Tytuł: Szkoda wielkiego kraju...

Autor: Aleksander Lebiedź, z rosyjskiego przełożył Jarzy Czech.

Wydawca: POLITEJA - Wydawnictwo Bertelsmann Media Sp. z o.o. – Świat Książki, Warszawa 1999. 223 stron, oprawa twarda tekturowa, lakierowana, format 14,5x20,5 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka – poza tym stan OK.

Szkoda wielkiego kraju...: Ojczyznę powinno się znać. Trzeba nauczyć się ją lubią, a lubią można tylko to, co się zna. Trzeba znać jej wielką przeszłość i legendy, kolory jej flagi, kontury jej herbu, melodię hymnu. Moralne zdrowie narodu określić jest bardzo łatwo: jeśli przy dźwiękach hymnu państwowego ludzie mimo woli wstają i nieruchomieją, to znaczy, że naród jest zdrowy. Kochać swoją Ojczyznę mogą tylko gospodarze swojej ziemi, którym znane jest pojęcie „małej ojczyzny”, którzy mają tam dom rodzinny – gniazdo rodowe, swoje trzy brzozy, prostą szeroką na metr rzeczkę. Mają czego bronić, mają za co umrzeć, jeśli będzie trzeba…

Wspomnienia generała i polityka rosyjskiego ze swojej kariery zarówno wojskowej, jak i politycznej. Lebiedź pochodził z rodziny robotniczej o korzeniach kozackich. W młodości bokser wagi ciężkiej. Od 1970 roku w służbie Armii Radzieckiej. Absolwent Wyższej Szkoły Dowódczej Wojsk Powietrznodesantowych w Riazaniu. Jako dowódca batalionu komandosów brał udział w radzieckiej interwencji w Afganistanie. W latach 1980-1981 roku pełnił funkcję komendanta pierwszego batalionu 345. wydzielonego pułku desantowego w Bagram. Od 1988 roku uczestniczył w tłumieniu konfliktów na Zakaukaziu. Będąc dowódcą 106. Tulskiej Dywizji Powietrznodesantowej interweniował zbrojnie ze swoją dywizją w: Gruzji, Armenii i Azerbejdżanie.

Podczas puczu Janajewa skierowany został przez zamachowców do tłumienia opozycji w Moskwie. Przeszedł wraz z podległymi sobie wojskami na stronę Borysa Jelcyna co w dużym stopniu przyczyniło się do zakończenia kryzysu politycznego w Związku Radzieckim i otworzyło przed Jelcynem drogę do władzy.

Za prezydentury Borysa Jelcyna awansowany do rangi zastępcy dowódcy Wojsk Powietrznodesantowych Federacji Rosyjskiej. W 1992 roku z polecenia rządu rosyjskiego, na czele 14. Armii, interweniował zbrojnie w Mołdawii. Grożąc rządom Mołdawii i Rumunii marszem swoich wojsk na Kiszyniów oraz Bukareszt doprowadził do zawieszenia broni i ustanowił istniejące do dziś status quo w kwestii Mołdawskiej Republiki Naddniestrzańskiej.

Od 1995 roku uczestniczył aktywnie w życiu politycznym Rosji. Stanął na czele ruchu Honor i Ojczyzna. W 1996 roku był kandydatem na prezydenta Federacji Rosyjskiej. Podczas I wojny czeczeńskiej mianowany sekretarzem Rady Bezpieczeństwa Rosji. Reprezentował rząd rosyjski w negocjacjach z powstańcami. Doprowadził do wygaszenia konfliktu w Czeczenii i wraz z Asłanem Maschadowem podpisał rozejm w Chasawjurcie. Opuścił stanowisko sekretarza Rady Bezpieczeństwa Rosji po konflikcie z ministrem Anatolijem Kulikowem.

W 1998 roku dzięki pomocy finansowej Borysa Bieriezowskiego zorganizował kampanię wyborczą i wygrał wybory na gubernatora Kraju Krasnojarskiego. Jako gubernator był oskarżany o zbyt wystawny tryb życia. Skonfliktowany z lokalną oligarchią, doprowadził do aresztowania potentata branży metalowej, Anatolija Bykowa.

Aleksander Lebiedź zmarł w szpitalu w Tanzibej na skutek obrażeń jakich doznał w wypadku lotniczym śmigłowca Mi-8, który miał miejsce 28 kwietnia 2002 roku okolicach miasta Abakan w Sajanach.

Spis treści:

Przyjąć warunkowo;

Podchorążackie spadochrony;

Sprawdzian;

Afgańskimi szlakami:

• Telefon do przyszłości;
• Konsolidacja;
• Rozerwany „pierścień”;
• W Dolinie Bagramskiej;
• Operacja nidżrabska;
• Pod Muhmudrakami;
• Garnizonowa codzienność;
• Operacja kwietniowa;
• Powrót;

Akademia;

Parady i dzień powszedni;

Początek agonii;

Wybory na zamówienie;

Niezbyt serdeczne awantury generała Serdecznego;

Zamęt w Tbilisi;

Czarny styczeń w Baku;

Na drodze do urn wyborczych;

Finałowe niespodzianki;

Sierpień 60-lecia WPD;

Rajd samochodowy Moskwa-Goże-Poreczje;

Kartofle w mundurkach;

Ostatnia parada;

Przed burzą;

Spektakl pod nazwą „pucz”;

W korkociągu;

Dlaczego szkoda mi wielkiego kraju?

Zamiast posłowia.

- Polecam!