Po Syberii

Thubron Colin

Wydawnictwo: Czarne

ISBN

9788375362855

Tłumaczenie: Kozińska

Dorota

Format: 12.5x20.5cm

Liczba stron:

380

Oprawa: Miękka

Wydanie: 1, 2012

r.

Syberia

opisana przez Thubrona okazuje się kwintesencją Rosji – na

powierzchni resztki obozowych baraków sprzed 50 lat, a pod

lodem mamuty zachowane tak, że można policzyć liście z ich

ostatniego posiłku. I na przemian: jedno odmarza, a drugie

zamarza. Thubron podróżuje po paradoksalnej krainie, która

jednocześnie umiera i się odradza. Spod lodu wychodzi Kościół

prawosławny, lokalne kultury, które miały stać się częścią

jednego radzieckiego ludu, ale nie dały się do końca

podporządkować, a zamarzają resztki sowieckiego imperium,

stare obozy, instytuty badawcze i komunistyczne utopie

budowane na wiecznej zmarzlinie. Gdzieś pod lodem i pod Rosją

kryje się jednak coś potężnego, jednolitego, co kolejne

ustroje chcą pokonać lub przeobrazić, ale w końcu zawsze stają

się tylko jego częścią.

Thubron stara się to opisać,

pokazując fascynujące miejsca, bardziej i mniej znane. Podróż

rozpoczyna w Jekaterynburgu, wspominając egzekucję rodziny

carskiej, potem odwiedza m. in. Workutę (gdzie uczestniczy w

prawosławnym nabożeństwie upamiętniającym ofiary łagrów),

Akademgorodok pod Irkuckiem (miasto uczonych, dziś

pozbawionych państwowych funduszy), jezioro Bajkał, syberyjski

klasztor buddyjski, wreszcie Kołymę.

Czytając książkę

Colina Thubrona, możesz podróżować po Syberii, nie wychodząc z

domu. To znaczy, masz okazję zrobić dwadzieścia kilka tysięcy

kilometrów wzdłuż i w poprzek owej niezwykłej krainy, spotkać

się z ałtajską Lodową Księżniczką, ze starowierami i z

szamanami Tuwy, odwiedzić prawosławny monaster pod Irkuckiem i

lamajski dacan pod Ułan Ude, popłynąć Leną naprzeciw Arktyce,

aby podziwiać świat za kręgiem polarnym, obejrzeć Bajkał i

odwiedzić ostatnich Żydów w Birobidżanie, pobyć w Jakucku i na

Kołymie, łyknąć nieco historii i bardzo dużo wódki z

bohaterami dzisiejszej Syberii – a wszystko to nie wstając z

własnej otomany... Jeśli zaś zdrowie i kasa ci pozwolą, to

jestem pewien, że po przeczytaniu książki Colina Thubrona sam

zechcesz tam pojechać.

Mariusz Wilk

Książka otrzymała w

2010 roku Nagrodę Nicholasa Bouviera.

Wielki bazar

kolejowy

Pociągiem przez Azję

Paul

Theroux

ISBN 9788380494244

Wydawca:

Czarne

Oprawa: Miękka

Format: 12.4x20.2

Liczba stron:

412

Wydanie: 2

Rok wydania: 2016

Opis

„Wielki bazar kolejowy” jest

zapisem czteromiesięcznej podróży autora z Londynu do Tokio i

z powrotem, którą odbył w całości pociągiem, a właściwie

wieloma pociągami, w tym słynnym Orient Expresem i koleją

transsyberyjską. I to właśnie pociąg jest w pewnym sensie

głównym bohaterem tej książki, pociąg rozumiany nie tylko jako

środek lokomocji, ale także jako wynalazek szczególnie

sprzyjający komunikacji. Długie godziny spędzone razem w

przedziale sypialnym czy też spotkanie przy herbacie w wagonie

restauracyjnym to niepowtarzalna okazja do u z drugim

człowiekiem, czasem bardzo intensywnego, bo niemal z definicji

skazanego na przygodność i nietrwałość. W tej opowieści

ważniejszy od wyliczania rozmaitych „atrakcji turystycznych”

jest opis samego fenomenu podróżowania, który pozwala nam

zobaczyć na własne oczy to, co odmienne i obce, doświadczyć

zdziwienia i zachwytu nowością, a zarazem tęsknoty. Wszystko

to sprawia, że książka Theroux wnosi w tradycyjną literaturę

podróżniczą prawdziwy powiew świeżości. Opis podróży nie

zamienia się tutaj w katalog informacji o odwiedzanych

krajach, ich historii, krajobrazach i kulturze. Autor nie jest

turystą, świadomie omija miejsca polecane w przewodnikach,

wybiera raczej lokalne atrakcje i jest prawdziwym podróżnikiem

– kimś, kto dostrzega sens raczej w byciu w drodze niż w

docieraniu do celu.

„Więcej o pociągach i autorze niż o Azji, ale

skrajny subiektywizm w wydaniu Theroux bywa ciekawszy od

silenia się na obiektywizm innych pisarzy. Najlepsze pod jego

piórem są portrety Europejczyków, opisy ich uprzedzeń i

wyobrażeń o Wschodzie. Niestety niewiele się zmieniło od

opublikowania Wielkiego bazaru kolejowego w 1975 roku. Tyle że

pewnych rzeczy nie wypada już dzisiaj pisać, zarówno o

wędrowcach z plecakami czy brytyjskich plantatorach kauczuku,

jak i o mieszkańcach Azji. W 2005 roku pisarz ponownie odbył

podróż pociągami na Wschód, ciekaw jestem, czy nadal był tak

bezczelnie i pięknie egoistyczny jak w tej książce.” Max

Cegielski