Rzadkie III wydanie z 1977 r.:
Bohdan Stachuła "Przyrządy pokładowe samolotu AN-24" wydane przez Wydział Szkolenia Polskie Linie Lotnicze LOT.
Publikacja niejawna tylko do użytku służbowego ma charakter opracowania pomocniczego dla potrzeb szkolenia zawodowego, bez prawa wykorzystania w charakterze obowiązującej dokumentacji
Wydanie III nakład 400 egz., nr ewid. 11, stron 151, oprawa miękka lekko sfatygowana.
An-24 (ros. Ан-24) – wąskokadłubowy turbośmigłowy samolot pasażerski zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa.
Prototyp oblatano w 1959 roku. Z ponad 1000 wyprodukowanych egzemplarzy ponad 880 pozostaje w użyciu głównie w państwach WNP i Afryce. Samolot zaprojektowano aby zastąpić samoloty Ił-14 o napędzie tłokowym, pracochłonnym w obsłudze. Samolot przystosowano do operowania z lotnisk o słabej infrastrukturze, zarówno jeśli chodzi o nawierzchnie lotniska, jak i o wyposażenie serwisowe. Produkcja odbywała się w zakładach w Kijowie (985 egzemplarzy), Ułan Ude (180 egzemplarzy) i Irkucku (197 egzemplarzy w wersji transportowej). W Chinach samoloty te są nadal produkowane jako Xi’an Y-7.
Samoloty tej serii latały w barwach PLL LOT i w Siłach Powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej. Samolot tej serii (SP-LTF, należący do PLL LOT) rozbił się 2 kwietnia 1969 na północnym stoku Policy w Paśmie Babiogórskim, na terenie Zawoi, pociągając za sobą śmierć 53 osób (47 pasażerów i 6 członków załogi). Wcześniej tego samego roku doszło do rozbicia podobnego samolotu (SP-LTE Polskich Linii Lotniczych LOT, nr rejsu 149) podczas lądowania na lotnisku Wrocław-Strachowice. Do serii tej należał również samolot o nr rejestracyjnym SP-LTD Polskich Linii Lotniczych LOT który rozbił się 2 listopada 1988 około 32 km od lotniska Rzeszów-Jasionka z 23 pasażerami i 6 członkami załogi na pokładzie, w wyniku czego zginęła jedna osoba. Katastrofa ta przyspieszyła wymianę floty PLL LOT na nowsze zachodnie konstrukcje (wiek rozbitego samolotu wynosił 22 lata). Samoloty serii An-24 zostały zastąpione włosko-francuskimi samolotami ATR, początkowo były to ATR-72, zaś w następnych latach mniejsze ATR-42.
Zapraszam.