Pocztówka I WŚ stan bardzo dobry (biał. Раманішкі; ros. Романишки) – wieś na Białorusi, w rejonie postawskim obwodu witebskiego, około 38 km na zachód od Postaw. Nieistniejący dwór
W XVIII wieku Giedroyciowie wznieśli tu stosunkowo niewielki, siedmioosiowy, modrzewiowy, parterowy, dwór z gankiem o czterech filarach. Był przykryty gładkim, czterospadowym dachem. Dowigałłowie wymienili ganek na oszkloną werandę oraz dobudowali dodatkowe skrzydła od tyłu, to przy lewym boku starego domu – kwadratowy alkierz z wysokim, łamanym dachem z lukarnami. Obie przybudówki były z drzewa sosnowego. Znacznie powiększony dom zyskał dzięki temu cechy siedziby zieiańskiej. Od tyłu dom miał obszerny taras między przybudówkami, z widokiem na park i sadzawki[3].
Wnętrza urządzone były świadomie tradycyjnie i staroświecko. Stylowe meble mahoniowe, palisandrowe i czeczotkowe (stoły, kanapy, lustra, biurka, szafy), niektóre z jasnymi intarsjami, zdobiły pokoje recepcyjne i gabinety. W jednym z salonów stał fortepian firmy Kern sprowadzony z Wiednia, w innym – mahoniowe pianino firmy Blüthner. Na ścianach wisiały cenne dzieła takich malarzy jak: Nicolas Poussin, Antonio Molinari (Pijany faun), Philips Wouwerman (Polowanie), Archip Kuindży (Krajobraz), kopie obrazów Tycjana, van Dycka, czy Salvatora Rosy. Było tam również wiele obrazów polskich malarzy, których reprezentowali m.in: Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz (Scena w gospodzie, Scena rynkowa, W piwiarni) i Mojżesz Lejbowski (portret Władysława Dowgiałły)[3].
Do dworu prowadziła aleja wysadzana drzewami liściastymi. Ograniczała ją główna brama wjazdowa w formie czterech murowanych słupów i pięknie kutej kraty. Między bramą a domem rozciągał się wielki gazon z rabatami kwiatów i klombem z palmą pośrodku. Latem przed dom wynoszono z cieplarni donice z agawami i innymi egzotycznymi roślinami. Gazon otoczony był monumentalnymi drzewami. Po prawej stronie stała oficyna kryta wysokim czterospadowym dachem gontowym, z gankiem, którego dwie pary smukłych kolumn podpierały trójkątny szczyt[3].
Nieco mniejszy gazon urządzony był od tylnej strony domu, były tam również rabaty i krzewy wysokopiennych róż. Ogród schodził do sadzawki i kanałków, nad którymi przerzucono białe, brzozowe mostki. Nad jednym z kanałów stał mały domek zbudowany z polnych kamieni, przykryty gontowym dachem. Park był poprzecinany licznymi alejami.
Dwór wraz z całym wyposażeniem został zniszczony w czasie II wojny światowej.