Rembrandt van Rijn (1606 - 1669),

"Jakub z Benjaminem"

akwaforta na papierze, 11,7 x 8,7 cm

Absolutny unikat kolekcjonerski, niespotykany na polskim rynku - autentyczna akwaforta autorstwa jednego z największych artystów europejskich XVII wieku - Rembrandta Harmenszoon van Rijn (1606 - 1669) przedstawiająca patriarchę Jakuba z synem Benjaminem. W pionowej kompozycji artysta przedstawił siedzącego starszego mężczyznę z długą brodą, ubranego w obszerną tunikę z charakterystycznym dużym beretem na głowie. Jakub pomiędzy swoimi kolanami podtrzymuje swojego malutkiego syna Jakuba, jedną rękę trzyma na policzku dziecka, drugą opiera na ramieniu. Benjamin z burzą loków uśmiecha się spoglądając w dal, jest ubrany w luźną tunikę zakończoną wiszącymi frędzlami. Artysta ujął dziecięcą manierę, być może zniecierpliwienie, ukazując nogi młodzieńca ustawione jedna na drugiej, depcząc swoje skórzane buty z dłuższą cholewką. Jego jedna ręka przełożona jest przez nogę ojca, w drugiej zaś trzyma jabłko. Za mężczyzną bujna roślinność z kwiatami i trawami.

Na odwrocie pieczątka kolekcjonerska: "Dames.". Grafika z oryginalnej płyty powstałej między 1636 a 1638 roku, odbita pośmiertnie, pochodząca najprawdopodobniej z edycji Auguste’a Jeana lub wdowy po nim (lata 1810-1826). Inne egzemplarze tej grafiki znajdują się w zbiorach Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, znana także pod tytułem: "Abraham pieszczący Izaaka".

Technika: akwaforta na papierze. Praca sygnowana na płycie w lewym, dolnym rogu: "Rembrandt-f (ecit)".

Proweniencja: grafika pochodzi ze zbiorów jednej ze słynnych, krakowskich rodzin o tradycjach kolekcjonerskich (dokładne informacje przekażemy nabywcy)

Rembrandt van Rijn (1606 - 1669) Holenderski malarz, rysownik i grafik, jeden z najważniejszych artystów dojrzałego baroku. ;Dzieciństwo spędził w Lejdzie, gdzie rozpoczął studia w 1620 roku. ;W 1621 roku rozpoczął naukę malarstwa w pracowni J. van Swanenburgha, w której przez 3 lata uczył się podstaw i techniki malarstwa. W 1624 roku rodzice wysyłali go do Amsterdamu, gdzie doskonalił swój kunszt malarski u P. Lastmana. ;Po powrocie do Lejdy otworzył własną pracownię i rozpoczął współpracę z J. Lievensem. W 1631 roku, po śmierci ojca, Rembrandt osiadł w Amsterdamie, gdzie malował głównie portrety zamawiane przez najbogatsze tamtejsze rodziny. ;Rembrandt zmarł 4 października 1669 roky w małym domku w dzielnicy Rozengracht, gdzie mieszkał ze swoją 15-letnią córką Cornelią. Pozostawił po sobie około 300 obrazów olejnych, 300 grafik i około 1000-2000 rysunków. Jego twórczość dzieli się na okresy: lejdejski (1625-1631), gdzie tworzył głównie sceny biblijne, okres amsterdamski (1632-1639); malował liczne portrety oraz kontynuował tematykę biblijną; okres pośredni (1640-1647) oraz ostatni (1648-1669). Charakterystyczną cechą jego dzieł jest zafascynowanie efektami światła i głębokich cieni. Jego styl i technika ewoluowały z biegiem lat, jednak zamiłowanie do dramatycznego oświetlenia malowanych scen zajmowało centralną pozycję w jego całej twórczości, tak malarskiej jak graficznej. Obrazy malowane są z olbrzymią swobodą, im później tym bardziej szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla. Potężnym środkiem malarskim Rembrandta był światłocień. ;Przez całe życie malował z wielkim zamiłowaniem autoportrety. Powstało ich niemal 100, w tym około 20 grafik. ;

Wymiary: 11,7 x 8,7 cm, w ramie: 27 x 24,5 cm. Stan zachowania: bardzo dobry. Praca oprawiona w prostą ramę czeczotową z beżowym passe partout.

W oprawie zastosowane antyrefleksyjne szkło muzealne amerykańskiej firmy TrueVue (zapewnia doskonałą przejrzystość, brak refleksów świetlnych i ochronę przed promieniami UV).

Gwarantujemy autentyczność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Do zakupu (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający autentyczność obiektu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.