyński, Krukowski, Krzewski, Krzowski, Krzyczykowski, Krzyszczykowski, Kubeł, Kujawski, Kuras, Kurosz, Kurosz-Bielawski, Kurosz-Kujawkowicz, Kurosz z Kuroszowa, Kurosz-Skonieczny, Kurosz-Wilk, Lang, Lasota, Lasotawicz, Lassota, Leniek, Linowski, Lipicki, Lipiński, Łakocki, Łąkocki, Łętowski, Łubkowski, Łubnicki, Łupnicki, Mager, Magier, Makocki, Małgiewski, Mąkocki, Mejnart, Mejsztowicz, Meleniewski, Melgiewski, Melin, Meysztowicz, Męcina, Męciński, Męczyna, Męczyński, Michowski, Miechowski, Miedzikowski, Miedzikowski, Miedzykowski, Mikulczewski, Mikulski, Mikułowski, Mikułowski-Pomorski, Minigał, Mitrowski, Mnichowski, Modłkowski, Mońko, Mosiński, Moszyński, Mysłowski, Mystkowski, Nadarski, Nakutowicz, Nasuta, Nasuta, Naszuta, Niedziałka z Niedziałek, Niedziałkowski, Niemcewicz, Niesielkowski, Niesułkowski, Nieszczewski, Nieśmiejan, Niszczewski, Noskowski, Nosowski, Nossowski, Nowomiejski, Nowomiescki, Nowomski, Nowowski, Nożewski, Nożowski, Nurzyński, Obelt, Okolski, Okólski z Okoła, Olendski, Olendzki, Oleński, Olęcki, Olędzki, Olęski, Olpiński, Olszewski, Olszowski, Ołdak, Ołdakowski, Oski, Osska, Ostasz, Ostrowski, Oszka, Otrembus, Owsianko, Owsiany, Ożarowski, Ożga, Pachniewski, Pankracki, Paroski, Patawin, Pawełecki, Pękoszewski, Piasecki, Plaskota, Płaskot, Płaskota, Płodziński, Podczaski, Podczaszyński, Poddębski, Poderski, Podkoński, Poraziński, Prandota, Prosiński, Prusieński, Prusiński, Pruszyński, Przyjemski, Przystałowicz, Pukiel, Pukinicki, Pukl, Rabcewicz, Raciborski, Raciborzyński, Radkowski, Radliński, Radomyski, Radziejowski, Radzymiński, Rafał, Rajkowski, Rakacewicz, Rakocy, Rapcewicz, Rawa, Rawicz, Rawicz-Zegrzda, Raykowski, Rąblewski, Regulski, Reszczeński, Reszczyński, Rewecki, Rewucki, Reykowski, Rogoliński, Rojek, Rokicki, Rokotnicki, Rososki, Rudzieński, Rudziński, Rusiecki, Ruzdziński, Rybka, Ryczkowski, Rzepiński, Saczyński, Samborzecki, Sączyński, Sib, Siedlecki, Siestrzyński, Skawiński, Skinder, Skowieski, Skubicz, Skubisz, Skubysz, Słupecki, Smiarowski, Smorczewski (jedna linia otrzymała 17 maja 1892 roku w Rzymie od papieża Leona XIII dziedziczny papieski tytuł hrabiowski na zasadzie primogenitury), Snopek, Snopkowski, Sołomerecki, Sołomereski, Staczek, Staczko, Stanowski, Stocki, Stolnicki, Strachocki, Straszewski, Sulistrowski, Suliszewski, Sum, Swiniowski, Szabliński, Szabrański, Szachłacki, Szaciński, Szczerba, Szczerbanienko, Szczerbań, Szczerbowicz, Szczyciński, Szotarski, Szuliszewski, Szumowicz, Szydłowski, Śmiarowski, Świątnicki, Świerzbiński, Świniowski, Tadajewski, Tadajowski, Tąkiel, Tązowski, Tczyński, Trzciński, Twaróg, Ursyn-Kornułowicz, Ursyn-Niemcewicz, Ursyn-Rusiecki, Urzelowski, Warsz, Warszawski, Warszewski, Węgrzynowicz, Wierciński, Wisimirski, Witanowski, Wojaczyński, Wojatyński, Wojcicki, Wolski, Wołmiński, Wołucki, Woźnicki, Woźnieński, Wożnieński, Wójcicki, Wóycicki, Wóyciński, Wręcki, Wroczeński, Wrzelowski, Wszeborski, Wyszomierski, Wyszomirski, Zaborowski, Zackowski, Zacnolaski, Zaczek, Zaczkowski, Zaćwilichowski, Zaichowski, Zakaszewski, Załuska, Załuski, Zawada, Zawadowski, Zdembiński, Zdębiński, Zdrzalik, Zdziechowski, Zegrda, Zegrzda, Zegrżda, Zegzdra, Zegżda, Zegżdra, Zelasowski, Ziemacki, Ziemak, Zołędowski, Żegrzda, Żelaskowski, Żelazkowski, Żelazo, Żelazowski, Żelichliński, Żołędowski, Żołękowski, Żwan.
