Szczawik bulwiasty

Oxalis tuberosa

Jak wyglądam ?

Mam drobne, sercowate listki o zielonym kolorze i bardzo kwaśnym smaku. Po roku pojawiają się pomarańczowe, różowe, a potem fioletowe, jadalne bulwy.

Skąd pochodzę ?

Jestem uprawiana głównie na wyżynach Ekwadoru, Peru i Boliwii, ale występuję też w niektórych częściach Chile, Argentyny, Kolumbii i Wenezueli. Molina zidentyfikował mnie w 1789 roku jako O. tuberosa, roślinę pochodząca z Chile

W czym pomagam ?

Moje bulwy są pysznym źródłem węglowodanów, minerałów i białka. Liście zawierają dużą dawkę witaminy C. Działam moczopędnie, przeciwbólowo oraz przeciwgorączkowo. Świeże listki można żuć w przypadku bólu dziąseł. Ze względu na wysoką zawartość szczawianów, powinno się spożywać mnie z umiarem. Jestem również bardzo bogaty w żelazo, a także odżywcze pigmenty, takie jak antocyjany i karotenoidy.

Z czym mnie jeść ?

Smakowite bulwy można przyrządzać zupełnie jak ziemniaki. Można mnie jeść na surowo lub gotować. Ugotowany przypominam w smaku połączenie ziemniaka i marchwi lub ziemniaków z kwaśną śmietaną.

Gdzie mnie sadzić ?Sprawdzę się na warzywnej rabacie obok innych warzyw bulwiastych i korzeniowych. Mogę rosnąć w ubogiej glebie.

• Mrozoodporność: do -20
• Wieloletniość: Wieloletnie
• Stanowisko: Pełne słońce
• Wysokość: do 40 cm
• Podlewanie: Obfite
• Zastosowanie: Kuchnia orientalna, Prozdrowotne