Serwis na jedna kawę Bauhaus art deco Spitzdekor Hedwig Bollhagen decor nr 138

Ceramika z niezwykłą historią !!!

Piękny oryginalny sygnowany serwis fajansowy z majolikową emalią zaprojektowany w słynnym warsztacie Hedwig Bollhagen !!! rarytas kolekcjonerski - perła każdej kolekcji art deco. 

Niezwykła ceramika z jednego z najsłynniejszych niemieckich warsztatów – związanych z Bauhausem od 1934 roku. Jedna z najsłynniejszych dekoracji słynnej artystki- której prace spotkamy we wszystkich galeriach sztuki współczesnej. .

Hedwig Bollhagen

hedwig-bollhagen.com/unternehmen/hedwig-bollhagen/zur-person

Hedwig Bollhagen (10 November 1907 – 8 June 2001) was a leading German ceramicist influenced by the Bauhaus. The company that she started is still in operation. A museum dedicated to her work has been opened near Berlin.

Life

Bollhagen was born in Hanover, Germany, in 1907. Whilst she was still at school, she was inspired by pottery that she came across at markets and through a friend of the family. After she finished school, she worked at a small pottery before returning to a technical college. She was given an early responsibility in supervising 100 women painters at the Steingutfabriken ceramic works at Velten-Vordamm. Whilst she was there, she came under the influence of several Bauhaus-trained ceramicists who had been hired by the company.

In 1934 she took over the workshops of Margarete Heymann-Loebenstein (aka Grete Marks), a Jewish Bauhaus ceramicist, in what has been called "questionable circumstances" during the Nazi era in Germany. The successful business had been owned by Margarete, her husband Gustav, and his brother Daniel Loebenstein since 1923. The workshops had been purchased at a reduced price as a result of pressure applied to Heymann-Loebenstein by members of the Nazi party. Bollhagen was not a member of the party but her business partner, Heinrich Schild, was, and he was one of the leaders of the Gleichschaltung movement, a Nazi-aligned idea to standardise the nation's views.[citation needed]

The workshops were transferred to Bollhagen's management in the same year and she led an enterprise of over 30 employees. Bollhagen herself noted that she had gained an advantage at the expense of her fellow Jewish artist, but this was not an uncommon act in Nazi Germany. Bollhagen said, however, that the acquisition was due to serendipity rather than design. Bollhagen did work closely with Charles Crodel, who had been ejected from the Gleichschaltung organisation for creating "degenerate art". Crodel's friendship was important to Bollhagen and she never joined the Gleichschaltung group. Meanwhile, the former owner of the Haël Werkstätten moved to England to escape persecution. Her art was publicly derided as degenerate in Germany in 1936, although it is now considered her finest work.

After the war, Bollhagen continued her business within the German Democratic Republic, despite facing severe difficulties that forced her to use her own savings to pay the workshop's staff. Luckily, her work was still highly valued and it was traded on the black market at premium prices.

Bollhagen's work was criticised by the East German head of state Walter Ulbricht, who considered her designs too formal and cosmopolitan.[ Her workshops came under full state control in 1972, and four years later she was working for the Staatlicher Kunsthandel (State Art Trade). In 1992 the workshops were returned to private ownership and Bollhagen owned them again, aged 85.

Bollhagen died in Marwitz in 2001 and was buried in Hanover. Her job as artistic director of her pottery was taken by Heidi Manthey, a former pupil of Bollhagen's friend Charles Crodel.

Legacy

Bollhagen was one of Germany's top ceramists despite her own view that "they were just pots". Her striped designs in blue and white are typical of her work and her "HB" logo is also used as a nickname for Bollhagen.

Bollhager's ceramic company, HB-Werkstätten für Keramik, is still in operation. Her work has a dedicated museum in Velten, Germany. The museum was at one time to be based in Potsdam, but the local authorities refused this suggestion, citing Bollhagen's involvement in taking over the workshops of Margarete Heymann-Loebenstein in 1934.

The story of Grete Marks story, who lost her pottery, and one of her Bauhaus vases which is now in the British Museum was chosen by Neil MacGregor as the basis of a radio programme in Germany: Memories of a Nation - a history of Germany.

