Witam na mojej aukcji, dziś mam do zaoferowania książkę:

"ZA MURAMI PAWIAKA"

Leon Wanat

wydawnictwo: Książka i Wiedza, Warszawa 1972

ISBN: 83-11-06870-4

wydanie: V.

stron: 609.

stan książki: dostateczny (książka kilkukrotnie czytana, ma lekkie przybrudzenia okładki oraz zagięcia i wytarcia na grzbiecie, pożółkłe kartki, ogólnie jest troszkę podniszczona ale nie ma luźnych kartek).

„...Książka Wanata jest dokumentem, i to dokumentem druzgocącym. Relacje autora, jedyne tego rodzaju z całej okupowanej wówczas Europy, są jak najbardziej wiarygodne — wszak był on w tej kaźni «schreiberem» — pisarzem, miał dostęp, oficjalnie i po kryjomu, do wielu dokumentów, spisów, zarządzeń, był świadkiem rozgrywających się tragedii, z bliska stykał się ze zbrodniarzami. Dzięki odwadze i sprytowi udało mu się zbiec ratując nie tylko swoje życie, ale i obraz martyrologii więźniów tego ponurego domu. Nie on jeden ocalał, miała szczęście wynieść cało głowę z Pawiaka nieliczna grupa innych więźniów, lecz podczas gdy ich wspomnienia są fragmentaryczne, wycinkowe, ograniczone murami jednej celi, jego opis obejmuje całość, stanowi zamkniętą historię Pawiaka okupacyjnego, a zarazem w pewnym sensie historię okupacyjnej Warszawy.

Kogóż nie ma w długim, ponad sto stronic liczącym spisie zatytułowanym «Jedni z wielu». Ludzie wszelkich warstw, różnych przekonań i wyznań, różnych zawodów, różnego wieku. Obok Findera, Fornalskiej, Sawickiej, Duracza — Rataj, Starzyński, Niedziałkowski, Barlicki, obok hutnika Paplińskiego, komunisty, prof. Piekałkiewicz, delegat rządu londyńskiego na kraj, obok sławnego biegacza Kusocińskiego — profesor teologii ewangelicko-augsburskiej Bursche. Bolesna lista zda się nie ma końca”.

"Za Wolność i Lud” nr 3, marzec 1960

SPIS RZECZY:

Przedmowa.

Zamiast wstępu.

Topografia Pawiaka.

Personel więzienny polski.

Wachmajstrzy.

Gestapo.

Wśród katów.

Akcje.

Pawiak a łapanki.

Transporty do obozów koncentracyjnych.

• 1. Oranienburg
• 2. Oświęcim
• 3. Buchenwald
• 4. Ravensbruck
• 5. Majdanek
• 6. Gross-Rosen
• 7. Stutthof

Transporty śmierci.

• 1. Na Palmiry
• 2. Inne miejsca egzekucji
• 3. Uberfiihrung

Metody przesłuchań gestapo.

Próby wprowadzenia „porządku” w aktach gestapo na Pawiaku.

Referaty i kapusie.

Pomoc sanitarna na Pawiaku.

Praca konspiracyjna.

Działalność Patronatu.

Prześladowania religijne na Pawiaku.

Getto warszawskie a Pawiak.

• 1. Wachmajstrzy pawiaccy a Żydzi.
• 2. Likwidacja getta.
• 3. Ostatnie ofiary.

Ucieczki z Pawiaka

• 1. Wstęp.
• 2. Ucieczki z miasta i z transportów.
• 3. Ucieczki ze szpitali wolnościowych.
• 4. Ucieczki z więzienia.

Jedni z wielu.

Koniec Pawiaka.

Rozkład dnia na Pawiaku.

Leon Wanat (ur. 14 czerwca 1906 w Krakowie, zm. 5 listopada 1977 w Warszawie) – polski nauczyciel i pisarz. W czasie II wojny światowej więziony przez Niemców na Pawiaku, gdzie został tzw. więźniem funkcyjnym – pisarzem w kancelarii więziennej. Po wojnie autor wspomnień i dwóch monografii na temat warszawskiego więzienia.

