PSZENICA JANTARKA

Nie boi się mrozu i słabych stanowisk. W porównaniu do innych pszenic ozimych szczególnie wysoko plonuje na glebach słabszych (klasy IVa, IVb). Dlatego też odmiana przydatna do uprawy przez rolników, którzy produkują pszenicę na gorszych stanowiskach.

Właściwości:

• odmiana chlebowa, grupa B
• plonowanie dobre
• dobra odporność na choroby grzybowe
• tolerancja na zakwaszenie gleby bardzo wysoka
• rośliny średnie o dobrej odporności na wyleganie
• mrozoodporność dobra
• masa 1000 ziaren bardzo duża
• odporność na porastanie w kłosie dobra
• termin kłoszenia i dojrzewania średnio-późny
• zawartość białka i liczba opadania dobra
• zalecana na gleby słabe i gorsze stanowiska

OGÓLNE ZALECENIA UPRAWOWE

WYMAGANIA GLEBOWE I PRZEDPLON

Pszenica ozima ma największe wymagania glebowe i płodozmianowe ze wszystkich zbóż.

Najlepsze kompleksy glebowo-rolnicze do uprawy to: pszenny bardzo dobry, pszenny dobry oraz : pszenny górski. Najlepszymi przedplonami do uprawy są: rośliny strączkowe, rzepak ozimy, okopowe, kukurydza na kiszonkę, motylkowe wieloletnie.

UPRAWA ROLI

Sposób przygotowania stanowiska zależy od zwięzłości gleby, przedplonu, uwilgotnienia gleby oraz maszyn jakimi dysponuje gospodarstwo. Po przedplonach wcześnie schodzących z pola należy wykonać podorywkę, która zatrzymuję wilgoć w glebie i sprzyja kiełkowaniu samosiewów. W niektórych warunkach siedliskowych dobre efekty uzyskuje się stosując uprawę bezorkową.

Wybór metody uprawy gleby powinien zapewnić terminowy siew i równomierne wschody nasion.

SIEW

Duży wpływ na poziom plonowania ma optymalny termin siewu , który w zależności od regionu przypada pomiędzy 15 września a 5 października. Opóźnienie siewu wpływa negatywnie na jakość i wysokość plonu.

Zalecany wysiew to 300-500 nasion na m2 w zależności od warunków siewu. W przypadku opóźnionego siewu zaleca się zwiększenie normy wysiewu o 10 %.

Norma wysiewu (kg/ha) zróżnicowana jest w dużym stopniu od masy tysiąca nasion (MTN), dlatego należy ją każdorazowo wyliczyć wg podanego wzoru:

(masa tysiąca ziaren[g] x norma wysiewu[szt./m2])/(zdolność kiełokowania[%])

Głębokość siewu : 2-3 cm na glebach cięższych , 3-4 cm na glebach lżejszych. Zbyt głęboki siew powoduje nadmierne wydłużenie międzywęźla korzeniowego i opóźnienie rozwoju siewek od kilku do kilkunastu dni.

NAWOŻENIE

Wysokość nawożenia mineralnego uzależniona jest od zasobności gleby, stanowiska i przewidywa­nego plonu dlatego powinno się przeprowadzać systematyczne badanie zasobności gleby. Nawożenie fosforowo-potasowe powinno wynosić 40-100 kg P2O5 i 120 kg K2O na 1 ha. Nawożenie azotowe stosuje się w zależności od jakości gleby, przedplonu i spodziewanego zbioru, wynosi 80-160 kg czystego składnika na 1 ha . Azot najlepiej stosować w trzech dawkach:

wczesną wiosną w czasie ruszenia wegetacji 50-70 kg/ha

w okresie strzelania w źdźbło 40-60 kg ha

w czasie kłoszenia 50-70 kg /ha

W okresie wegetacji stosować w zależności od potrzeb nawożenie nalistne.

OCHRONA ROŚLIN

Zwalczanie chwastów chorób i szkodników przeprowadzać zgodnie z zaleceniami Instytutu Ochrony Roślin a także z instrukcją (etykietą) znajdującą się na opakowaniu . Przy intensywnym nawożeniu azotem stosować regulatory wzrostu .