Tytuł: Sztuka obłapiania (Poemat w IV pieśniach - wierszem z r. 1817), seria wydawnicza – „Osobliwości”.
Autor: Aleksander FREDRO, wstęp i wybór Andrzej Z. MAKOWIECKI.
Wydawca: Krajowa Agencja Wydawnicza, Białystok 1985, wydanie I. 130 strony tekstu, w tym jednostronnie drukowane rysunki we wklejkach, oprawa twarda płótno, format 5,5x8 cm.
Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka - poza tym stan OK.
„Sztuka obłapiania (Poemat w IV pieśniach - wierszem z r. 1817)” - bardzo znany staropolski erotyk, napisany przez mistrza poezji erotycznej Aleksandra Fredrę w 1817, poprzedzony esejem pt.: „O Erosie w poezji Fredry”. Całość zilustrowana adekwatnymi treściowo grafikami z epoki piórka Edwarda GUERARD’a.
„Sztuka obłapiania (Poemat w IV pieśniach - wierszem z r. 1817)” - Twórczość obsceniczna Aleksandra FREDRY w ciągu ostatniego półwiecza obrosła już legendą. O jej sile świadczy powszechne społeczne przekonanie, po pierwsze — że liczba tekstów drastycznych autorstwa FREDRY jest niezwykle wysoka, po drugie — że ich obsceniczność (a więc niecenzuralność) góruje nad wszystkim, co w literaturze polskiej napisano wprost o miłości fizycznej wraz z jej wszelkimi wynaturzeniami. Legendę tę utwierdzają (a czasem dezawuują) krążące w rękopiśmiennych lub kserograficznych odpisach prywatnych liczne poematy i poemaciki, których autorstwo bywa wielce wątpliwe, a jeśli nawet wyszły kiedyś spod pióra autora „Męża i żony”, to przez późniejszych przepisywaczy i kopistów zostały zniekształcone (pełne opustek i licznych dopisywań). Sytuacja ta oczywista i zrozumiała, spotykana na wszelkich obszarach literatury „nieuznanej” w rodzaju dawnej ludowej, później brukowej i jarmarcznej. W tych warunkach trudno się dziwić, że rozmaite płody erotycznej wyobraźni pisarskiej, mniej lub bardziej artystycznie udane, krążyły w odpisach — i krążą po dzień dzisiejszy — jako teksty przypisywane FREDRZE. Mowa tu zarówno o tekstach bardziej znanych — jak apokryficzna księga XIII „Pana TADEUSZA” o inwazji mrówek na TELIMENĘ podczas jej spotkania z TADEUSZEM w Świątyni DUMANIA czy wielce plugawy poemat noszący tytuł „Pizdolonna” — jak i tzw. „szkolnych” poematach obscenicznych krążących głównie w środowisku młodzieżowym. Utwory te utwierdzają dwa najistotniejsze elementy legendy „pornograficznego FREDRY”: mniemanie o niezwykłej liczebności jego dokonań pisarskich na tym polu i mniemanie o wyjątkowej drastyczności tych tekstów...
- Polecam!