Książka jest adresowana do szerokiej grupy
czytelników. Przedstawiono w niej zagadnienia związane z różnymi gatunkami z
rodzaju pieczarka - Agaricus, w tym powszechnie lub rzadko
uprawianymi. Publikacja zawiera elementy dotyczące systematyki opisowej i
występowania różnych gatunków pieczarek w Polsce, a także ich znaczenia dla
potencjalnych zbieraczy. Uwzględniono zagadnienia związane z wartością
odżywczą i właściwościami prozdrowotnymi pieczarek, głównie pieczarki
uprawnej Agaricus bisporus. Omówiono w ogólnym zarysie uprawę
pieczarki dwu-zarodnikowej i czynniki wpływające na jakość owocników.
Opisano również procesy związane z przetwarzaniem pieczarek i zmianami
zachodzącymi pod ich wpływem. W książce przedstawiono uprawę i właściwości
mało znanych gatunków pieczarek, ze szczególnym uwzględnieniem pieczarki
brazylijskiej Agaricus brasiliensis o wyjątkowych właściwościach
leczniczych. Publikacja jest bogato ilustrowana fotografiami, które
przybliżają odbiorcy omawiane zagadnienia.
Grzyby rodzaju pieczarka Agaricus
formują owocniki mięsiste, zróżnicowanych rozmiarów, nierzadko duże.
Kapelusze owocników są barwy białej, kremowej, żółtej do brązowej o suchej,
nagiej, włóknistej lub łuskowatej powierzchni. Ponadto u niektórych gatunków
pieczarek, pod wpływem kontaktu z powietrzem, miejsca uszkodzenia owocnika
mogą przybierać barwę żółtą o różnym nasyceniu. Hymenofor jest blaszkowaty,
a blaszki dość gęste lub gęste i nieprzyrośnięte do trzonu (=wolne). Blaszki
początkowo białawe, z wiekiem stają się różowe lub szaroróżowe, po dojrzeniu
brązowieją, przybierając w końcu barwę czekoladowobrązową lub czarnobrązową.
Trzon ma przyrośnięty, zwieszający się lub wzniesiony pierścień (jako
pozostałość osłony hymenoforu). Trzon łatwo wyłamuje się z kapelusza.
Podstawa trzonu bez pochwy, u niektórych gatunków jest bulwkowato rozdęta.
Miąższ jest biały, zwykle żółknący lub czerwieniejący, o smaku zawsze
łagodnym. Zapach jest zwykle niespecyficzny, a u niektórych gatunków
anyżkowy, gorzkich migdałów, karbolu lub świeżych ryb. Zarodniki pieczarek
są okrągławe, eliptyczne, nerkowate, gładkie, pozbawione pory rostkowej, ich
wysyp jest barwy ciemnobrązowej do prawie czarnej. Budowa morfologiczna
zarodników i ich wymiary wykorzystywane są do oznaczania przynależności
gatunkowej.
Pieczarki pod względem ekologicznym to
saprotrofy glebowe rosnące w bardzo wielu różnych środowiskach, m.in. przy
drogach, trawnikach i na pastwiskach, w ogrodach i parkach, na łąkach i
polach, w parkach, a także w lasach iglastych, liściastych i mieszanych,
oraz w zbiorowiskach zaroślowych. Występują w środowiskach pierwotnych i
naturalnych, bywają także ekspansywne w środowiskach kształtowanych przez
człowieka. Dlatego niektóre gatunki są uważane za synantropijne.
Pieczarka dwuzarodnikowa A. bisporus,
gatunek powszechnie bądź lokalnie uprawiany, nader często „opuszcza"
pieczarkarnie, wyrastając w ogrodach i na poboczach polnych dróg.
Występująca pierwotnie na słonych łąkach nadmorskich -rzadko u nas spotykana
pieczarka solniskowa A. bernardii, notowana pierwotnie na Wolinie -
rozprzestrzenia się obecnie w głąb lądu wzdłuż posypanych solą dróg i w ten
sposób dotarła już np. do Krakowa.
Najpospolitszy, a więc najlepiej znany wśród
pieczarek gatunek synantropijny A. bitorquis, preferujący gleby silnie
ubite, otrzymał nazwę „pieczarka miejska". Ta właśnie pieczarka bez trudu
przebija asfalt i również z powodu jej destrukcyjnej działalności wiele dróg
i chodników musi być naprawianych każdego roku. Synantropizacja dotyczy
także gatunku bardzo pospolitego w naszym kraju - pieczarki łąkowej A.
campestris, która jest elementem naszych miejskich trawników i młodych
nasadzeń miejskich.
Spis treści
Wstęp / 7
1. Charakterystyka gatunków rodzaju
Agaricus występujących w Polsce / 11
1.1. Krajowe gatunki pieczarek bardzo
pospolite / 13
1.2. Krajowe gatunki pieczarek występujące
Licznie / 17
1.3. Krajowe gatunki pieczarek dość rzadkie /
22
1.4. Krajowe gatunki pieczarek skrajnie
rzadkie / 28
2. Dziko rosnące pieczarki a
zagrożenie wynikające z ich spożycia / 41
2.1. Trujące gatunki pieczarek / 41
2.2. Kumulacja substancji toksycznych w
owocnikach pieczarek / 43
2.3. Toksyczne sobowtóry pieczarek / 45
Literatura / 46
3. Pieczarka dwuzarodnikowa
Agaricus biaporus (Lang.) Imbach / 49
3.1. Wartość odżywcza i właściwości
prozdrowotne pieczarki / 50
3.1.1. Znaczenie pieczarki w żywieniu
człowieka / 50
3.1.2. Wartość odżywcza pieczarki / 55
Skład podstawowy / 55
Zawartość składników mineralnych / 67
Zawartość witamin / 71
Inne substancje biologicznie aktywne / 74
Literatura / 77
3.2. Wybrane elementy uprawy i jakość
owocników pieczarki dwuzarodnikowej / 81
3.2.1. Czynniki klimatyczne w uprawie
pieczarki / 83
3.2.2. Surowce stosowane w uprawie pieczarki
/ 85
Grzybnia / 85
Odmiany / 89
Podłoże / 94
Okrywa / 106
3.2.3. Prowadzenie uprawy / 107
Załadunek podłoża na półki i nakładanie
okrywy / 107
Zabieg czesania / 110
Wiązanie owocników / 110
Czynniki warunkujące prawidłowy wzrost
owocników / 112
Zbiór owocników / 114
3.2.4. Cechy jakościowe owocników / 116
Definicja produktu / 118
Przepisy dotyczące jakości / 119
Przepisy dotyczące klasyfikacji według
wielkości / 121
Przepisy dotyczące tolerancji / 122
Przepisy dotyczące prezentacji / 123
Przepisy dotyczące znakowania / 123
Wpływ wybranych czynników na jakość owocników
/ 125
Literatura / 136
3.3. Technologie przetwórstwa pieczarki / 138
3.3.1. Przygotowanie świeżych owocników do
sprzedaży / 138
3.3.2. Przetwarzanie/ 142
Półprodukty / 146
Konserwy sterylizowane / 148
Marynaty / 153
Mrożonki / 155
Susze / 158
Kiszonki / 162
Inne przetwory / 163
Literatura / 164
Gatunki piec/arek uprawnych mało znane w
Polsce / 167
Pieczarka szlachetna / 167
Pieczarka polowa / 168
Pieczarka brazylijska / 169
Wartość odżywcza i właściwości lecznicze /
173
Uprawa / 177
Literatura / 181