Odmiany herbowe:
herb Bar
Blazon: W polu złotym na niedźwiedziu kroczącym, czarnym, panna w czerwonej sukni, rozczesana w koronie złotej. Klejnot: Między dwoma rogami jelenimi pół niedźwiedzia czarnego z różą w prawej łapie. Labry: Złote, podbite czernią.
Najwcześniejsze wzmianki: Nadany w 1593 roku Szymonowi Barowi (Baehr).
Herbowni: Bar, Baehr.
herb Bocheński I
wg Wikipedii
wg Czechowskiego
wg "CLENODIUM"
Polski herb szlachecki, używany przez pruską rodzinę, osiedloną później na terenie całej Rzeczpospolitej, odmiana herbu Rawicz.
Blazon: Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:
W polu złotym na czarnym niedźwiedziu panna w sukni srebrnej i koronie złotej, z rozpuszczonymi włosami i wzniesionymi rękoma. W klejnocie nad hełmem w koronie rycerz w zbroi z proporcem w ręku, białym z czerwonym obramowaniem. Labry czarne podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki: Herb wzmiankowany przez Ostrowskiego, Bonieckiego i Żernickiego (Der Polnische Adel). Herb pierwotnie pruski. Przemysław Pragert spekuluje, że kaszubska rodzina herbu Bochen mogła przyjąć ten herb po przyjęciu nazwiska Bocheński.
Herbowni: Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych: Bocheński.
herb Bocheński II
Blazon: Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:
W polu złotym na niedźwiedziu czarnym, panna w sukni błękitnej i koronie złotej z rozpuszczonymi włosami i wzniesionymi rękoma. Nad tarczą dwa hełmy w koronach z klejnotami: nad pierwszym pomiędzy dwoma rogami jelenimi pół niedźwiedzia czarnego, wspiętego, z różą czerwoną w prawej łapie w lewo, nad drugim 4 pióra strusie, złote i błękitne na przemian.
Odmiana herbu Rawicz z nobilitacji galicyjskiej.
Najwcześniejsze wzmianki: Nadany w 1849 roku braciom Feliksowi, Kazimierzowi, Franciszkowi, Wiktorynowi i Julianowi Bocheńskim przez Franciszka Józefa.
Herbowni: Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych: Bocheński.
herb Dembiński Hrabia
Herbowni: Debiński, Dębiński, Dembiński, Dęmbiński.
Z nich: Jan Nepomucen otrzymał w 1784 roku od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji.
herb Jarocki
Inna nazwa: Rawa bez Róży
Herbowni: Jarocki.
herb Kosiński
Blazon: W polu podzielonym na cztery w szachownicę dwa pola czerwone dwa złote (żółte). Na czerwonych polach prawym herbowym górnym i przeciwnym po skosie - po dwa czarne trójkąty położone na sobie tworzące gwiazdę szecioramienną. W polach złotych - w lewym górny herb Zagłoba w przeciwnym Rawicz ale panna ma czerwoną suknię i włosy rozpuszczone. Na włosach korona.
Najwcześniejsze wzmianki: Herb, przyjęty prawdopodobnie przez przywódcę pierwszego buntu kozackiego Krzysztofa Kosińskiego, który pochodził, jak chce Boniecki, z rodziny Rawiczów, lub raczej, jak pisze A.A. Kosiński, z rodziny kozackiej o przydomku "Hamil-Car" (przekształcone potem na "Amilkar"). Rodziny należące do herbu: Kosiński "Amilkar".
herb Kosiński Baron
Najwcześniejsze wzmianki: Herb baronowski z okresu wojen napoleńskich, nadany w 1813 roku generałowi wojsk polskich Antoniemu Amilkarowi Kosińskiemu (syn Józefa i Regina Korsak) przez cesarza Napoleona I.
