TRYPTYK WYSTAWY OPUS MAGNUM STANISŁAW WYSPIAŃSKI

Wydawnictwo: Muzeum Narodowe, 2000
Oprawa: miękka
Stron: 288
Stan: bardzo dobry

SPIS TREŚCI:

Agnieszka Morawińska
WYSPIAŃSKI... „NIEŚMIERTELNOŚĆ STRASZNIE SAMOTNA"

Marta Romanowska
STANISŁAW WYSPIAŃSKI - OPUS MAGNUM
   
Magdalena Czubińska
KALENDARIUM   

KATALOG
I. Kościół Mariacki w Krakowie
II. Katedra lwowska
III. Kościół Dominikanów w Krakowie
IV. Kościół Franciszkanów w Krakowie
V Kościół św. Krzyża w Krakowie
VI. Katedra i zamek królewski na Wawelu
VII. Dom Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie
VIII. Widoki Krakowa
IX. Twórczość związana z teatrem, dramaty krakowskie
X. Rodzina i życie prywatne
Bibliografia

Pokazana w naszym Muzeum przed paroma miesiącami wy­stawa dzieł monumentalnych Józefa Mehoffera zyskała aproba­tę publiczności, co potwierdziło słuszność podjęcia nieco ryzy­kownej próby - prezentacji kartonów do witraży i polichromii, czyli zaledwie świadectw pewnego etapu powstawania dzieła, a nie jego ostatecznej realizacji.
Agnieszka Morawińska w swoim zamieszczonym dalej eseju porównała „nieprzejrzysty karton witrażowy", przez który nie błyska promień słońca, do „dramatu w formie drukow anej książ­ki", nieożywionego inscenizacją wt teatrze. Oznacza to, iż odbiór kolejnych wystaw OPUS MAGNUM jest przede wszystkim rze­czą wyobraźni.
Pokazywane obecnie dzieło Stanisława Wyspiańskiego przy­nosi w tym względzie dodatkową trudność, albowiem artysta wiele swych dzieł pozostawił w sferze pomysłu, projektu, szkicu. Mamy więc często do czynienia jedynie z zapisem koncepcji. Posługu­jąc się wyobraźnią będzie jednak można z rysunków i notatek odczytać Wielką Wizję Wyspiańskiego.
W roku 2000, w którym Kraków świętuje Festiwal twórcy „Wesela", pragnieniem naszym było przedstawić go nie tylko jako autora pastelowych wizerunków dzieci, znanych i często nad­miernie „oswojonych" dzięki rozlicznym reprodukcjom, lecz także jako artystę, który z wielką siłą twórczą zarówno organizował i wypełniał przestrzeń architektoniczną, jak i konstruował rap­sod czy dramat. Artystę jednoczącego w swej myśli przyrodę, mitologię, religię oraz historię i współczesność niewolnej Polski. Ten ogromnie bogaty i bardzo oryginalny repertuar treści prze­kazywał w formie wzniosłej, przewyższającej dekoracyjne doko­nania współczesnych mu artystów, tworząc w rezultacie własne universum.
Zofia Golubiew Dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie