Witam na aukcji na której oferuję maluchy gatunku

Poecilotheria subfusca (Pocock, 1895) w stadium L3

Nazwa angielska: Ivory ornamental. Nazwa dawniej używana to Poecilotheria bara.

Nazwa łacinśka: Sub – z łaciny oznacza pod, niżej, fuscus –a – ciemny, czarny, przyciemniony.

Wielkość

Samica dorasta do 7 cm długości ciała, z nogami do 17 cm. Samiec do 6 cm długości ciała.

Długość życia

Samice dożywają 15 lat, samce zdychają do pół roku po ostatniej wylince.

Występowanie

Centralna Sri Lanka – Kandy, Punduloya, Peradeniya, Haragama.

Wygląd

Wyjątkowo barwny gatunek. Po stronie grzbietowej karapaksu wzór czarno żółty z charakterystyczną gwiazdą. Czarny odwłok z żółtym pasem folio i z jaśniejszym tygrysim wzorem. Na kończynach mnogie żółte pasy i kropki. Strona brzuszna głowotułowia czarna, odwłok szary – jasnobrązowy. Kończyny prążkowane czarno-biało z wyraźną przewagą czarnego. Szerokie przylgi na stopach.

Temperatura

Jako jeden z dwóch gatunków z rodzaju wymaga ściśle określonej temperatury. Jest gatunkiem wysokogórskim. Temperatura maksymalnie może wynosić 27°C w dzień i spadać w nocy do maksymalnie 20°C. Temperatura optymalna to 20°C w dzień oraz 12°C w nocy. W miejscu gdzie żyje ten ptasznik temperatura zimą osiąga nawet -2°C, a średnio wynosi 19°C.

Wilgotność

Przy niskich temperaturach powinna być zachowana wilgotność rzędu 80-90%. W miejscu występowania obecne są częste mgły w nocy i nad ranem.

Dymorfizm płciowy

Dojrzały płciowo samiec jest mniejszy i smuklejszy od samicy, po ostatniej wylince traci większość z kontrastowych barw, nie posiada haków goleniowych. Dymorfizm płciowy jest zauważalny już około 9 wylinki – samiec jest zdecydowanie mniej kontrastowo ubarwiony.

Rozmnażanie

Wyjątkowo trudne ze względu na nietypowe warunki temperaturowe i wilgotnościowe. Temperatura powinna być utrzymana w optimum dla gatunku. Bardzo istotna jest także wilgotność oraz bardzo dobrze zachowana cyrkulacja powietrza. Po wpuszczeniu samca do terrarium samicy rytuał godowy przebiega bardzo podobnie jak u innych przedstawicieli rodzaju. Samiec może przebywać z samicą aż do swojej naturalnej śmierci. Samica rzadko jest nastawiona do samca agresywnie. Do tej pory nie zanotowano udanego rozmnożenia w Polsce.

Biotop

Zamieszkuje dziuple drzew wysokogórskich lasów deszczowych. Zamieszkuje mgliste tereny o amplitudzie temperatur dochodzącej do 20°C.

Aktywność

Aktywny w nocy, głownie w czasie świtania.

Cechy szczególne

• Można trzymać w grupach.
• Wbrew obiegowej opinii nie jest to największy gatunek z rodzaju.
• Jest wyjątkowo trudny do utrzymania oraz hodowli, jednak jego wygląd mobilizuje do utrzymania wyjątkowych warunków w terrarium.
• Rzadki w hodowlach amatorskich.

Oświetlenie

Powinien zostać utrzymany cykl 12 godzinny – co jest istotne przy próbach rozmnażania.

Żywienie

Pająk preferujący pokarm latający – ćmy, motyle, muchy. Bardzo żwawo reagujący także na szybko poruszające się insekty – świerszcze, szarańcze, pasikoniki. Ptaszniki z tego rodzaju zazwyczaj aktywnie poszukują pokarmu, rzadko polują z zasadzki.

Terrarium

Zbiornik powinien mieć wymiary typowego terrarium dla pająków nadrzewnych. Dorosłe samice lub pary z powodzeniem trzyma się w terrariach o wymiarach 20x25x35 cm. Zaleca się jednak stosowanie terrariów zdecydowanie bardziej obszernych. Podłoże grubości 5-7 cm – torf lub włóknina kokosowa. Naśladując naturalne środowisko, jako kryjówki powinno się zapewnić tuby z korka lub kory innego drzewa.

Bardzo istotne jest utrzymanie niskiej temperatury i wysokiej wilgotności. W środowisku naturalnym tego pająka występują częste deszcze, mgły a temperatura rzadko osiąga 25°C. Do utrzymania takich warunków w terrarium bardzo dobrze nadaje się „fogger” ultradźwiękowy produkujący zimna mgłę. Nieodzowny jest stały nadzór warunków panujących w terrarium.