Herbowni: Kosiński (baron).
herb Kujawski
Herbowni: Kujawski.
herb Ostrowski Hrabia
Herbowni: Odmiana herbu przysługująca hrabiom Ostrowskim.
Z nich: Tomasz Adam otrzymał 6 lipca 1798 roku od króla Fryderyka Wilhelma III dziedziczny tytuł hrabiego w Prusach, jego synowie Władysław Franciszek, Atanazy Joachim oraz Jan Tadeusz otrzymali w 1824 roku od Deputacji Senatu Królestwa Polskiego uznanie tytułów, wspomniany Atanazy Joachim otrzymał 5 czerwca 1844 roku od rosyjskiej Rady Państwa potwierdzenie tytułu, podobnie jak bracia Stanisław Kostka Władysław i Antoni Józef Tomasz 29 listopada 1855 roku, inni bracia Juliusz Karol Ignacy i Gustaw Antoni 31października / 12 listopada 1891 roku oraz Aleksander Antoni Feliks wraz z synem Krystynem Marią Antonim 21 grudnia 1898 roku ukazem Departamentu Heroldii, bracia Gustaw Antoni Władysław i Witold Ludwik Stanisław otrzymali 3 sierpnia 1901 roku austriackie potwierdzenie tytułów ("österreichische Bestätigung des Grafenstandes").
herb Rawicz I
herb Sołomerecki Książę
Herbowni: Odmiana herbu przysługująca książętom Sołomereckim.
herb Strachocki
Herbowni: Strachocki.
herb Zawada
Blazon: W polu błękitnym niedźwiedź czarny kroczący, na którym panna w koronie złotej i szacie czerwonej, z uniesionymi ramionami. Klejnot: między dwiema chorągwiami czerwonymi niedźwiedź wyskakujący, czarny. Labry błękitne, podbite czerwonym.
Najwcześniejsze wzmianki: Nadany Piotrowi Zawadzie, dworzaninowi królewskiemu 27 sierpnia 1571 roku.
Herbowni: Zawada.
Żródła:
herby Polskie
Herby Polskie
Herby Polskie
"Herbarz Polski - od średniowiecza do XX wieku" - Tadeusz Gajl
Herby szlachty śląskiej
Herby szlachty kaszubskiej
herby szlachty polskiej
herb szlachty pruskiej
herb Rawicz w "Wikipedia"
Inne nazwy: Rawa, Miedźwiada, Miedźwioda, Neczwyeda, Niedźwiada, Niedźwieda, Rawic, Rawita, (Panna na niedźwiedziu to nie nazwa lecz opis, Ursa itp. - to wersje nazwy łacińskiej). Nazwa pochodzi prawd. od słowa Rawa - potok górski.
Jeden z najstarszych herbów rycerskich i szlacheckich. W złotym polu niedźwiedź czarny kroczący w prawą herbową stronę. Na nim panna srebrna w czerwonej szacie z rękami rozpostartymi i złotej koronie. W klejnocie dwa rogi jelenia i głowa niedźwiedzia - zapewne czarna. Znane są też inne wersje herbu. np. użyta pod Grunwaldem chorągiew Rawitów miała tło czerwone. Na tryptyku z Szymanowa panna w ręku trzyma trzy róże czerwone. Tarcza herbowa z Sandomierza w klejnocie ma dwa rogi bawole.
Najstarsza pieczęć datowana jest na rok 1306 (kasztelan sandomierski Prandota), najstarsza wzmianka pisemna pochodzi z 1394. Wcześniej przypisuje się Rawiczom godła przedheraldyczne - tak jak identyfikowany z nimi Warsz - kasztelan krakowski w latach 1278-9
Ród Rawitów (Wrszowców) pochodzi z pogranicza polsko-czeskiego. Pierwotnie ród o dużym znaczeniu w Czechach na skutek zatargów i udziału w spiskach chronił się w Polsce. Jest wiele legend dotyczących najstarszej historii herbu, m.in. o pochodzeniu herbu z Lotaryngii. Najbardziej znaną legendą związaną z rodem jest ta o założeniu Warszawy przez Warsza (legenda powstała w XIX wieku i występuje w niej Sawa - które jest imieniem męskim!)
