Śliwa Węgierka Zwykła

Zarówno odmiana podstawowa jak i jej typy w okres owocowania zwykle wchodzą dość późno, na ogół w 3-4 roku po posadzeniu. Plonują umiarkowanie obficie, lecz corocznie. Na dobrym stanowisku, tj. na żyznej, próchnicznej glebie, bogatej w wodę potrafi owocować bardzo obficie. Kwitnie bardzo późno i jest samopylna, nie wymaga zapylenia obcym pyłkiem. Drzewo rośnie średnio silnie. W pierwszych latach po posadzeniu tworzy koronę stożkowatą, która później staje się kulistą, umiarkowanie zagęszczoną.

OWOCE:

Najczęściej są średniej wielkości lub małe, o przeciętnej masie 25-30g, jajowate lub wrzecionowate. Skórka jest brązowo granatowa, a w pełni dojrzałości granatowa, pokryta gęstym białym nalotem woskowym, z drobnymi, brunatnymi cętkami. Miąższ w zależności od typu i stanowiska uprawy ma barwę od zielonożółtej, przez żółtą do pomarańczowej. Jest jędrny, chrząstkowaty, ścisły i równocześnie soczysty, bardzo smaczny. Miąższ łatwo oddziela się od pestki.

Węgierka Zwykła to niezwykła śliwka. Jej owoce doskonałe do bezpośredniego spożycia, świetnie nadają się np. jako nadzienie do pysznych knedli.

System korzeniowy zabezpieczamy do wysyłki.

Drzewka przycinamy do transportu.

Najlepszym terminem na przycięcie młodej śliwki jest marzec. W przypadku drzewek rozgałęzionych, przewodnik obcinamy 30 cm powyżej najwyżej położonego pędu bocznego, zaś wszystkie pędy boczne skracamy o około połowę.