Pismo Święte w obrazach 1925 r.

Józef Kłos (przekł.)

• Rok wydania: 1925
• Rodzaj okładki: Twarda
• Autor: Józef Kłos (przekł.)
• Stan: Używana
• ISBN: -
• Wymiar: 33cm x 44cm
• Nr wydania: -
• Seria: -
• Ilość stron: -
• Waga: 4 kg
• Indeks: -
• TIN: T01546166

Pismo Święte w obrazach Dzieje Starego i Nowego Testamentu. Na język polski przełożył X. Józef Kłos Ojca św. Tajny Podkomorzy, Redaktor Przewodnika Katolickiego w Poznaniu z 236 wielkiemi ilustracjami podług oryginałów najlepszych mistrzów. Z aprobatą Wysokiej Władzy Duchownej. ; Biblia,;Pismo Święte;(z greckiego;βιβλίον,;biblion;„zwój papirusu, księga”, l.m.;βιβλία,;biblia;„księgi”) – zbiór ksiąg, spisanych pierwotnie w językach;hebrajskim,;aramejskim;i w;greckim;(w formie;koinè;(gr. κοινὴ), uznawanych przez;żydów;i;chrześcijan;za natchnione przez;Boga. Biblia i poszczególne jej części posiadają odmienne znaczenie religijne dla różnych;wyznań. Na chrześcijańską Biblię składają się;Stary Testament;i;Nowy Testament. Biblia hebrajska –;Tanach;– obejmuje;księgi Starego Testamentu. Poszczególne odłamy i tradycje chrześcijańskie mają nieco inny kanon ksiąg świętych. Do IV wieku n.e. nie było powszechnie przyjmowanego;kanonu Biblii. Lokalne kościoły, jak i poszczególne regiony, miały do niego własne podejście. Na Wschodzie odrzucano Apokalipsę, na Zachodzie –;List do Hebrajczyków, a do pism kanonicznych zaliczano np.;List Barnaby. Kościół Syryjski początkowo uznawał 22 księgi. W innych wspólnotach czytano;Diatessaron,;Pasterz Hermasa,;Apokalipsę Piotra;i inne pisma uznawane przez innych za;apokryficzne. Jedne z pierwszych wzmianek o przyjętym w starożytnym Kościele zestawie ksiąg kanonicznych pojawiają się w zachowanych pismach autorów chrześcijańskich IV wieku, m.in. św. Atanazego, św. Augustyna, św. Hieronima, św. Rufina. W tym też okresie podejmowano próby sformalizowania tradycyjnego wykazu, m.in. na lokalnych synodach w Hipponie w 393 roku i w Kartaginie w 397 roku. Kanon przyjął swoją ostateczną formę w Kościele rzymskokatolickim na Soborze Trydenckim 8 kwietnia 1546 roku[2]. Kościół Wschodni uznał postanowienia synodów z Hippony i Kartaginy za wiążące na synodzie trullańskim. W późniejszym czasie przyjął inny, obszerniejszy zestaw, który zmieniano na przestrzeni wieków. Kościoły prawosławne zadecydowały o zawartości swojej Biblii w 1672 r. na synodzie w Jerozolimie. Włączyły one do niej większość ksiąg „deuterokanonicznych”. Święty Synod wschodniego Kościoła prawosławnego zwołany w 1950 r. dodał do niej Trzecią Księgę Machabejską, Czwartą Księgę Machabejską (w apendyksie) i Psalm 151. Różnice pomiędzy kanonem przyjętym przez Kościoły Wschodnie a funkcjonującym w Kościele Zachodnim istnieją do dzisiaj. ;

Uwagi

Oprawa wytarta, zabrudzona, zakurzona, płótno oprawy naderwane, Brak grzbietu, Rogi oprawy rozdwojone, Brzegi stron zakurzone, zabrudzone, nierówne,  Strony pożółkłe, mocno postrzępione, zabrudzone, luźno, kilka zagiętych, Blok nie jest spójny, Druk czytelny, Książka spięta gumką,