Urodził się 14 czerwca 1906 w Krakowie. Z zawodu był nauczycielem, przed wojną pracował w szkole w Chorzowie. W roku 1939 ukończył Państwowy Instytut Nauczycielski w Warszawie, jednak wkrótce potem został powołany do wojska i wziął udział w kampanii wrześniowej. Po klęsce powrócił do Warszawy, gdzie włączył się w powstający ruch oporu.

Został aresztowany przez Gestapo 30 marca 1940 pod zarzutem przynależności do polskiego podziemia. Po krótkim śledztwie i przesłuchaniach w więzieniu przy Daniłowiczowskiej, więzieniu mokotowskim i w siedzibie Gestapo w al. Szucha 27 maja 1940 został przewieziony na Pawiak, gdzie spędził kolejne cztery lata. Dzięki znajomości języka niemieckiego i ładnemu pismu został pisarzem więziennym odpowiedzialnym za kancelarię przyjęć więźniów (niem. Einnahmekanzlei). Latem 1944 roku, na wieść o zbliżaniu się Armii Czerwonej do Warszawy, postanowił uciec z więzienia bowiem obawiał się, że Niemcy rozstrzelają go jako świadka popełnionych przez siebie zbrodni wojennych na więźniach przetrzymywanych na Pawiaku. Na krótko przed wybuchem powstania warszawskiego, 17 lipca 1944 udało mu się uciec z więzienia.

W roku 1958 wydał drukiem wspomnienia wojenne „Za murami Pawiaka”, których znaczącą część stanowił dobrze udokumentowany zarys historii więzienia na Pawiaku. Dokumentalno-wspomnieniowa książka była pierwszą próbą napisania monografii więzienia na Pawiaku i doczekała się wielu wznowień.

Jako jeden z najważniejszych świadków oskarżenia brał udział w warszawskim procesie Josefa Meisingera, komendanta Gestapo na dystrykt warszawski i w hamburskim procesie Ludwiga Hahna. W roku 1977, tuż przed śmiercią, był także jednym z konsultantów historycznych podczas kręcenia filmu "Ostatnie okrążenie" przedstawiającego ostatnie pół roku życia Janusza Kusocińskiego. Zmarł 5 listopada 1977 i został pochowany na warszawskich Powązkach. Kilka miesięcy po jego śmierci, w roku 1978 ukazała się trzecia jego książka na temat Pawiaka, monografia „Kartki z Pawiaka”.

ROZKŁAD DNIA NA PAWIAKU.

Godzina:

6 — pobudka.

6.20 — apel poranny.

6.25 — wypuszczanie więźniów celami do ubikacji na tak zwaną „obórkę”, na oddziale kobiecym do „kącika”.

7 — śniadanie (1/2 litra czarnej kawy bez cukru i porcja chleba 150—200 gramów).

7.05 — zbiórka więźniów na przesłuchanie na aleję Szucha.

8.30 — wywoływanie na uberfuhrungi i transporty.

9 — zbiórka do lekarza.

11.30 — powrót z przesłuchania i przywóz nowych więźniów.

11.30—12 — wydawanie obiadu (3/4—1 litra zupy).

12 — zbiórka na przesłuchanie popołudniowe.

13 — zbiórka do dentystki (trzy razy tygodniowo).

14 — „obórka” i „kącik”.

17 — kolacja (czarna kawa).

17 — powrót z przesłuchania popołudniowego i przywóz nowych więźniów

18 — apel wieczorny

PRZED ZALICYTOWANIEM KONIECZNIE ZAPOZNAJ SIĘ Z PONIŻSZYMI INFORMACJAMI "O SPRZEDAJĄCYM" POZWOLI TO UNIKNĄĆ NIEPOTRZEBNYCH NIEPOROZUMIEŃ !!!

ODPOWIADAM NA WSZYSTKIE PYTANIA pisz na gg 2327986 lub dzwoń 889 502 506.