Rodziny należące do herbu: Amszyński, Bagocki, Bakałarowicz, Bandrowski, Bar, Baranowski, Barański, Bąkowski, Bełdowski, Bełzowski, Białonowicz, Biedrzychowski, Biedrzycki, Bielski, Bienieski, Binbink, Biodra, Biskupski, Bliskowski, Błeszyński, Bocheński, Bogdański, Bogucki, Boguski, Boguskowski, Borowski, Borszczowski, Borychowski, Boryczewski, Borysowski, Boryszewski, Borzewicki, Borzyszewski, Bożewicki, Brabantski, Brośniowski, Broszniowski, Bukowski, Bułajewski, Celej, Celejewski, Celejowski, Cielejewski, Cielejowski, Czelejewski, Czelejowski, Celgowski, Celigowski, Cemechowski, Chobrzański, Chobrzyński, Chociewski, Chodyński, Chodzyński, Chrobrzański, Chrobrzeński, Chroślicki, Cibowicz, Ciecierski, Cielgowski, Cieszycki, Ciszycki, Czekierski, Czekierstki, Czernski, Czerski, Czuryłło, Czysta, Ćwikła, Ćwilichowski, Dalmat, Dąbrowski, Dembiński, Depolt, Depult, Deręgowski, Dergon, Dergoński, Derhun, Derkon, Derkoński, Dębiński, Dobraniecki, Dobroniewski, Dobrzeniecki, Domaniewski, Dorostajski, Drzewicki, Drzewiecki, Duchnowski, Dziczkowski, Dziekoński, Dziewulski, Dzieżkowski, Fagel, Fajgel,Falkiewicz, Faygiel, Filipecki, Filipicki, Fribes, Gadecki, Gadzicki, Gajecki, Galimski, Galiński, Gano(Gan), Ganolipski, Gawiński, Gaworski, Gawrych, Gawroński, Gądecki, Giedowg, Gieszkowski, Głąbkowski, Gniewosz, Godzicki, Gołyński, Gowarczewski, Goworek, Gozdziejowski, Górski, Grabkowski, Grądzki, Grodzki, Grot, Grotowski, Gudkowski, Guszkiewicz, Gut, Gutkowski, Hałuziński, Hołuziński, Homicki, Hrudziewicz, Hudo, Jackowski, Jakubowicz, Jarewski, Jarocki Jaroszyn, Jarowski, Jasieński, Jasiewicz, Jasilkowski, Jasiński, Jastkowski, Jaszczurowski, Jawojsz, Jawosz, Jawrysz, Jerome, Jeziorkowski, Kalnicki, Kamieński, Kamiński, Karpowicz, Karwowski, Kasprowicz, Kazimierski, Kazimirski, Kiemlicki, Kiemlicz, Kieniewicz, Klimczycki, Kliszowski, Kłoczewski, Kłoczowski, Kłopocki, Kochan, Komorowski, Koniński, Korniłłowicz, Korniłowicz, Kosacki, Kosecki, Kosibski, Kosiecki, Kosiński, Kossacki, Kossecki, Kostro, Kostryc, Koziełkowski, Koziński, Koziołkowski, Krajoszewski, Krasnowski, Krasowski, Krassowski, Kraszczyński, Kraśnicki, Kruczyński, Krukowski, Krzewski, Krzowski, Krzyczykowski, Krzyszczykowski, Kubeł, Kujawski, Kurosz, Lang, Lasota, Lasotawicz, Lassota, Leniek, Linowski, Lipicki, Lipiński, Louwagie, Lowagie, Lewagie, Łakocki, Łąkocki, Łętowski, Łubkowski, Łubnicki, Łupnicki, Mager, Magier, Makocki, Małgiewski, Mąkocki, Mejnart, Mejsztowicz, Meleniewski, Melgiewski, Melin, Meysztowicz, Męcina, Męciński, Męczyna, Męczyński, Michowski, Miechowski, Miedzikowski, Miedzikowski, Miedzykowski, Mikulczewski, Mikulski, Mikułowski, Minigał, Mitrowski, Mnichowski, Modłkowski, Mońko, Mosiński, Moszyński, Mysłowski, Mystkowski, Nadarski, Nakutowicz, Nasuta, Nasuta, Naszuta, Niedziałkowski, Niemcewicz, Niepiekło, Niesielkowski, Niesułkowski, Nieszczewski, Nieśmiejan, Niszczewski, Noskowski, Nosowski, Nossowski, Nowomiejski, Nowomiescki, Nowomski, Nowowski, Nożewski, Nożowski, Nurzyński, Obelt, Okolski, Okólski z