WITAM NA MOJEJ AUKCJI!

Trzeba zrobić trochę miejsca na nowe tytuły, a i to nie do konca prawda .................

Wszystkie sprzedawane przeze mnie płyty stanowią część mojej kolekcji, którą gromadzę od lat.

Stan każdego krążka oraz poligrafii staram się opisać indywidualnie. Pudełek nie opisuję bo jak wiadomo jeśli nawet są idealne to i tak mogą ulec uszkodzeniu w transporcie. Koszt ich wymiany jest naprawdę niewielki. Co innego digipacki czy digibooki.

A wiec Panie i Panewki.....

Przedmiotem sprzedaży jest

cd stan bardzo dobry,zerwany zawias pokrywy

wyd. EMI United Kingdom ‎

1994

Kat.-Nr.: CD EMD 1055 / 7243 8 28984 2 9

Barcode: 7 24382 89842 9

Matrix: CDP 828984 2 1 2-1-27-NL

Recorded at:

Astoria recording studio, London

Brittania Row recording studios

Abbey Road recording studios

Metropolis studios

The Creek recording studios

Mixing assisted by the EFOST monitoring system.

Mastered at the Mastering Lab, L.A.

Printed in U.K.

Ⓟ 1994 The copyright in this sound recording is owned by Pink Floyd Music (1987) Ltd, under exclusive licence to EMI Records Ltd

Ⓒ 1994 Pink Floyd Music (1987) Ltd

cd

PINK FLOYD

The Division Bell

CD, Album ,FIRST PRESS

W chwili wydania imponowała zwłaszcza artystyczna jakość płyty względem stworzonej w niepewnych warunkach poprzedniczki, z biegiem lat stawiająca ją nawet nie tylko ponad „A Momentary Lapse Of Reason”. Wynikła ona w dużej mierze z zespołowego podejścia do tworzenia materiału, niejednokrotnie opartego na wspólnej improwizacji. W raczej niespiesznym toku pracy David Gilmour z kolegami pozwolił sobie na potraktowanie starannie selekcjonowanego materiału z wielką atencją i dbałością o detale, aktywnie eksperymentował z brzmieniami, szukał intrygujących sampli, a literacką warstwę płyty dopracowywał wraz z bardziej wyrobionymi tekściarzami, z przyszłą żoną Polly Samson na czele.

Jednak tym, co w sposób najbardziej wyjątkowy zdefiniowało „The Division Bell”, było nadanie jej cech retrospekcyjnych, co właściwie nie miało miejsca, przynajmniej w skali całej płyty, na żadnym z wcześniejszych premierowych wydawnictw sygnowanych nazwą Pink Floyd. W całym toku trwania albumu pojawiają się mniej lub bardziej dosłowne odniesienia do przeszłości zespołu, od postaci Syda Barretta począwszy, kryjące się za konstrukcjami utworów, specyficznymi instrumentalnymi zabiegami, w użyciu takich a nie innych sampli, czy wreszcie w tekstach. Zespół, który przy tym z współcześnie brzmiącym materiałem nie musiał się bać oskarżeń o anachroniczność, nigdy nie krył tego, że tak bogate nawiązywanie do przeszłości grupy było zabiegiem celowym. Samodzielne odkrywanie tych świadomych reminiscencji Pink Floyd z wcześniejszych dekad może stanowić jedną z największych przyjemności obcowania z „The Division Bell”.

Wydany przed dwudziestoma laty album Pink Floyd, już dawno i przez wielu namaszczony ostatnim w dorobku grupy, brzmi faktycznie jak podsumowujące, zamykające bogaty dorobek zespołu wydawnictwo.

Polecam

• 1, Cluster One, 5:58
• 2, What Do You Want From Me, 4:21
• 3, Poles Apart, 7:04
• 4, Marooned, 5:28
• 5, A Great Day For Freedom, 4:18
• 6, Wearing The Inside Out, 6:48
• 7, Take It Back, 6:12
• 8, Coming Back To Life, 6:19
• 9, Keep Talking, 6:11
• 10, Lost For Words, 5:14
• 11, High Hopes, 7:58

Co troche bede wystawial kolejne rzeczy,takze zagladaj !!!!!

Zycze udanej licytacji