Fotografia formatu pocztówkowego.

W grudniu 1928 holownik został zakupiony od upadającego armatora przez polską Marynarkę Wojenną. Po modernizacji rozpoczął służbę w 1930 roku, w składzie Dywizjonu Szkolnego, pod nazwą „Lech”. Był wówczas największym i najsilniejszym z holowników Marynarki Wojennej. Był używany do manewrów cumowniczych dużych okrętów w porcie wojennym w Oksywiu i do holowania w Zatoce Gdańskiej tarcz artyleryjskich. Obsługiwał ponadto poligon torpedowy i przewoził żołnierzy na Westerplatte. Z racji posiadania wzmocnień przeciwlodowych, zimą pełnił także zadania łamania lodu.