MIĘDZYRZEC NAD RZEKĄ KRZNĄ.
⦁ Autor: Stanisław Antoszewicz wg rysunku Walerego Brochockiego
⦁ Sygnatura: Rycina sygnowana na płycie: »W. Brochocki« i »S. ANTOSZEWICZ.« oraz typograficznie pod kompozycją: »Rys. W. Brochocki.« i »Ryt. S. Antoszewicz.«
⦁ Technika: Drzeworyt sztorcowy
⦁ Wymiary: 240 x 187 mm (cały arkusz: 380 x 280 mm)
⦁ Pochodzenie: Z: „Kłosy” 1887, nr 1150
⦁ Stan: Dobry, rycina nieobcięta — zachowana cała karta z winietą „Kłosów”
⦁ Bibliografia: Grajewski, Bibliografia ilustracji ..., W. 1972, poz. 1597.
⦁ Uwagi: Międzyrzec Podlaski, miasto w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, na wschodnim krańcu Równiny Łukowskiej, przy połączeniu Krzny Północnej, Krzny Południowej i Kanału Wieprz–Krzna. Wieś wzmiankowana 1390; prawa miejskie przed 1477; od XVI w. miejsce osiedlania się Żydów, od 1692 duża gmina żydowska (1939 — ok. 12 tys. — ok. 75% mieszkańców); w XVIII w. największe miasto i ośrodek handlowy Podlasia; 1800–01 proboszczem był G. Piramowicz i tutaj zmarł; od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; rozwój gospodarczy w XIX w. związany z przeprowadzeniem 1867 linii kolejowej; — barokowy kościół parafialny św. Mikołaja (1752–55, klasycystyczna fasada 1808, Ch.P. Aigner); 2 barokowe cerkwie greckokatolickie, obecnie kościoły parafialne: św. Piotra i Pawła (1774), św. Józefa Oblubieńca (1782–84, odbudowa po 1845); klasycystyczny pałac (1852–55, F.M. Lanci, odbudowa 1922–28).
⦁ Informacje o autorze:
Walery BROCHOCKI (1847–1923), malarz, rysownik-ilustrator; w l. 1866–68 studiował malarstwo pejzażowe u C. Breslauera w warszawskiej Szkole Rysunkowej; od 1869 kontynuował studia malarskie w akademii w Monachium u A.H. Liera, pogłębiając przy tym znajomość rysunku pod kierunkiem H. Anschütza; w l. 1870–77 był członkiem monachijskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (Kunstverein); w 1877 wyjechał do Paryża, gdzie malował pejzaże z okolic Fontainebleau; wystawiał na oficjalnych salonach paryskich, zyskując uznanie; w 1888 powrócił do Polski i osiadł w Warszawie, skąd często podróżował, m.in. na Podole, Litwę, Lubelszczyznę i Podlasie; jako ilustrator współpracował z „Kłosami”, „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Biesiadą Literacką” i „Wędrowcem”; w twórczości Brochockiego dominował pejzaż polski, w którym artysta unika efektywnej malowniczości, oddając z realizmem nastrój rodzimego krajobrazu.
Stanisław ANTOSZEWICZ (n.n.), warszawski drzeworytnik reprodukcyjny czynny w l. 1873–1890; związany z drzeworytnią „Kłosów”, pracował też dla „Tygodnika Ilustrowanego” w l. 1873–79; wykonywał drzeworyty m.in. wg rysunków: M.E. Andriollego, F. Brzozowskiego, K. Pillatiego, B. Podbielskiego, oraz reprodukcje obrazów: J. Brandta, J. Fałata, J. Kossaka, A. Kędzierskiego, F. Kostrzewskiego, W. Szernera.