References

a b c d e Hedwig Bollhagen, FormGuide.de, retrieved 13 April 2014

Jump up

^ Hedwig Bollhagen gets her own Velten museum, Berliner Morgenpost, retrieved 14 April 2014

Jump up

^ Haël-Ceramics 1923 - 1933 - Exhibition at the Ceramics Museum Berlin, zeitlosberlin.com, retrieved 14 April 2014

Jump up

^ Margarethe Loebenstein und Hedwig Bollhagen, deutschlandfunk.de, retrieved 14 April 2014

Jump up

^ Grete Marks: When Modern Was Degenerate, Milwaukee Art Museum, retrieved 14 April 2014

Jump up

^ Hedwig Bollhagen, HB-Werkstätten für Keramik, retrieved 14 April 2014

Jump up

^ Is this the perfect radio series? On Germany: Memories of a Nation, Antononia Quirke, New Statesman, retrieved 30 October 2014

Abstrakcyjna dekoracja naniesiona techniką spitzdekor- napylania geometrycznych wzorów przy pomocy sitodruku został na szczęście kontynuowany po przejęciu  produkcji ceramiki według techniki i wzorów żydowskiej słynnej artystki Bauhaus Margarete Heymann-Loebenstein

Ponieważ  Hitler uznał sztukę abstrakcyjna za wynaturzoną wkrótce  na jej miejsce pojawiły się polne kwiatki i kłosy pszenicy… ale Hedwig kontynuowała produkcję abstrakcyjna- mimo, że jej mąż był w grupie artystów dążących do ujednolicenia sztuki użytkowej według nazistowskich standardów. 

Spitz dekor- abstrakcja na ceramice z lat 30tych -  to dziś bardzo poszukiwany design- sygnowany przez słynna artystkę - na aukcjach sztuki- osiąga zawrotne ceny. Wystarczy wbić w wyszukiwarkę- a wyświetli się Państwu sporo podobnych przedmiotów- dziś mroczny przedmiot pożądania kolekcjonerów i wielbicieli art deco.

Stąd moja cena za ten zestaw wydaje się bardzo skromna.

Ten pozornie prosty zestaw na jedną filiżankę kawy  - może być perełka każdej kolekcji art. deco.

Ma wartość muzealną.

Stan bardzo dobry

Wymiary

Mlecznik wysokość 5,3 cm średnica 5,5 cm od ucha do dzióbka 6,6 cm

Cukierniczka wysokość 4,3 cm średnica 7,6 cm

2 talerzyki średnica 15 cm

Filiżanka wysokość 5,2 cm średnica 9 cm od uszka do brzegu pucharu 11 cm

Dzbanek wysokość 15,5 cm średnica 10,5 cm od dzióbka do ucha 15,5 cm

Bardzo dekoracyjna

Bardzo art deco

A nic tak nie pasuje do naszych nowoczesnych modernistycznych wnętrz jak prawdziwe przedwojenne art. deco… Polecam !!!

Sztuka wynaturzona (niem. Entartete Kunst) – termin używany przez nazistów dla określenia sztuki innej niż oficjalna sztuka nazistowskich Niemiec i niezgodnej z nazistowską ideologią.

Oficjalna sztuka III Rzeszy opierała się na romantycznym realizmie, a jej celem było głoszenie chwały rasy panów i potęgi Niemiec. Była ona „czysta rasowo” i tworzona przez „czystych rasowo” twórców w odróżnieniu od „sztuki wynaturzonej” tworzonej przez artystów „podrzędnych rasowo”. Sztuka III Rzeszy miała prezentować klasyczne wzorce piękna, a nie obrazy „zniekształcone i zdeformowane”.

W praktyce określenie „sztuka wynaturzona” odnosiło się przede wszystkim do głównych nurtów ówczesnej sztuki nowoczesnej.

Po atakach słownych nastąpiły czyny. 30 października 1936 zamknięto dział sztuki współczesnej Starej Galerii Narodowej w Berlinie. Rozporządzeniem z 30 czerwca 1937 upoważniono nowego prezesa Izby Kultury Rzeszy, Adolfa Zieglera, do „wyboru i zabezpieczenia dzieł niemieckiej sztuki wynaturzonej w dziedzinie malarstwa i rzeźby od roku 1910, będących w posiadaniu Rzeszy, Krajów lub należących do mienia komunalnego, w celu organizacji wystawy”. Ofiarą akcji padło ponad 16 tysięcy dzieł sztuki, które zostały sprzedane za granicą, często po zaniżonych cenach, lub zniszczone.

W Monachium od 19 lipca do 30 listopada 1937 odbyła się wielka Wystawa sztuki zdegenerowanej, na której zgromadzono około 650 obrazów skonfiskowanych z kolekcji prywatnych i najważniejszych muzeów Niemiec. Wystawę zwiedziło ponad 2 miliony widzów.

Kierunki w sztuce oznaczone jako „zdegenerowane”

dadaizm

kubizm

ekspresjonizm

fowizm

impresjonizm

surrealizm