Śmiałowski Józef - Łask dzieje miasta

• Rok wydania: 1988
• Rodzaj okładki: Inna
• Autor:
• Stan: Używana
• ISBN: -
• Wymiar: 23cm x 16cm
• Nr wydania: -
• Seria: -
• Ilość stron: -
• Waga: 0.2 kg
• Indeks: 3492/83/0027
• TIN: T00294029

Łask – miasto, w którym się urodziłam i wychowałam, znajduje się w woj. łódzkim przy trasie z Łodzi do Sieradza i Kalisza, w odległości 36 km od Łodzi i 28 km od Sieradza oraz 45 km od Piotrkowa Trybunalskiego, z którego trasa tutaj się krzyżuje. Obecnie wraz z Kolumną liczy niecałe 20000 mieszkańców. Położony jest w centrum Wysoczyzny Łaskiej nad rzeką Grabią w zlewisku rzeki Warty. Równina morenowa Wysoczyzny Łaskiej wchodzi w skład Niziny Południowo – Wielkopolskiej w obrębie Niżu Polskiego. Łask ma starą, wczesnośredniowieczną metrykę. Pierwsza osada powstała tu już w XI w. i znajdowała się prawdopodobnie gdzieś w rozlewisku Grabi i Pisi w pobliżu późniejszego dworu Łaskich, co poświadczyły znaleziska ułamków ceramiki z tego okresu oraz 2 skarby srebrne znalezione przy ul. Warszawskiej. Jej nazwę historycy i językoznawcy wywodzą od łazów, czyli terenów po wykarczowanym lub wypalonym lesie, użytkowanych jako pola orne lub pastwiska. Istnieje też druga, obalona już hipoteza J. Krasonia, według którego nazwa pochodzi od ruskiego rycerza Łasko, przybocznego wielkiego księcia kijowskiego Świętopełka (zięcia Bolesława Chrobrego), któremu nasz król pomagał w odzyskaniu władzy nad Kijowem. Interwencja nie powiodła się, Świętopełk został zwyciężony przez swego brata Jarosława w 1019 r. i wkrótce zmarł, a jego przyboczni wojowie musieli uciekać z rodzinnej Rusi i jakoby osiedlili się w Polsce. Jednym z nich miał być Łasko, wymieniony w kronice ruskiej tzw. „Powieści minionych lat”, w której ta historia została opisana. Hipotezę jakoby miało poświadczać cmentarzysko z XI w. odkryte w pobliskim Lutomiersku pod Łodzią, gdzie w licznych grobach znaleziono typowo ruskie wyposażenie zmarłych. Ale według mnie można postawić jeszcze jedną hipotezę. Mianowicie nazwę “Łask” można wywieść też od starosłowiańskiego słowa „łaska”, oznaczającego bezinteresowny dar. W XI w. książę Kazimierz Odnowiciel zaczął nagradzać swoich wojów przydzielając im ziemię. Być może ktoś w drodze łaski otrzymał tutaj od księcia nadział ziemi, na której utworzył osadę lub taka bezimienna osada już tu istniała i została mu przekazana w darze. ! Uwagi Obwoluta zabrudzona, zarysowana, pozaginana, wytarta. Brzegi stron nieco zabrudzone, zakurzone.