Drewniane plastry - Suchy szlifowany 12cm

Topola osika

Komplet 5 sztuk krążków

Dane techniczne:

Średnica: 11-13cm (+- 0,5 cm)

Grubość:  ok 2cm

Wilgotność: Drewno suche

Gatunek drewna: Topola osika

Powierzchnia: szlifowane z dwóch stron (jak na foto obok)

Pęknięcia: Tak

Ubytki kory: Brak

Sęki: Możliwe 10-20% (plastry brane losowo bez względu na sęki)

Kształt: Zbliżony jak na foto

Cena za komplet 5 sztuk!!!

Topola osika jest to drzewo, które obecnie spotkać można przede wszystkim w strefie euro-azjatyckiej. Drzewo topoli drżącej osiąga wysokość do 35 metrów i średnicy do metra. Pień najczęściej sięga około 20 metrów, dzięki czemu uzyskuje się dużo dobrego drewna. Osika jest drzewem krótkowiecznym – żyje do 100 lat.

Rośnie w lasach i zaroślach na niżu i w górach. Swoim pionowym zasięgiem sięga wyżej niż buk; w Alpach aż do wysokości 1530 m n.p.m., w Karpatach do 1150 m, w Tatrach do 1425 m. Na południowych terenach swojego zasięgu występuje niemal wyłącznie w górach. Ma średnie wymagania glebowe (jest pod tym względem najmniej wymagająca wśród wszystkich gatunków topoli). Obumiera na glebach bardzo podmokłych albo bardzo suchych. Jest wytrzymała na mróz i upały, światłolubna. Gatunek pionierski – jako jeden z pierwszych gatunków drzew wyrasta na porębach, nieużytkach rolnych, pogorzeliskach. Na zajętych przez siebie terenach utrzymuje się długo, nawet jeśli warunki środowiska znacznie się zmieniają.

Osika owiana jest licznymi legendami:

• Według jednej z nich osika drży ze zgrozy od czasu, gdy Kain zabił Abla osikowym kołkiem.
• Na drzewie osiki, według niektórych legend, ukrzyżowano Chrystusa.
• Na osice powiesić się miał Judasz.
• Wampiry znane z legend i kultury można było unieszkodliwić wbiciem w serce kołka osikowego. Dlatego też Rzędzian w adaptacji filmowej powieści "Ogniem i mieczem" H. Sienkiewicza po zabiciu Horpyny użył jeszcze osikowego kołka, aby mieć pewność, że ta na pewno już nie wstanie.
• W południowo-wschodniej Polsce używano osikowych kołków do przybijana wieka trumny, co miało zapobiec wydostaniu się duchów zmarłych, które mogłyby w nocy nachodzić i straszyć ludzi.
• W północno-wschodniej Polsce istniał żywy jeszcze przed II wojną światową przesąd, że wyrwana osika zwiastuje wkrótce śmierć

[ źródło: Wikipedia ]