ŚWIERK BIAŁY CONICA

[Picea glauca Conica]Rośnie wolno i tworzy gęste, regularne, stożkowate, jak gdyby formowane korony wysokości 1,5-2 m, a nawet wyższe. Pędy cienkie, wiotkie, młode skąpo owłosione. Igły jasnozielone, długości do 10 mm, gęsto ustawione wokół pędów.

Występuje w Ameryce Północnej, głównie w Kanadzie, od Labradoru i Alaski na północy, do Montany, Minnesoty i nowego Jorku na południu. Na północy dochodzi do granicy lasu i rośnie w tundrze kanadyjskiej, na południu przenika w prerie. W górach występuje do wysokości 1500 m n.p.m. Tworzy czyste drzewostany lub mieszane.

Jedna z najpiękniejszych i najczęściej uprawianych stożkowatych form świerka. Wymaga pełnego nasłonecznienia, żyznej i starannie pielęgnowanej gleby. W czasie długotrwałej suszy należy intensywnie podlewać. Okazy rosnące w niesprzyjających warunkach są silnie atakowane przez przędziorki. Rozmnaża się z sadzonek. Podczas surowych zim i przy mroźnych, wysuszających wiatrach igły są uszkadzane, co prowadzi często do niezdrowego wyglądu.

W Europie uprawiany już od początku XVIII stulecia. Bardzo często sadzony w parkach i czasem także w lasach. Jest wytrzymały na niskie temperatury i na suszę, jednak najlepiej rośnie w wilgotnym klimacie i na żyznych glebach. Przede wszystkim nadaje się do ogrodów skalnych, do małych przydomowych ogródków, na rabaty i skarpy. Stosowany również na szpalery (nie przycinane) i na strzyżone żywopłoty.