Statek wycieczkowy Odin (parostatek)

Salonschnelldampfer Odin

widokówka bez obiegu pocztowego

data wydawcy: 1921

technika: fotograficzna

wydawca: Arthur Schuster Verlag, Stettin, 1921

kolor: sepia

stan zachowania: dobry (nieznacznie zabrudzony prawy dolny narożnik od strony rewersu)

na rewersie okolicznościowy okrągły stempel z pokładu statku (Bord Stempel) z datą: Salon-Schnell-Dampfer "Odin" / 24 Jul. 1926 / auf hoher See

W 1902 roku w Stettiner Oderwerke zwodowano „ODIN”, który po ukończeniu został oddany do użytku dla Stettiner Dampfschiffs-Gesellschaft JF Braeunlich.

Wyposażony w dwa silniki parowe potrójnego rozprężania, statek osiągał łączną moc 2200 PSi i prędkość 16 węzłów.

Dzięki wzmocnieniu lodowemu statek był idealnie wyposażony do zimowych operacji jako parowiec pocztowy na linii Sassnitz-Trelleborg. Na statku znajdowały się trzy salony, palarnia, toaleta damska i jadalnia, a także pokój książęcy. Wszystkie pokoje, w tym 52 kabiny sypialne pierwszej klasy po obu dłuższych bokach głównego pokładu, zostały wyposażone w oświetlenie elektryczne. Kapitan Friedrich Krull początkowo dowodził Odinem.

Od 1909 roku ODIN był używany w służbie nadmorskiego kurortu Szczecin (Stettin) - Rugia.

Na początku I wojny światowej okręt przebudowano na pomocniczy parowiec kopalniany kasetowy. W 1918 roku ODIN wrócił do firmy spedycyjnej. W 1919 roku statek przybył do Wielkiej Brytanii jako łup wojenny, jednak nie został przejęty i pozostał w Szczecinie. W 1920 roku statek został odkupiony i następnie popłynął do służby marynarki wojennej Prus Wschodnich.

Okręt przeszedł pod kontrolę Marynarki Wojennej w 1938 roku, a kilka miesięcy później stał się okrętem docelowym i zabezpieczającym szkoły okrętów podwodnych. Po trafieniu torpedą ćwiczeniową 7 sierpnia 1944 roku statek zatonął w Zatoce Gdańskiej.

wg strony igel-usedom/de (za pomocą translatora)