Polska szabla wz. 1917 sygnowana na ostrzu G.Borowski w Warszawie. Długość całości to: 100 cm, szerokość ostrza przy rękojeści: 3,9 cm. stan jak na zdjeciach. Gwarantuję 100% oryginalność całej szabli - pochodzenie wszystkich jej elementów sprzed 1939 roku. Jest to pamiątka po st. Ogniomistrzu Franciszku Ziółkowskim który służył w 16 Pułku Artylerii Lekkiej od 1920 do 1939 roku. Na innych 50 moich aukcjach wystawiam pozostałe pamiątki po tym samym żołnierzu z bogato udokumentowaną historią.

Franciszek `Franz` Ziółkowski urodzony w 1898r. w Wąbrzeźnie (ówczesny zabór niemiecki) . W 1916 r. po ukończeniu 18 lat został wcielony do Armii Pruskiej. Podczas I Wojny Światowej walczył w składzie 17 Pułku Artylerii Ciężkiej, na froncie wschodnim przeciwko rosjanom oraz w 1918 na froncie zachodnim z francuzami m.in pod Metz i we Flandrii. Za męstwo w boju o miasto Friedrichstadt został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Dnia 18 XII 1918 r. wstąpił jako ochotnik do tajnej, wojskowej organizacji "Oddziału Wartowniczego Rady Żołnierskiej w Wąbrzeźnie". Otrzymał tam funkcję pełnienia uzbrojonego policjanta razem z rozbrojonym policjantem niemieckim przy urzędzie policyjnym w Wąbrzeźnie. Od 1 II 1919 r. pełnił służbę w tajnej wojskowej organizacji polskiej która od 1 VII 1919 pełniła otwartą służbę jako Straż Obywatelska w Wąbrzeźnie. Za ten czyn otrzymał odznaczenie Frontu Pomorskiego. W 1920 roku wstąpił jako ochotnik do odrodzonego Wojska Polskiego i został przydzielony do formującego się 16 Pułku Artylerii Polowej. W jej składzie wyruszył na front gdzie od 1920 roku walczył przeciwko bolszewikom. Po zakończeniu wojny Polsko- bolszewickiej starał się o przyjęcie do Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. Został do niej przyjety w 1922 roku. Cały okres międzywojenny mieszkał w Grudziądzu i służył jako p. Oficer Kancelaryjny oraz pomocnik Adiutanta Dowódcy w 16 P.A.L. W dniu wybuchu II WŚ razem ze swoim pułkiem został rozlokowany przy granicy Prus Wschodnich na linii rzeki Osy. Od ranka 1 września jego batalion prowadził ciężkie walki z niemcami. Został zepchnięty pod Mełno i Grutę, następnie wraz ze swoim pułkiem walczył przeciwko niemcom m.in. pod Łowiczem, Kutnem, Iłowem, Sochaczewem i w obronie Warszawy gdzie został wzięty do niewoli. Od 1940 do 1941 r. przebywał w obozie pracy w Grupie pod Grudziądzem. W 1942 r został uwolniony i jako, że doskonale znał język niemiecki i zasłużył się podczas I Wojny Światowej w armii pruskiej otrzymał pracę w urzędzie miejskim miasta Grudziądza jako urzędnik niższego szczebla do spraw budowlanych. Korzystając ze swojego stanowiska pomagał jak tylko mógł mieszkańcom Grudziądza za co w 1943 r. został karnie wysłany do nazistowskiego Obozu pracy w austrii. Przebywał w nim do 1945 r. aż do momentu wyzwolenia przez Armie Stanów Zjednoczonych. Natychmiast wypełnił dokumenty repatryjacyjne i jeszcze w 1945 roku znalazł się z powrotem w Polsce, jednak tym razem okupowanej przez wojska radzieckiej. Automatycznie zainteresował się nim Urząd Bezpieczeństwa, został posądzony o kolaboracje z niemcami. Jednak został oczyszczony z tych zarzutów dzięki wstawiennictwu kilku rodzin które były lokatorami kamienic za naprawę których został wysłany do karnego obozu pracy. Po oddaleniu podejrzeń i przyznaniu odznaczeń za walkę z niemieckim okupantem został jeszcze w 1945 wcielony do Ludowego Wojska Polskiego i w 1946 r. mianowany na stopień p.porucznika. Cała historia która tutaj przedstawiłem wynika z kompletu dokumentów po Franciszku Ziółkowskim które wystawiam na jednej z moich aukcji. Będąc p. Oficerem Kancelaryjnym przez ponad 20 lat miał zwyczaj potwierdzania wszystkiego na piśmie. Dzięki czemu we wspomnianym zbiorze dokumentów znajduje się mnóstwo dokumentów normalnie niespotykanych. Akt, wypisów, pochwał, nominacji, dyplomów, mianowań, imiennych poświadczeń itp..