1. "Ojciec chrzestny" Mario Puzo

Don Vito Corleone jest Ojcem Chrzestnym jednej z sześciu nowojorskich rodzin mafijnych. Tyran i szantażysta (słynne powiedzenie „mam dla Ciebie propozycję nie do odrzucenia”), a zarazem człowiek honoru, sprawuje rządy żelazną ręką. Jego decyzje mają charakter ostateczny. Wśród swoich wrogów wzbudza respekt i strach, wśród przyjaciół – zasłużony, choć nie całkiem bezinteresowny szacunek. Kiedy odmawia uczestnictwa w nowym, intratnym interesie, handlu narkotykami, wchodzi w ostry, krwawy konflikt z Cosą Nostrą. Honor rodziny może uratować tylko najmłodszy, ukochany syn Vita Michael, bohater wojenny. Czy okaże się godnym następcą Ojca Chrzestnego?

2. "Zemsta Ojca Chrzestnego" Mark Windegardner

Kontynuacja słynnej powieści Mario Puzo, rozwijająca wątki poruszone w poprzednich książkach - "Ojciec Chrzestny" i "Powrót Ojca Chrzestnego". 
Rok 1963. Po nieudanym zamachu na kubańskiego dyktatora Michael Corleone, syn Ojca Chrzestnego, przywódca amerykańskiego podziemia, postanawia pozbyć się swego capo Nicka Graciego, który zorganizował tę akcję wspólnie z CIA. Ścigany przez ludzi Michaela, Geraci ukrywa się. Po cichu planuje powrót i przejęcie funkcji Ojca Chrzestnego mafii. Dla Cosa Nostry nadchodzą ciężkie czasy - prokurator generalny Danyy Shea, brat prezydenta, który swoje stanowisko zawdzięcza poparciu mafii, rozpętuje bezpardonową wojnę z organizacjami przestępczymi. Jej ofiarą pada sam prezydent, zaś Geraci zostaje wyznaczony na kozła ofiarnego. Choć Michael korzysta z pomocy CIA, nie może wierzyć w szczerość agentów, którzy kierują się własnymi interesami...

3. "Powrót Ojca Chrzestnego"  Mark Windegardner

Saga o mafijnej rodzinie Corleonów, której najważniejsze wątki rozgrywają się w latach 1955-1965. Kontynuacja Ojca Chrzestnego napisana kilka lat po śmierci Maria Puzo przez cenionego amerykańskiego pisarza. Centralnymi postaciami książki są Michael Corleone, syn Vita Corleone, oraz jego główny przeciwnik, Nick Geraci, były bokser, uliczny gangster, później capo nowojorskiej mafii. Pojedynek między tymi postaciami stanowi główną oś fabuły. Nick jest początkowo wiernym współpracownikiem Michaela i organizuje dla niego handel narkotykami. Później, zdradzony, przygotowuje plan zemsty i staje się jego największym wrogiem. Po przejęciu władzy w rodzinie Michael próbuje zrealizować obietnicę złożoną ojcu i doprowadzić do legalizacji jej działalności. Udaje mu się doprowadzić do wyboru na najwyższe stanowiska w USA osób przychylnych mafii. Z czasem zyskuje osobliwą sławę i szacunek capo di tutti capi amerykańskiego podziemia.

4. "Rodzina Corleone" Mario Puzo, Edward Falco

Nowy Jork, połowa lat 30-tych. Dla Vita Corleone, handlarza oliwą uwikłanego w przestępcze interesy i znanego w swojej dzielnicy z „rozwiązywania problemów”, nie ma niczego ważniejszego niż przyszłość własnej rodziny. W 1935 roku jego dwaj synowie, Michael i Fredo, chodzą jeszcze do podstawówki i są całkowicie nieświadomi prawdziwej profesji ojca. Najstarszy, Sonny, ukończył niedawno siedemnaście lat. Kiedy miał jedenaście, w jego życiu wszystko się zmieniło. Wtedy bowiem zobaczył na własne oczy, jak ojciec i jego dwaj wspólnicy brutalnie mordują mężczyznę z sąsiedztwa. Teraz chce pójść w ślady ojca, stać się pełnoprawnym uczestnikiem prawdziwego rodzinnego interesu. Na razie, bez wiedzy i zgody Vita, który planuje uczynić z niego biznesmena, kieruje własnym gangiem okradającym z nielegalnych dostaw alkoholu czołowego nowojorskiego mafiosa, Giuseppe Mariposę. Kradzione whisky kupuje od Sonny'ego Luca Brasi, otoczony ponurą legendą bezwzględny gangster, z którym każdy boi się zadzierać. Z wyjątkiem Toma Hagena, adoptowanego syna Vita, który właśnie poszedł do łóżka z Kelly, dziewczyną Luki. Śmiertelny konflikt pomiędzy klanami Corleone a Mariposy jest nieunikniony – wkrótce ma zostać zniesiona prohibicja i potężny mafioso zamierza przejąć lukratywne interesy Vita. Siły tego ostatniego nie mogą równać się z siłami przeciwnika. Wojna jest nieunikniona – a zwyciężyć może tylko jedna rodzina. 

5. "Mafia" praca zbiorowa

- dlaczego nikt nie pokona włoskiej Camorry?