Okoła, Olendski, Olendzki, Oleński, Olęcki, Olędzki, Olęski, Olpiński, Olszewski, Olszowski, Ołdak, Ołdakowski, Oski, Osska, Ostasz, Ostrowski, Oszka, Otrembus, Owsianko, Owsiany, Owsianny, Ożarowski, Ożga, Pachniewski, Pankracki, Paroski, Patawin, Pawełecki, Pękoszewski, Piasecki, Plaskota, Płaskot, Płaskota, Płodziński, Podczaski, Podczaszyński, Poddębski, Poderski, Podkoński, Poraziński, Prandota, Prosiński, Prusieński, Prusiński, Pruszyński, Przyjemski, Przystałowicz, Pukiel, Pukinicki, Pukl, Rabcewicz, Raciborski, Raciborzyński, Radkowski, Radliński, Radomyski, Radziejowski, Radzymiński, Rafał, Rajkowski, Rakacewicz, Rakocy, Rapcewicz, Rawa, Rawicz, Raykowski, Rąblewski, Regulski, Reszczeński, Reszczyński, Rewecki, Rewucki, Reykowski, Rogoliński, Rojek, Rokicki, Rokotnicki, Rososki, Rudzieński, Rudziński, Rusiecki, Ruzdziński, Rybka, Ryczkowski, Rzepiński, Saczyński, Samborzecki, Sączyński, Sib, Siedlecki, Siestrzyński, Skawiński, Skinder, Skowieski, Skubicz, Skubisz, Skubysz, Słupecki, Smiarowski, Smorczewski, Snopek, Snopkowski, Sołomerecki, Sołomereski, Sowiński, Staczek, Staczko, Stanowski, Stocki, Stolnicki, Straszewski, Sulistrowski, Suliszewski, Sum, Swiniowski, Szabliński, Szabrański, Szachłacki, Szaciński, Szczerba, Szczerbanienko, Szczerbań, Szczerbowicz, Szczęsny, Szczyciński, Szmurło, Szotarski, Szuliszewski, Szumowicz, Szydłowski, Śmiarowski, Świątnicki, Świerzbiński, Świniowski, Tadajewski, Tadajowski, Talewicz, Tąkiel, Tązowski, Tczyński, Trzciński, Twaróg, Ursyn-Kornułowicz, Ursyn-Niemcewicz, Ursyn-Rusiecki, Urzelowski, Warsz, Warszawski, Warszewski, Węgrzynowicz, Węgrzynowski, Wierciński, Wisimirski, Witanowski, Wojaczyński, Wojatyński, Wojcicki, Wolski, Wołmiński, Wołodkiewicz, Wołodkowicz, Wołucki, Woźnicki, Woźnieński, Wożnieński, Wojciński, Wójcicki, Wóycicki, Wóyciński, Wręcki, Wroczeński, Wrzelowski, Wszeborski, Wyszomierski, Wyszomirski, Zaborowski, Zackowski, Zacnolaski, Zaczek, Zaczkowski, Zaćwilichowski, Zaichowski, Zakaszewski, Załuska, Załuski, Zawada, Zawadowski, Zdembiński, Zdębiński, Zdrzalik, Zdziechowski, Zegrzda, Zegzdra, Zelasowski, Ziemacki, Ziemak, Zołędowski, Żelaskowski, Żelazkowski, Żelazo, Żelazowski, Żelichliński, Żołędowski, Żołękowski, Żwan
Andrzej Samuel Dembiński – kasztelan biecki
Stefan Jacek Dembiński – generał dywizji Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP w Londynie
Walenty Dembiński – kanclerz wielki koronny i podskarbi wielki koronny
Antoni Duchnowski – ksiądz katolicki, kanonik inflancki
Andrzej Gawroński – biskup krakowski
Jan Grot – biskup krakowski
Erazm Grotowski – generał armii
Leon Grotowski – poseł do Rady Państwa, członek rady powiatu sanockiego, właściciel dóbr
Jakub Jasiński - generał, uczestnik Powstania Kościuszkowskiego
Piotr Kłoczewski – kasztelan zawichojski
Adam Kosiński – kasztelan podlaski
Antoni Amilkar Kosiński – generał, uczestnik powstania kościuszkowskiego
Krzysztof Kosiński – hetman kozacki
Stanisław Rawicz Kosiński – inżynier kolejnictwa
Ksawery Kossecki – generał
Stefan Kossecki – generał
Julian Ursyn Niemcewicz – dramaturg, pisarz
Szymon Okolski – dominikanin, heraldyk
Władysław Olędzki – harcmistrz, organizator harcerskiej poczty polowej w czasie II wojny światowej
Krystyn z Ostrowa – kasztelan krakowski, uczestnik bitwy pod Grunwaldem
Antoni Jan Ostrowski – generał, założyciel Tomaszowa Mazowieckiego
