Lyricorum Libri IV. Epodon Lib. unus. Epigrammatum. Antverpiae Officina Plantiniana MDCXXXIV ( 1634).
Oprawa pergaminowa z epoki, jak na zdjęciach. Format: 11 x 6 cm. Ilość stron: :( 1 karta) 236, (2 karty ).
Komplet , co zostało sprawdzone osobiście strona po stronie z tym, że po stronie 178 występują liczne błędy w paginacji na wskutek błędnej kolejności wstawienia stron przez introligatora.
Egzemplarz ogólnie w ładnym stanie,z niewielkimi śladami użytkowania i upływu czasu takimi jak sporadycznymi odbarwieniami, bądź pojedynczymi brązowymi plamkami, dokładnie jak na zdjęciach. Estreicher Tom XXVII – str. 127 – 128 w Polsce notuje 6 kompletnych egzemplarzy i 1 z defektem.
Wczesne wydanie „Lyricorum” Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, ur. w 1595 roku w Warszawie , zmarłego w 1640 w Warszawie, światowej sławy polskiego poety, teoretyka literatury epoki baroku , kaznodzieja nadwornego Władysława IV oraz jezutiy.
Zawiera cztery księgi liryków, księgę epod i epigramatów Sarbiewskiego, a także Epicitharisma czyli poemata z dedykacją dla autora. W wydaniu tym, zamieszczono dedykację dla papieża Urbana VIII. Miedziorytowa rycina tytułowa, czyli frontispis, przedstawia lirę, atrybut Apolla -patrona sztuki i poezji, umieszczoną na postumencie. Po obu stronach postumentu znajdują się drzewa, z których na wstędze bezpośrednio nad lirą zwiesza się wieniec. Między drzewami fruwają pszczoły, które znajdują się także w herbie rodu Barberinich, z którego wywodził się kardynał Maffeo Barberini, późniejszy papież Urban VIII. Kompletny przekład wierszy w tym Liryków Sarbiewskiego w przekładzie Tadeusza Karyłowskiego, SI ukazał się dopiero w 1980.
Oferowane dzieło stało jest podstawowym przekazem wierszy Sarbiewskiego oraz kanonem jego poezji.
Sarbiewski naukę rozpoczął w 1607 w kolegium jezuickim w Pułtusku. 25 lipca 1612 wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie. Studiował w kolegium jezuickim w Braniewie (1614–1617), (gdzie spotkał św. Andrzeja Bobolę) i na Akademii Wileńskiej (1620–1622).
Wsławił się łacińskim Wierszem na pochwałę Jana Karola Chodkiewicza – hetmana – tegoż zwycięstwo pod Chocimem w 1621 r.
W 1622 wysłany został przez swoich zakonnych przełożonych na studia do Rzymu.
Na dworze papieża-poety Urbana VIII stał się jednym z grona czołowych intelektualistów europejskich. W starszych życiorysach Sarbiewskiego spotyka się informację, że papież uwieńczył go laurem, w związku z czym przysługiwał mu tytuł poëta laureatus, ale brak na to świadectw. W tym też roku 1622 opisał wierszem swoją podróż do Rzymu (Iter Romanum – Droga rzymska). 3 czerwca 1623 otrzymał w Rzymie święcenia kapłańskie.
W 1625 r. powrócił do Polski, przebywał w Nieświeżu, został profesorem teologii i retoryki na Akademii Wileńskiej. Wykładał poetykę i retorykę w kolegiach w Krożach i w Połocku oraz na Akademii Wileńskiej, gdzie uzyskał w 1632 doktorat z filozofii, a w 1636 teologii. W 1635 został królewskim kaznodzieją Władysława IV.
Zmarł nagle, wskutek udaru, który nastąpił w trakcie ostatniego, pożegnalnego kazania wygłoszonego w kościele św. Jana Chrzciciela.
( źródła: wikipedia oraz http://www.bu.kul.pl/przekazanie-dziel-macieja-kazimierza-sarbiewskiego-do-biblioteki-uniwersyteckiej-kul,art_71930.html )
Link do egzemplarza bibliotecznego, gdzie można zapoznać się z treścią starodruku:
https://books.google.pl/books?id=o15EAAAAcAAJ&printsec=frontcover&hl=pl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Wysyłka za granicę wg odrębnego cennika.
Z uwagi na wysyłkowy charakter firmy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, o zwolnieniach z obowiązku posiadania kasy fiskalnej nie ma możliwości odbioru osobistego.