Walerian Nekanda Trepka - LIBER GENERATIONIS PLEBEANORUM ( " LIBER CHAMORUM " )

Wyd. Ossolineum, Wrocław 1995. Wyd. II. Str. 531. Opracował Rafał Leszczyński.

Stan dobry minus -  nieznaczne wytarcia krawędzi okładki

Liber generationis plebeanorum (Księga rodów plebejskich, zw. też Liber Chamorum, dosłownie - Księga Chamów) – dzieło Waleriana Nekandy Trepki, pseudonim Sieciechowski (ok. 1585-1640), zachowane w rękopisie z 1626, stanowiące jeden z ciekawszych zabytków piśmiennictwa polskiego XVII wieku. Wydane drukiem po raz pierwszy w 1963.

Pod pozorami literatury heraldycznej, w postaci księgi kryje się ostra krytyka polskich rodów szlacheckich z ówczesnej epoki, mająca na celu ośmieszenie fałszywej szlachty (samozwańców) i wykazanie jej różnorakich występków. Wyliczono alfabetycznie 2534 nazwisk osób mających bezpodstawnie uchodzić za przynależne do stanu szlacheckiego, poczet ten otwiera Abramowicz były furman z Biecza, zamyka Żyznański były szewc z Chęcin. Z uwagi na bieg historii dzieło Trepki okazało się jednak jednym z ważnych źródeł upamiętniających opisywane rody. Obrazuje stosunki dworskie, mowę potoczną (w tym wyzwiska i popularne wtedy kalambury), cechuje się żywą narracją i humorem.

Księga zawiera przede wszystkim elementy prozy, miniaturowej noweli, opowiadania i zalążki powieści. Autor opisuje zarówno głośne skandale, o których mówiło się w całym kraju, jak i drobne niesnaski domowe.

Wikipedia