aparat sprawny robiłem nim zdjęcia
Nazwa aparatu FX nawiązuje właśnie do gniazd synchronizacji na lampę błyskową – spaleniową – F i elektronową – X. W modelu FX są trzy gniazda. Każde gniazdo miało inną synchronizację z lampą.
Synchronizacja działała z czasami 1/2, 1/5, 1/10.
Czasy naświetlania w tych aparatach to B, 1/2, 1/5, 1/10, 1/25, 1/50, 1/100, 1/200, 1/500.
Migawka jest płócienna, szczelina – pionowa. Naciąg filmu jest po prawej stronie aparatu obok bębenek do ustawiania czasów naświetlania.Pierwsze aparaty Praktica nie mają automatycznego licznika zdjęć. Jest licznik manualny, do samodzielnego przestawiania.
Wbudowane lustro podnosi się razem z naciągiem filmu.Obraz wpada przez obiektyw odbija się od lustra ( stąd ta nazwa „lustrzanka” ) i pada na matówkę którą obserwuje się przez kominek i dodatkową powiększającą soczewkę.Ostrość ustawiamy kręcąc odpowiednim pierścieniem obiektywu i oceniamy na matówce. Spust migawki jest z przodu, pod palcem wskazującym prawej dłoni. W momencie naciśnięcia spustu podnosi się lustro i uruchamia migawka a obraz rejestrowany jest na filmie. Aby założyć film, trzeba zdjąć tylną ściankę.
W modelach FX szpulka na którą nawija się naświetlony film jest plastikowa. W pierwszych Prakticach jest metalowa. Aby zwinąć film po naświetleniu zwalniamy ząbki trzymając wciśnięty przycisk obok naciągu. Korpusy aparatów Praktica i Praktica FX zbudowana jest głównie z mosiądzu.