Witold Romer „ Wydobywanie wraków”

fotografia na papierze fotograficznym o wym. 25 x 39.7 cm. Opisana przez autora na odwrocie „ Wydobywanie  wraków”/ Wrocław, pod Mostem Grunwaldzkim/ Witold Romer, Wrocław/ Paderewskiego 20”. Lico zabezpieczone fiksatywą.

Witold Romer (ur. 14 lipca 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 we Wrocławiu) – polski artysta fotografik ,inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Był jednym z czołowych twórców eksperymentujących w technice fotografii w kręgu polskiej fotografii artystycznej okresu międzywojennego. Od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP). Podczas obrony Lwowa w dniach 1 – 22 listopada 1918 walczył w stopniu szeregowca na Odcinku I (pododcinek Remiza – Cytadela). W końcu lat dwudziestych odbył peregrynację naukową i studiował w różnych uczelniach i zakładach fotograficznych w Europie. W 1931 stworzył nową technikę pozytywową o nazwie izohelia. Po śmierci Mikolascha, przejął prowadzenie Zakładu Fotografii na Politechnice Lwowskiej. Był członkiem rzeczywistym oraz członkiem Zarządu Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego.   Lata wojny spędził w Anglii, pracując w dziedzinie fotografii dla potrzeb RAF-u. W 1946 powrócił do kraju i zamieszkał we Wrocławiu. W 1947 był współzałożycielem ówczesnego Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego.