Pterinochilus murinus to afrykański ptasznik opisany przez Pocock w 1897 roku. Jest to drugi gatunek z rodzaju Pterinochilus, który został do niego przypisany (pierwszym był Pterinochilus chordatus).

Wygląd

Dorosłe osobniki Pterinochilus murinus posiadają bardzo ciekawy wygląd. Ich ubarwienie w zależności od odmiany może być oliwkowe, jasnobrązowe, a nawet jaskrawo pomarańczowe z intensywnie czerwonymi włoskami na udach. Głowotułów posiada oprócz podstawowego ubarwienia promieniste czarne pasy, zaś odwłok czarne plamy. Dorosłe samice dorastają do 5-6 cm długości ciała i 13 cm z rozpostartymi odnóżami. Samce są nieco mniejsze i osiągają ok. 4-5 cm długości ciała.

Młode osobniki są ciemno ubarwione z mniej lub bardziej jasnym odwłokiem i włosami pokrywającymi odnóża. Intensywność ubarwienia odwłoka i włosów na odnóżach zależy od odmiany. Ubarwienie dorosłych osobników osiągają po 5-6 wylince.

Występowanie

Jest to ptasznik szeroko rozpowszechniony w zachodniej, centralnej i południowej Afryce. Występuje w Angoli*, Botswanie, Kenii, Malawi, Mozambiku, Namibii, Tanzanii, Ugandzie, Zambii i Zimbabwe.

*W Angoli stwierdzono tylko jednego osobnika w południowo-wschodniej części kraju.

Biotop

Środowiska suche: stepy, sawanny, lasy liściaste.

Długość życia

Jak w przypadku większości ptaszników samice żyją dłużej nawet do kilkunastu lat, w zależności od zapewnionych warunków i częstości składania kokonu. Samce dożywają ok. roku licząc od ostatniej wylinki.

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Ptaszniki należące do tego gatunku są bardzo szybkimi i agresywnymi pająkami. Zaniepokojone mogą ukąsić. Zanim nastąpi ukąszenie przechodzą najczęściej w defensywną pozycję unosząc przednie odnóża, potrafią także wydawać syczące dźwięki używając organów strydulacyjnych. Gdy ostrzeżenie nie przynosi skutku pająk przechodzi do ataku, często najpierw następuje ostrzegawcze uderzenie odnóżami, a gdy się nie wycofamy faktyczne ukąszenie. Ptasznik ten nie wyczesuje włosów parzących.

Pterinochilus murinus - ptasznik słonecznySamica - Odmiana "RCF" - Pterinochilus murinus - ptasznik słoneczny

Jest to pobudliwy gatunek, który chętnie i często poluje. Plecie także dużo pajęczyny i buduje duże gniazda.

Jadowitość

Pterinochilus murinus to ptasznik posiadający bardzo silny jad, który może być potencjalnie niebezpieczny dla człowieka.

Ukąszenie tego ptasznika należy do bardzo bolesnych. Z relacji osób, które zostały ukąszone wynika, że jad ten powoduje silny ból, który zazwyczaj nasila się po upływie około 15-20 minut. Ból opisywany jest jako parzący, czasami porównywany do oparzenia żelazkiem. Po upływie kilku do kilkudziesięciu godzin pojawiają się mimowolne skurcze, a ugryzione miejsce zaczyna puchnąć. Dodatkowymi objawami mogą być nudności, drętwienie lub zawroty głowy. Objawy ugryzienia zaczynają słabnąć zazwyczaj po kilku (ok. 3-4) dniach, a ustępują całkowicie nawet po tygodniu.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Terrarium typowe dla ptaszników naziemnych imitujące tereny suche Afryki. Za minimalne wymiary terrarium przyjmuje się 30x20x20 cm lub 30x30x20 cm (dł./szer./wys.). Otwierane z przodu lub z góry.

Temperatura

Z racji tego, że jest to ptasznik zamieszkujący strefy klimatu podrównikowego Afryki, to temperatury w dzień powinny utrzymywać się na poziomie ok. 25-30°C. W nocy zaś nie powinny spadać poniżej 20°C.

Wilgotność

Powinna utrzymywać się na poziomie około 50-60%. Ze względu na bardziej suchy biotop preferowany przez ten gatunek można zrezygnować z częstego zraszania terrarium, w zamian zapewnić miskę z wodą.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Jak wszystkie gatunki należące do tego rodzaju ptaszniki te są bardzo żarłoczne i chętnie polują.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Spermateka samicy "RCF" - Pterinochilus murinus - ptasznik słonecznyVentral samicy "RCF" - Pterinochilus murinus - ptasznik słoneczny

Samce są mniejsze od samic i posiadają typowe dla samców narządy rozrodcze haczyki i bulbusy. Zarówno samiec jak i samica są tak samo ubarwione.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Stosunkowo proste. Tak jak w przypadku innych ptaszników oba osobniki przed łączeniem należy dobrze wykarmić. Najlepiej jest wpuścić samca do terrarium samicy. Agresja samic w stosunku do samców zdarza się rzadko. Można zostawić samca w terrarium na dłuższy okres.

Samiec informuje całym swoim ciałem samicę o swojej gotowości do zalotów. Ostrożnie zbliża się do niej, po czym bardzo powoli dotyka przednimi kończynami jej odnóży. Po pewnym czasie wpada w trans – kołysze się całym ciałem z boku na bok. Przy pierwszych sygnałach jego partnerka wykazuje zainteresowanie i odpowiada mu podobnym zachowaniem. Samiec powoli, ale uparcie zbliża się do samicy, głaszcząc ją po odnóżach. W ten sposób oba pająki dają sobie znaki, że nie chodzi o polowanie, ani o atak. Inicjatorem pierwszego kontaktu fizycznego jest przeważnie samiec. Po wzajemnym głaskaniu odnóżami następuje kopulacja. Samiec podnosi samicę, a ona przechyla się do tyłu pod kątem około 45° – wygląda wtedy jakby się miała złamać na pół. Po tym akcie samiec szybko się wycofuje.

Samica wplata kokon w ścianki pajęczynowego gniazda (około 1-2 miesiące po kopulacji) i bardzo agresywnie go broni. Potrafi tak ukryć młode, że czasami nawet doświadczony hodowca zauważa potomstwo dopiero wtedy, kiedy się rozejdzie po terrarium. Najlepszym znakiem tego, że samica wytworzyła kokon jest jej gwałtowne schudnięcie. Po miesiącu może pojawić się drugi kokon, a trzeci po kolejnym miesiącu. Każdy kolejny kokon jest jednak mniejszy.

W kokonie znajduje się od 60 do 200 jaj. Dojrzałość płciową osiągają po 1-1,5 roku (samiczka po ok. 12 wylince, samiec nawet po 8-9 wylince). Maluchy już od pierwszej wylinki plotą zawiłe sieci.