Sasanka łąkowa - ziele 50g

Sasanka łąkowa

Rodzina: Ranunculaceae, jaskrowatych

Gatunek: Pulsatilla pratensis

Synonimy: Pulsat Ulae herba

Inne nazwy: Anemone pratensis

Sasanka łąkowa rośnie dziko w niemal całej Europie. Cała jest pokryta długimi, białymi włoskami.

W ziołolecznictwie używa się tylko wysuszonego ziela sasanki, gdyż świeży surowiec

zawiera silnie działającą protoanemoninę, która może spowodować podrażnienie

i przekrwienie błon śluzowych i skóry, a w szczególnych sytuacjach wywołuje

poważne zatrucie ustroju z objawami porażenia układu nerwowego (drgawki), czy

podrażnienia nerek i narządów moczowo-płciowych.

Skład:

protoanemonina, saponiny trójterpenowe, olejek eteryczny,

glikozyd ranunkulina garbniki, fitosterole (beta-sitosterol).

Glikozyd ranunkulina zawiera aglikon protoanemoninę, o charakterze laktonu terpenowego.

Główne zastosowania:

• zaćma
• nerwice narządowe
• bezsenność
• reumatyzm
• napięcie przedmiesiączkowe, bolesne miesiączkowanie
• bóle głowy,bóle mięśni, nerwobóle
• suchy kaszel

Sasanka wykazuje działanie antybakteryjne i przeciwwirusowe.

Przynosi ulgę w bólu. Działa lekko rozwalniająco i przeciwskurczowo.

Ma również właściwości wykrztuśne i napotne.

Dawniej sasanka łąkowa stosowana była w celu łagodzenia obrzęku jąder, a wcierana w skórę

przynosiła ulgę w stanach zapalnych.

Dawkowanie:

Napar sasankowy: 1 łyżeczkę ziela zalewamy szklanką wrzącej wody.

Należy pić 200 ml 3 razy dziennie.

Nalewka: 1 część ziela zalewamy 5 częściami alkoholu 30-40%. Należy na 14 dni odstawić,

a następnie przefiltrować. Pić 1/2 łżeczki 3 razy dziennie.

Przeciwwskazania:

Ziele sasanki nie powinno być stosowane podczas ciąży i laktacji.

Astma.

stan zapalny przewodu pokarmowego.

zapalenie nerek i pęcherza moczowego.

Uczulenie na rośliny jaskrowate.

Żródła:

http://rozanski.li/185/sasanka-pulsatilla-u-tesciowej/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sasanka_%C5%82%C4%85kowa