Aparat polowy TA-57.
Aparat telefoniczny TA-57 był urządzeniem produkcji rosyjskiej. Zasilany był z baterii o napięciu 9V. Napięcie to potrzebne było do zasilenia wzmacniacza mikrofonowego wzmacniającego sygnał z mikrofonu dynamicznego uruchamianego poprzez naciśnięcie tangenty mikrotelefonu oraz układu zasadniczego aparatu i wzmacniacza odbiorczego.
Aparat pracował w systemie MB lub CB. W systemie MB wywołanie centrali lub współpracującego abonenta następowało poprzez wysłanie zewu induktorowego, zaś w systemie CB poprzez podniesienie mikrotelefonu. Dodatkowy przycisk (przycisk mniej wystający) usytuowany obok tzw. widełek uruchamiał wzmacniacz sygnału odbiorczego. W systemie MB podobnie do aparatu TAI-43MR po naciśnięciu tangenty następowało zamknięcie pętli stałoprądowej poprzez dławik. Umożliwiało to zdalne załączanie sterowanej poprzez linię przewodową radiostacji. Był aparatem bardzo odpornym na wpływy atmosferyczne i mechaniczne. Powszechnie stosowanym na sprzęcie produkcji rosyjskiej do realizacji łączności służbowej pomiędzy aparatowniami. W radiostacjach średniej mocy wykorzystywany był najczęściej do realizacji ich zdalnego sterowania.
TA-57 został opracowany w latach pięćdziesiątych w telefonach polowych byłego Związku Radzieckiego. Został wyprodukowany w dużej liczbie i używany przez Armię Radziecką i wiele innych sił. Ponadto znalazł się w zakresie ochrony ludności, kolei i użytkowania górniczego.
TA-57
TA-57 został dodany w 1957 roku w uzbrojeniu Armii Radzieckiej. Konstrukcję oparto na konstrukcji telefonicznej TAI -43, która z kolei stanowiła rozwinięcie niemieckiego telefonu polowego FF-33.
TA-57 służy do przesyłania komunikatów głosowych w zakresie częstotliwości od 0,3 do 3,4 kHz. Może być używany zarówno w lokalnej baterii, jak iw centralnej baterii. Ponadto można go zdalnie sterować za pomocą zestawu radia. Zasilanie zapewnia wbudowana bateria kwasowo-ołowiowa GB-U-1.3 (ГБ-10-У-1.3) o napięciu znamionowym 10 woltów i pojemności 1,3 amperogodzin. Alternatywnie można użyć baterii blokowej o nominalnym napięciu dziewięciu woltów. W lokalnej pracy z akumulatorem do generowania napięcia dzwonienia wykorzystywana jest cewka korbowa. Obudowa telefonu polowego wykonana jest z bakelitu i ma pasek na ramię do przenoszenia urządzenia. Waga wynosi 2,8 kg. Wymiary to 222 × 165 × 79 mm.
Z TA-57 można uzyskać następujące zakresy w zależności od rodzaju kabla:
Kabel polowy P-275 (П-275) - do 20 km;
Kabel polowy P-274 (П-274) - do 40 km;
Kabel polowy P-271 (П-271);
Kabel polowy P-268 (П-268) - 40 do 45 km;
Linia napowietrzna PWLS (ПВЛС) - 150 do 170 km.
TA-57 był używany w jednostkach telekomunikacyjnych Armii Radzieckiej. Ponadto należał do wyposażenia pojazdów dowodzenia i radioodbiorników. Po wyeksportowaniu tego dostał się również w sprzęt wielu innych sił zbrojnych.