Suma powierzchni pomieszczeń przeznaczonych do zaspokajania potrzeb bezpośrednio związanych z przeznaczeniem budynku, obliczona zgodnie z normą PN-ISO 9836:1997 z uwzględnieniem Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r.

Liczona wg. normy PN-ISO 9836:1997 tj. po obrysie podłogi w świetle wykończonych ścian wewnętrznych wszystkich pomieszczeń. Na poddaszu wlicza się całą powierzchnię podłogi, niezależnie jaką wysokość ma pomieszczenie pod skosami oraz balkony.

Podana zgodnie z normą PN-ISO 9836:1997, oznacza powierzchnię terenu zajmowaną przez budynek w stanie wykończonym. Wyznacza się ją poprzez rzut pionowy bryły budynku na płaszczyznę terenu wraz z elementami zabudowanymi ścianami (np. wykuszami). Nie wlicza się do niej powierzchni elementów drugorzędnych (np. schodów zewnętrznych, ramp, daszków, altan, szop, loggii i balkonów).

Powierzchnia wszystkich kondygnacji budynku nad- i podziemnych, mierzona po obrysie zewnętrznym przegród (ścian, balustrad itp.)

Wyliczona wg normy PN-ISO 9836:1997, to objętość budynku, liczona jako iloczyn powierzchni rzutu każdej kondygnacji (mierzonej po zewnętrznym obrysie ścian) i wysokości danej kondygnacji.

Szerokość/głębokość - wymiar elewacji frontowej/bocznej powiększony o wymaganą odległość od granicy z sąsiednimi działkami. Założono odległość: 4 m od ściany z otworami okiennymi, drzwiowymi lub innymi konstrukcyjnymi i 3 m dla ściany bez okien. Okapy, gzymsy, tarasy, balkony, schody, daszki nad wejściem, galerie, pochylnie, rampy mogą znajdować się w odległości 1,5 m od granicy. Rzeczywistą, wymaganą lokalnymi przepisami odległość od drogi należy sprawdzić w miejscowym planie zagospodarowania terenu.

Wskaźnik EP określa roczne obliczeniowe zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, przygotowania ciepłej wody użytkowej, wentylacji, chłodzenia, klimatyzacji.

Wysokość budynku, mierzona od poziomu terenu (przy najniżej położonym wejściu do budynku) do najwyższego punktu konstrukcyjnego dachu (bez uwzględnienia wysokości kominów).

Pierwsza wartość to minimalna wysokość w wykończonym pomieszczeniu (z uwzględnieniem tzw. przedścianek), druga wartość to maksymalna wysokość do poziomu elementów konstrukcyjnych ograniczających przestrzeń pomieszczeń.

Żaden projekt gotowy nie zastąpi procesu współtworzenia wraz z architektem indywidualnego, szytego dokładnie na miarę domu. Jednak żyjemy w czasach, w których czas jest bezcenny. Pozbywamy się przyjemności własnoręcznego przygotowywania potraw, korzystamy z masowo szytych, typowych ubrań, jeździmy seryjnymi samochodami. Projekty gotowe wpisują się w tę tendencję. Są odpowiedzią na powszechną potrzebę uczynienia dostępnymi dóbr, które były wcześniej elitarne. Biorąc udział w konkursie Wydawnictwa MURATOR na DOM DOSTĘPNY, postanowiłem zmierzyć się z tym wszechobecnym trendem. Projektowanie domu typowego okazało się satysfakcjonujące nie tylko z powodu otrzymanego wyróżnienia konkursowego. Zaprojektowanie powszechnie akceptowanego, komfortowego i cenowo przystępnego domu okazało się niezwykle intrygującym zadaniem. Pogodzenie funkcjonalności, komfortu, ekonomiki i stworzenie na ich bazie uniwersalnej, a jednocześnie szlachetnej formy ma posmak rozwiązywania kwadratury koła. Wyzwanie to dosięga mnie po dziś dzień – wynikiem czego jest dorobek kilkudziesięciu projektów gotowych.

Projektuję domy dostępne, ponadczasowe, o nieskomplikowanych rozwiązaniach architektonicznych, wysokich walorach funkcjonalnych. Charakteryzują się one proporcjonalną, uniwersalną bryłą, przyjaznym, praktycznym, przestronnym układem wnętrz. Moim celem jest realizacja marzeń i oczekiwań inwestorów w racjonalnych, rozsądnych, ramach projektu typowego. Zapraszam do zapoznania się z kolekcją.