DU CHESNE (Joseph), Pharmacopoea dogmaticorum restituta, pretiosis selectisque Hermeticorum floribus abunde
illustrata. Venise, apud Joannem Antonium & Jacobumde franciscis,1608.
Stan zachowania starodruku:
Format: (21,5 x 16 cm), ilość stron: [24], 269. Komplet. Kompletność sprawdzona osobiście przed wystawieniem starodruku,
strona po stronie. Drobne błędy w paginacji, typowe dla swojego okresu. Oprawa ze skóry z epoki z drobnymi otarciami.
Ekslibris, dawne wpisy własnościowe. Poluzowana karta przedtytułowa.
Kilka mikroskopijnych śladów po kornikach na marginesie ostatnich kart oraz ostatniej pustej karcie, be wpływu na ogólny stan.
Ogólnie ładnie zachowany egzemplarz.
Zawartość:
Wczesna edycja bardzo interesującej farmakopei Josepha Duchesne zwanego w zależności od źródła i języka
du Chesne a po łacinie (Quercetan lub Josephus Quercetanus (1544-1609), chemika i alchemika, ucznia
Paracelsusa oraz lekarza króla Francji Henryka IV.
Autor studiował medycynę w różnych uniwersytetach niemieckich, został promowany w Bazylei.
Gdy osiadł na stałe w Szwajcarii, powierzono mu dyplomatyczne poselstwa. Być może, że w związku z nimi trafił do
dworu króla polskiego Stefana Batorego, któremu zaproponował fabrykację jakiegoś napoju alkoholowego o smaku
najlepszego wina. Wątpić jednak należy, czy otrzymawszy od Batorego wyłączny przywilej produkowania go na całym
terenie Polski, uprawnienie to wykorzystał.
Quercetanus jako najgorliwszy zwolennik zasad Paracelsusa na terenie Francji, przesadnie wychwalał środki
spagiryczne, szczególnie preparaty antymonu i rtęci. Stosował jako pierwszy w lecznictwie siarczek antymonowy
(Stibium suljuratum aurantiacum) i kalomel. Pierwszy też próbował otrzymać opium z europejskiego maku.
Być może wymieniony powyżej polski wątek z życiorysu autora był jedną z przyczyn przypisywania przez
niektóre bibliografie dzieł wydanych pod nazwiskiem Quercetanusa polskiemu lekarzowi Józefowi Strusiowi.
Kwestie tą dokładnie opisał Witold Włodzimierz Głowacki, w artykule Dzieła jatrochemiczne przypisane Strusiowi
w Kwartalniku Historii Nauki i Techniki z 1970 roku 15/4 s. 775-784.
Farmakopea Quercetanusa , która jest najważniejszym jego dziełem, odniosła znaczny sukces i została
opublikowana kilka razy w Wenecji: 1619, 1638, 1646, 1655, 1665, 1677, 1684.
Zawiera dużą liczbę (często) bardzo pomysłowych przepisów (na przykład preparat na bazie świeżych ludzkich czaszek).
Ciekawa jest lista „wód” powstałych w wyniku różnego rodzaju destylacji do leczenia najróżniejszych patologii,
o zróżnicowanym składzie w zależności od tego, czy są one przeznaczone dla leczenia bogatych, czy biednych.
Słynny jest jego przepis na teriakę, który zawierał ponad sto składników.
Z ogólną treścią starodruku można zapoznać się pod poniższym linkiem, gdzie znajduję zdigitalizowane
wydanie z 1628 roku:
https://books.google.pl/books?id=u2ZYFR5dPB4C&pg=PA10&dq=Pharmacopoea+dogmaticorum+restituta&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjYj9WJvfnoAhWKzKQKHQuKAkoQ6AEIUzAE#v=onepage&q=Pharmacopoea%20dogmaticorum%20restituta&f=false
Wysyłka za granicę jest możliwa wg odrębnego cennika Poczty Polskiej z tym jednak zastrzeżeniem, że wyłącznie do
wybranych krajów których aktualny wykaz znajduję się na stronie Poczty Polskiej. Ograniczenia są związane z obecną
sytuacją epidemiologiczną na świecie.
Z uwagi na wysyłkowy charakter firmy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, o zwolnieniach z obowiązku
posiadania kasy fiskalnej nie ma możliwości odbioru osobistego.