Rembrandt (1606 - 1669) - "Mężczyzna w zbroi"

Grafika przedstawiająca mężczyznę w zbroi.

Autor: Rembrandt Harmenszoon van Rijn, przyszedł na świat w Lejdzie 15 lipca 1606 roku. Zmarł w Amsterdamie 4 października 1669 roku. Był holenderskim malarzem, rysownikiem i grafikiem. Uważany dość powszechnie za największego, a przynajmniej jednego z największych artystów świata. Zaliczamy Rembrandta nieprzypadkowo do jednego z najlepszych artystów wieku siedemnastego, pomimo tego, że dopiero wiek XX przyniósł całkowity renesans jego twórczości. Działalność artystyczną Rembrandta przyjęto dzielić na 4 następujące po sobie okresy. I tak oto pierwszy jego okres to czas młodości artysty, liczony do roku 1631 – był wtedy i tworzył w Lipsku. Okres z kolei drugi był czasem jego małżeństwa z Saskią van Uylenburgh i pobytu w stolicy, w Amsterdamie. To czas rozpięty miedzy rokiem 1632 a 1643. Trzeci natomiast jego okres to już lata twórczości ukształtowanej i dojrzałej, liczone do roku 1656. Wreszcie okres czwarty, czyli jego twórczość późna, tym nie mniej bardzo w swym całokształcie interesująca – przypada ten okres na lata od 1657 aż do samej jego śmierci w roku 1669. Swoje wykształcenie Rembrandt zdobył w Lejdzie, pod okiem sławnego wówczas J. van Swanenburga, ale nie tylko, bowiem również pod uwagą niezwykłej osobowości P. Lastmana, w Amsterdamie. To podczas nauki Lejdzie w dziełach Rembrandta przeważała zwykle tematyka biblijna. Stosował w swych ówczesnych dziełach popularną metodę światłocienia. Najbardziej znanym obrazem, któremu Rembrandt zawdzięcza sławę, jest obraz zatytułowany “Lekcja anatomii doktora Tulpa”, a pochodzący z roku 1632. Obraz ten jest dziełem epatującym siłą wyrazu. W okresie amsterdamskim podjął bowiem tematykę rodem ze Starego Testamentu, malując wtedy przeważnie portrety. Następnym nurtem Rembrandta jest okres malowania przez niego przepięknych pejzaży. W tej dziedzinie niezwykle cennym płótnem jest dzieło pochodzące z roku 1642, mianowicie “Wymarsz strzelców”. Płótno znane jest także pod nazwą “Straż nocna”. Jest to najbardziej charakterystyczny obraz o cechach sztuki barokowej. Styl charakteryzujący obrazy Rembrandta to przede wszystkim obecność szerokich i ciężkich ciągnięć pędzla. W obrazach jego tymczasem nie dostrzegamy kolorowej i dekoracyjnej scenerii, panuje tam za to swoisty monumentalizm. Kolory to przewaga czerwieni i koloru żółtego.

Technika: miedzioryt / papier. Praca sygnowana w dole kompozycji. Rytował Ferdinand Leenhoff (1841 - 1914) - holenderski malarz i rzeźbiarz.

Wymiary: 23 cm X 19 cm (wycisk płyty), arkusz: 42 cm x 28 cm.

Czas powstania: Paryż, II połowa XIX w.

Stan zachowania: Bardzo dobry.

Salon Dzieł Sztuki ANTYKI JAKUBOWSKI

Gwarantujemy oryginalność, wiek oraz stan zachowania wystawianych przedmiotów. Na życzenie (bezpłatnie) dołączamy pisemny certyfikat potwierdzający oryginalność przedmiotu oraz wszelkie informacje zawarte w opisie.