Zestaw śniadaniowy art deco Seltmann Weiden – piękna cienkościenna porcelana art deco z niezwykłym koronkowym złoceniem kołnierz talerzy i filiżanki dekorowany jest pięknym floralnym ornamentem przedzielonym kratką regenecyjną wypełnioną delikatnym reliefem. Bardzo ładne porcelana ecru na której złocenie wygląda jak promyk słońca.
Klasyka art deco- ładnie złocony uchwyt – złocenia w bardzo dobrym stanie
Filiżanka z cienkościennej bardzo ładnej porcelany.
Filiżanka
Wysokość 5,8 cm,
Średnica kołnierza 10,8 cm
Średnica podstawy 4,7 cm
Od ucha do brzegu pucharu 13 cm
Sygnatura obowiązywała od 1920 roku – ponieważ są złocenia- czyli kryzys powoli mijał – sądzę, że pochodzi z początku lat 30tych
[1]: Porzellanfabrik Christian Seltmann G.m.b.H. (1910 do ...)
Christian Wilhelm Seltmann urodził się w 1870 roku w małym miasteczku Schlottenhof niedaleko Arzbergu, gdzie nauczył się podstaw, obserwując swojego ojca w rodzinnej firmie dekoratorskiej. Miało to na niego duży wpływ i później został praktykantem w różnych fabrykach porcelany i stopniowo uczył się wszystkich aspektów handlu. Pracując w fabryce w Arzbergu w wolnym czasie z powodzeniem projektował i dekorował porcelanę, a w nagrodę za zaprojektowanie porcelanowej miski, która przyciągnęła nawet uwagę klientów z USA, został wysłany do szkoły technicznej w Teplitz-Schönau.
Jego praca była imponująca jak na tak młody talent, a w wieku zaledwie 26 lat został nawet kierownikiem fabryki w Arzberg w 1896 roku, gdzie pracował przez następne lata. Jednak Christianowi nie podobał się nadzór właścicieli fabryki, który nie zostawił mu wystarczająco dużo miejsca na realizację własnych pomysłów i po zobaczeniu sukcesu jego brata Karla w firmie Keramik- und Porzellanfabrik Karl Seltmann w ich rodzinnym mieście Schlottendorf, postanowił otworzyć własną fabrykę wraz ze swoim najstarszym bratem Johannem w 1901 roku.
Postanowili założyć firmę w mieście Vohenstrauß. Zaledwie kilka lat później Porzellanfabrik Johann Seltmann zyskał bardzo dobrą opinię i zatrudnił ponad 600 pracowników. Ale bracia często dyskutowali o tym, jak prowadzić fabrykę, a kiedy Johann Seltmann w końcu chciał przenieść firmę do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, Christian zdecydował się opuścić i otworzyć własną firmę w mieście Weiden w 1910 roku.
Produkcja rozpoczęła się od trzech pieców, a wkrótce potem rosnący popyt spowodował zainstalowanie dwóch dodatkowych pieców w 1913 roku; w tym czasie fabryka zatrudniała 320 pracowników. Ponieważ Christian był również bardzo zainteresowany innymi dziedzinami, założył własny zakład litograficzny w Norymberdze w roku 1920. Następnie w 1921 roku otwarto hutę szkła „Glasfabrik Marienhütte G.m.b.H.”. w Berlinie-Köpenick na krótko przed śmiercią Christiana Seltmanna w wypadku. Firma Seltmann była jednym z pierwszych producentów porcelany, który nie tylko oferował wyroby porcelanowe, ale także dostarczył dodatkową gamę wyrobów ze szkła szlachetnego.
Przez następne lata fabrykę prowadziła wdowa po nim Katharina Seltmann, która w 1928 r. Również przejęła większość akcji spółki „Porzellanfabrik Schirnding A.G.”. w Schirnding (Bawaria). Wkrótce potem wycofała się z biznesu i zostawiła firmę w rękach swoich dwóch synów, dopilnowała aby Heinrich otrzymał fabrykę Schirnding. Znacznie bardziej doświadczony biznesmen Wilhelm utrzymał fabrykę Weiden, która w 1930 r. Zatrudniała już 500 osób, a później mógł ją rozbudować, przejmując „Porzellanfabrik Krummennaab” w 1939 r. I „Porzellanfabrik Erbendorf” w 1940 r.
Podobnie jak wiele innych fabryk podczas II wojny światowej, fabryki Seltmanna straciły największą część siły roboczej w wyniku działań wojennych i zostały zmuszone do pracy z ograniczoną ilością surowców w połączeniu z koniecznością radzenia sobie z drastyczną zmianą popytu. Po wojnie obiekty w Erbendorfie i Krummennaabie służyły jako kwatery wojsk amerykańskich, a większość fabryk została zniszczona lub pozbawiona użyteczności w tym okresie, ponieważ żołnierze dostosowywali budynki do potrzeb mieszkaniowych dużej ilości ludzi i materiałów. Mimo że rodzina Seltmannów nadal miała wystarczające środki, aby być w stanie w okresie późniejszym postawić fabryki an nogi, nie można pominąć faktu, że nowy początek nie byłby możliwy bez pomocy pozostałych lojalnych pracowników, z których wszyscy otrzymali później specjalne nagrody pieniężne po odzyskaniu pełnych mocy produkcyjnych przez firmę .
Kiedy firma powróciła do biznesu, Seltmann zaczął modernizować swoje fabryki od 1953 roku, aw 1957 roku został głównym udziałowcem Königlich privilegierte Porzellanfabrik Tettau GmbH, którą następnie całkowicie przejął w 1958 roku, w tym samym roku otrzymał honorowy doktorat od Technical University in München za pracę jako prezes Izby Handlowej.
Wilhelm Seltmann zmarł 27 września 1967 r. I pozostawił firmę w rękach rodziny. Podobnie jak jego ojciec wcześniej, nienawidził myśli o zarządzie zarządzającym firmą, więc w ramach swojej woli oświadczył, że nigdy nie chciał, aby firma przekształciła się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkę akcyjną i zawsze powinien pozostać firmą rodzinną. Nie trzeba dodawać, że spadkobiercy uszanowali jego życzenie, a grupa Seltmann jest dziś jedną z niewielu pozostających większych rodzinnych firm w Niemczech.
Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku grupa Seltmann (reprezentowana przez oddział w Tettau) przejęła cztery stare fabryki w Turyngii: „Aelteste Volkstedter Porzellanmanufaktur” i Unterweißbacher Werkstätten für Porzellankunst, a także Porzellanmanufaktur Scheibe-Alsbach-Alsbach ”; cała grupa jest dziś jednym z największych producentów porcelany w Niemczech.
S