Juliusz Karol Ostrowski – heraldyk, działacz katolicki
Tomasz Adam Ostrowski – marszałek Sejmu, podskarbi nadworny koronny
Władysław Ostrowski – marszałek Sejmu
Adam Ożarowski – rosyjski generał kawalerii, hrabia
Jerzy Marcin Ożarowski – podstoli wielki koronny, oboźny wielki koronny
Kajetan Ożarowski – generał wojsk polskich
Piotr Ożarowski – hetman wielki koronny
Jan Prandecki-Prandota – generał wojsk polskich, otrzymał order Virtuti Militari
Ksawery Pruszyński – reporter, publicysta, literat, dyplomata
Stanisław Pruszyński – generał
Adam Olbracht Przyjemski – oboźny wielki koronny, założyciel Rawicza
Andrzej Przyjemski – marszałek nadworny koronny
Stanisław Przyjemski – marszałek wielki koronny
Bronisław Regulski – generał
Józef Regulski-Falk – żołnierz, kawaler Virtuti Militari
Jerzy Zdziechowski – minister skarbu w latach 1925 – 1926
Kazimierz Zdziechowski – pisarz, publicysta, krytyk literacki
Marian Zdziechowski – rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
Władysław Żwański - pułkownik, hrabia
Postacie fikcyjne
Andrzej Kmicic – główny bohater powieści Potop Henryka Sienkiewicza
Basia Wołodyjowska z d. Jeziorkowska – bohaterka Pana Wołodyjowskiego Henryka Sienkiewicza
Adam Wejdnar – postać z powieści Boży bojownicy Andrzeja Sapkowskiego
Kiemlicze – ojciec z synami, Damianem i Kosmą, bohaterowie powieści Potop Henryka Sienkiewicza
Miejscowości podpisujące się herbem Rawicz
Niemal niezmienionego herbu Rawicz używają między innymi: Tomaszów Mazowiecki, Ożarów, Sawin, Mordy, Gmina Mniów. Wersją uszczerbioną lub odmianą herbu Rawicz posługują się takie miejscowości jak Rawicz, Radzyń Podlaski, Margonin, Przysucha, Goniądz, Adamów, Mońki. Klejnotem herbu pieczętują się Mońki oraz posługiwała się nim dzielnica Warszawy Ursynów.
Odmiany herbu
Panna na niedźwiedziu (z prawej) koło herbu Korczak na ścianie dworku szlacheckiego z Rdzawej w Sądeckim Parku Etnograficznym
Herb Rawicz przedstawiany był w wielu odmianach. W podstawowej wersji herbu zmieniane było czasem ułożenie rąk panny, i jej pozycja w stosunku do zwierzęcia. Prócz najczęstszego przedstawienia, w pozycji siedzącej na grzbiecie niedźwiedzia, była ukazywana stojąca przed nim, lub obok niego. Zmieniany był niekiedy kolor sukni, co może wynikać z faktu iż najpopularniejszy od k.XVIII herbarz polski Niesieckiego nie precyzuje w opisie barwy szaty. Najstarsze źródła z kolorowym przedstawieniem herbu (Codex Bergshammar i Herbarz Złotego Runa, XV w.) przedstawiają szatę panny w barwie czerwonej. Istnieją odmiany herbu Rawicz, powstałe w związku z nobilitacjami lub nadaniami tytułów arystokratycznych. Od podstawowego herbu różnią się niekiedy tylko dodatkiem korony rangowej, zmianami klejnotu lub barw herbu – są to zwykle tzw. herby własne, czyli odmiany przysługujące tylko pojedynczym rodzinom. Większość z wymienionych poniżej to właśnie herby własne:
Odmiany według Ostrowskiego
Juliusz Karol Ostrowski przytacza jeszcze odmiany numerowane Ib-p, ale są to raczej różne przedstawienia Rawicza na przestrzeni wieków, odmiany tarczy, maniery itp.[34]:
Rawa Ib, Rawa Ic – na tarczy koło z krzyżem, którego ramiona poza kołem są przekrzyżowane. Pieczęć komesa Warsza, kasztelana krakowskiego, z 1278.
