Węza pszczela sezonowana 1kg 60 złotych
TOPIENIE WOSKU I SEZONOWANIE WĘZY PSZCZELEJ
Wosk pszczeli wydzielany przez gruczoły woskowe pszczół woszczarek. To cztery pary tych gruczołów znajdują się na brzusznej stronie pszczoły jej odwłoka. Według podziału prac pszczół w ulu najintensywniej wypacają wosk pszczoły w wieku 12-18 dniu życia. Płynny wosk zastyga na powierzchni oskórka tworząc charakterystyczne łuseczki i stanowi materiał do budowy plastrów pszczelich. Odbudowę plastrów pszczoły rozpoczynają pomiędzy kwitnieniem wierzby iwy, a kwitnieniem rzepaku ozimego. Plastry z węzą można podawać z chwilą zakwitnięcia agrestu, aż do końca pożytków letnich. Produkcja 1 kg wosku kosztuje pszczoły około 3,5 kg miodu. W warunkach obfitego odżywiania się, młode pszczoły muszą wypacać wosk jeżeli nie znajdą dla niego przeznaczenia, często go gubią w postaci woskowych łusek. Pszczelarze nie dając pszczołom miejsca do budowy plastrów tracią miód i wosk, który jest wytwarzany z fizjologicznej konieczności ich organizmu. Z obliczeń Taranowa wynika, że pszczoły w ilości 1 kg (ok. 10 tys. sztuk) zdolne są wyprodukować 0,5 kg wosku. Roczne spożycie pyłku w silnej rodzinie dochodzi do 30 kg, a miodu do 90 kg. Stały dostęp do pyłku i nektaru jest szczególnie ważny w okresie wzmożonego składania jajeczek przez matkę. Wpływ starych plastrów na produkcję rodziny pszczelej. Według Jordana pojemność wola miodowego pszczół, które wygryzły z plastra ciemnego użytkowanego 5 sezonów wynosiła 32.0 mm3, a wola pszczół wygryzających się z komórek zupełnie jasnego plastra wynosiła 43,7 mm3. Różnica pojemności wola pszczelego pomnożona przez 30 tyśęcy zbieraczek nektaru, tyle pszczół przeciętnie pracuje w okresie pożytku. Oraz 10 lotów dziennie odbywa średnio każda pszczoła daje różnicę w zbiorach na niekorzyść pszczół o zmniejszonym wolu. Wynoszącym 3,5 litra nektaru dziennie. Przez 10 dniowy okres pożytkowy, strata nektaru w jednej rodzinie wyniesie 35 litrów, co można oszacować jako równowartość 10-20 kg miodu. Ponadto pszczoły wygryzające się z ciemnych plastrów charakteryzują się zmniejszoną wielkością ciała i krótszym języczkem, co również może odbijać się negatywnie na ich roboczą wydajność. Pszczoły robotnice przygotowując stare plastry do zaczerwienienia zgryzają oprzędy pozostałe po pszczołach, które z nich się wygryzły, tracąc na to wiele czasu i energii, które mogły być wykorzystane do innych czynności produkcyjnych. Łatwo też ulegają przy tej pracy zakażeniom, ponieważ odchody po larwach i wspomniany już oprzęd są często siedliskiem różnych zarazków. Plastry brakuje się przez cały sezon, przy każdym przeglądzie i miodobraniu, trzeba zabierać plastry nie nadające się już do użytku, zbyt ciemne, źle zbudowane, uszkodzone. Po zazimowaniu pasieki jeszcze raz kontroluje się wszystkie plastry wycofane z uli. Powinno się wymienić 50 procent plastrów gniazdowych w sezonie pszczelarskim, ze względu na zdrowotność pszczół i jakość produktów pszczelich. Plastry z magazynów miodowych nie wymagają tak intensywnej wymiany i mogą być użytkowane przez kilka sezonów. Plastry z miodni nie można mieszać z plastrami gniazdowymi i powinny być składowane w odrębnych miejscach. Ponieważ gniazdowe są siedliskiem różnych zarazków i zawierają środki po leczeniu na warozę. Do topienia wosku najlepiej używać topiarki parowej, zaletą tej topiarki jest dezynfekcja ramek oraz rozcieńczenie środków zwalczających warozę przez parę. Po zakończeniu prac na pasieczysku, jesienią rozpoczynamy topienie wosku i produkcję węzy pszczelej. Węza powinna być wyprodukowana i sezonowana około 6 miesięcy i składowana w magazynie od jesieni do wiosny. Ponieważ z obserwacji wynika że pszczoły usuną trzydniowe jajeczka złożone przez matkę pszczelą w komórkach, z nowo odbudowanych plastrów do których została użyta nowo wyprodukowana węza bez sezonowania. Pszczelarze często winią matki pszczele że są złej jakości, a nie zwracając uwagi na jakość węzy pszczelej nasiąkniętej różnymi składnikami chemicznymi. Statystyki podają że 80 procent błędów jest po stronie pszczelarza np. nieodpowiednie leczenie na warozę , złej jakości węza, brak wiedzy fizjologicznej i genetycznej o pszczołach. I mniej przeszkadzamy pszczołom, tym lepsze uzyskujemy efekty. Pszczoły wiedzą co mają robić i jakie jest ich zadanie.