POPPEA. Obraz N. Sichela.
.........................................................................................................................................................................................................................................................................................
POPPEA SABINA, druga żona cesarza rzymskiego Nerona, piękna, dowcipna, niezmiernie ambitna, była żoną prefekta kohorty pretoriańskiej, któremu odebrał ją przyjaciel Nerona i przyszły cesarz, Oton. Jego entuzjazm dla zalet nowej żony obudził namiętność do niej w Neronie, który uczynił z niej w r. 58 nałożnicę, a w 62 odebrał Otonowi i poślubił. Jej wpływ na cesarza był znaczny; wygnała jego piękną nałożnicę Akte, a zamordowanie jego matki Agrypiny Młodszej i żony Oktawii przypisywano częściowo jej machinacjom. Neron kazał bić monety z jej wizerunkiem i nadał jej tytuł Augusty. Słynne były jej zabiegi kosmetyczne, zwł. kąpiele w mleku oślicy. W przystępie złości Neron zabił ją kopniakiem w brzuch w r. 65. [Wł. Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 2007, t.3, s. 15]
.........................................................................................................................................................................................................................................................................................
⦁ Autor: Felix Feldweg (Drzeworytnia Stadelmann & Feldweg) wg Nathaniela Sichela
⦁ Sygnatura: Rycina sygnowana na płycie: »X.A. Stadelmann. Feldweg sc.«
⦁ Technika: Drzeworyt sztorcowy
⦁ Wymiary: 230 x 160 mm (cały arkusz: 380 x 280 mm)
⦁ Pochodzenie: Z: „Kłosy” 1887, nr 1170
⦁ Stan: Dobry, rycina w ładnym stanie, nieobcięta — zachowana cała karta
⦁ Informacje o autorze:
Nathaniel SICHEL (1843–1907), niemiecki malarz, portrecista, rysownik-ilustrator; studiował w akademii sztuk pięknych w Berlinie pod kierunkiem Juliusa Schradera; następnie spędził dwa lata w Rzymie, a przez rok był w Paryżu; podróżował po Niemczech, przez dłuższy czas ponownie mieszkał w Paryżu, by w końcu osiąść w Berlinie; malował przede wszystkim portrety, w tym szczególnie chętnie portrety kobiet często stylizowanych na „piękności orientalne“.
Felix FELDWEG (1849–1907), niemiecki drzeworytnik reprodukcyjny; drzeworytnictwa uczył się w zakładzie ksylograficznym Käseberg & Oertel w Lipsku; następnie pracował w drzeworytni Richarda Jericke w Lipsku, potem w drzeworytni Richarda Bonga w Berlinie; w latach 80. i 90. XIX w. prowadził z G. Stadelmannem własną pracownię drzeworytniczą; w 1887 otrzymał medal na I Międzynarodowej Wystawie Graficznej w Wiedniu.
Drzeworytnia Stadelmann & Feldweg (Xylographisches Atelier Stadelmann & Feldweg), niemiecki zakład ksylograficzny czynny w latach 80. i 90. XIX w.; w latach 1891–1895 wykonywano w drzeworytni ilustracje dla seryjnego wydawnictwa „Moderne Kunst in Meisterholzschnitten”.