Jak mieszkał magnat w Warszawie za Sasów. Architektura rezydencjonalna Warszawy w pierwszej połowie XVIII wieku

autor:

format: A4

oprawa: twarda

stron: 364

ilustracji: 324

Pięknie wydana monografia o warszawskiej architekturze rezydencjonalnej pierwszej połowy XVIII wieku prezentująca temat w stopniu dotychczas niepodejmowanym przez badaczy, koryguje dotychczasowe poglądy na rozwój Warszawy i przemian zachodzących wówczas na terenie stolicy i jej okolic. Jak się okazało bowiem, w rezultacie wielorakich działań, które były udziałem przyjeżdżających i mieszkających w Warszawie magnatów, ok. 1760 roku stolica była miastem niezwykłym, malowniczym, specyficznym, a poza obszarem Starego i Nowego Miasta, na terenie przedmieść, bardziej magnacko-szlacheckim niż mieszczańskim i odzwierciedlała społeczno-polityczną strukturę „monarchii mixta”, jaką była w tym czasie Rzeczypospolita. Bogato ilustrowana publikacja oprowadza czytelników po XVIII-wiecznej Warszawie. Ukazuje jej rezydencjonalne oblicze, opisując funkcje i formę poszczególnych obiektów, które kształtowane są przez warunki społeczne, gospodarcze i polityczne, ale przede wszystkim przez jednostkowe potrzeby właścicieli.

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Magnackie zespoły rezydencjonalne

Rezydencje magnackie w mieście

Założenia miejskie o pełnym programie, z pałacem pomiędzy dziedzińcem a ogrodem

Założenia miejskie o zredukowanym programie, z pałacem stojącym przy ulicy

Rezydencje magnackie na przedmieściach warszawy, przy mieście i pod miastem

Dwory, kamienice, ogrody, stajnie i inne budynki gospodarcze na przedmieściach i przy mieście

Dwory, ogrody i inne inwestycje magnackie pod miastem

Zakończenie

Spis ilustracji

Indeks nazwisk