Rawa Id – królewna stojąca z niedźwiedziem, który ją przednimi łapami obejmuje. Zwornik wiślicki, XIV wiek.
Rawa Ie – pieczęć biskupa Jana Grota, z 1334.
Rawa If – barwy nieznane, na tarczy królewna stojąca z niedźwiedziem, który ją łapą obejmuje. Zwornik katedry na Wawelu, XIV wiek.
Rawa Ig – panna przed niedźwiedziem z podniesionymi rękami stojąca. Pieczęć Jakuba, sędziego ziemskiego sandomierskiego, z 1353.
Rawa Ih – panna na niedźwiedziu. Pieczęć Marcina, biskupa.
Rawa Ii – panna na niedźwiedziu. Pieczęć Krzczona (Krystyna) z 1410.
Rawa Ij – na tarczy panna z rękami podniesionymi, siedząca na zwróconym w lewo niedźwiedziu. Pieczęć Krystyna z Ostrowa, kasztelana krakowskiego, z 1419.
Rawa Ik – na tarczy panna z trzema krzyżykami na głową, z podniesionymi rękoma, siedząca na niedźwiedziu zwróconym w lewo. Pieczęć Grota z Jankowic, kasztelana małogojskiego, z 1419.
Rawa Il – na tarczy panna z podniesionymi rękoma, siedząca na zwróconym w prawo niedźwiedziu, hełm, labry, klejnot - pomiędzy jelenimi rogami jakby postać ludzka. Pieczęć Wojciecha Michowskiego, kasztelana zawichoskiego, z 1451.
Rawa Im – w polu złotym panna z rozpuszczonymi włosami w czerwonej, powłóczystej sukni stojąca z niedźwiedziem czarnym za sobą. Wizerunek z roli marszałkowskiej z 1461. Napis nad herbem: le S. de Placotinu, który może znaczyć Pan Płaskot.
Rawa In – w polu złotym królewna z podniesionymi rękoma, na czerwono ubrana, siedząca na czarnym niedźwiedziu. Wizerunek z herbarza arsenalskiego, 1530.
Rawa Io – na tarczy królewna na niedźwiedziu, hełm, korona, labry, klejnot - pomiędzy dwiema chorągwiami pół niedźwiedzia. Pieczęć Feliksa Czerskiego z XVI wieku.
Rawa Ip – na renesansowej tarczy panna na niedźwiedziu. Wizerunek z herbarzyka Ambrożego z Nysy.
Odmiany z niezmodyfikowaną barwą pola
Odmiany z niezmodyfikowaną barwą sukni
Bar (labry czarne podbite zlorem)
Dembiński (tarcza zwieńczona koroną hrabiowską)
Homicki (tarcza zwieńczona dwoma hełmami, klejnot z prawej Rawicza, z lewej trzy pióra strusie złote między szarymi)
Jarocki (w klejnocie brak róży w łapie niedźwiedzia)
Pruszyński (tarcza zwieńczona koroną hrabiowską)
Smorczewski (tarcza zwieńczona koroną hrabiowską)
Strachocki (w klejnocie niedźwiedź otoczony złotą pomłością)
Suknia błękitna
Lewicki (w klejnocie ręka w zbroi srebrnej z mieczem w prawo)
Suknia srebrna
Bocheński I (w klejnocie srebrny rycerz dzierżący proporzec)
Fribes,
Kujawski (klejnot nieznany),
Ożarowski (tarcza zwieńczona koroną hrabiowską)
Pole błękitne
Odmiany z niezmodyfikowaną barwą sukni
Zawada (herb jak Rawicz, ale w błękitnym polu, w klejnocie zamiast rogów jelenich czerwone proporce, labry błękitne, podbite czerwienią)
Suknia srebrna
Kaniowski (w polu błękitnym, na złotym niedźwiedziu kroczącym, panna w srebrnej sukni ze złotym berłem w prawej i takim kwiatem róży w lewej ręce)
Rawa, Ursyn, Ursowic, Panna na niedźwiedziu, Miedźwiada, Miedźwioda, Niedźwiada, Niedźwiadek, Niedźwieda, Niedźwioda, Rawic, Rawita