Carl Gustav Ludwig Jacobsen urodził się 1890 roku w Odense, w Danii, a zmarł w 1957 roku w Kopenhadze. Zanim zyskał uznanie jako wybitny malarz, spędził część swojego życia pracując jako ilustrator i rysownik dla duńskiej gazety "Dags Pressen". Jego praca w gazecie stanowiła fundament dla jego artystycznego rozwoju.
Jacobsen czerpał inspirację zarówno z dzieł dawnych mistrzów, takich jak Delacroix, Rubens i Corot, jak i z francuskich impresjonistów. Jego twórczość była zróżnicowana, ale można zauważyć wyraźne wpływy tych różnorodnych stylów w jego dziełach.
By kontynuować swoje artystyczne wykształcenie, podróżował po Europie, wystawiając swoje prace w różnych miejscach. Jednakże, być może jednym z najważniejszych punktów w jego karierze było zamówienie na prace dekoracyjne dla Królewskiego Teatru Duńskiego. To zlecenie zaznaczyło jego talent i zdolności artystyczne na dużą skalę.
Jego prace były bardzo cenione, a niektóre z nich osiągały znaczące kwoty na aukcjach, sięgając nawet 4000 funtów. Jacobsen malował impastowe obrazy, grubo nakładając farbę, co nadawało jego dziełom bogactwo tekstury i głębi. Specjalizował się w portretach, pejzażach i scenach rodzajowych, a jego główny styl można określić jako postimpresjonizm.
Jego dziedzictwo artystyczne pozostaje istotnym elementem historii sztuki duńskiej, a jego prace są nadal podziwiane i cenione przez kolekcjonerów i miłośników sztuki na całym świecie.
.
Obraz olejny, wykonany z pasją i głębokim wyczuciem, ukazuje dwuletnią dziewczynkę w momencie beztroskiej zabawy. Grube pociągnięcia pędzla i impastowa warstwa farby nadają temu dziełu głębi i tekstury, co w połączeniu z delikatną krakelurą wprowadza do obrazu wyjątkowy, staroświecki urok.
Centralnym punktem kompozycji jest radosna postać dziewczynki, która siedząc, oddaje się swobodnej i niewinnej zabawie. Farba ożywia płótno, tworząc kontrastowe detale, które nadają obrazowi dynamizmu. Drewniana rama w stylu rustykalnym współgra z charakterem impastowego malowania, dodając dodatkowej struktury i głębi całemu dziełu, obraz staje się bardziej wyrazisty i stanowi mocniejszy punkt centralny w otoczeniu.
Ta paraca powstała w początkach XX wieku, zachowane w doskonałym stanie, jedynie rama posiada drobne mankamenty wizualne, widoczne na zdjęciach, na odwrocie, pod blejtramem załączona stara biografia autora na złożonej kartce.