Długa, pełna dramatycznych epizodów historia Tyrawy Wołoskiej i okolicznych miejscowości.

Z przedmowy:

(...) W trudno dostępnym, zalesionym i górzystym terenie funkcjonowała zróżnicowana etnicznie i religijnie społeczność. Jej przedstawicieli cechowała pracowitość, przywiązanie do tego skrawka ziemi i niechęć do przyjmowania zewnętrznych norm i wzorców. Życie w tej osadniczej enklawie toczyło się w symbiozie z przyrodą a jego intensywność i charakter wyznaczały pory roku. Utrzymywała się stabilizacja etniczna, oparta na osadnictwie najstarszym, sporadycznie odnawianym przez przybyszów spoza gór. Cywilizacja wkraczała tu powoli, z opóźnieniem, a dramatyczne wydarzenia z czasów wojny i pierwszych lat po jej zakończeniu, nie tylko postęp cywilizacyjny zahamowały, ale go wręcz cofnęły.