Witam Wymiary długość 40 cm, szerokość 10 cm. Kolor ciemna zieleń, falanga biała - skóropodobna. Stan idealny - nówka nie noszona. TANIO !!! OKAZJA !!!! STAN BDB !!!!!TANIO!!!! OKAZJA !!!! AUKCJA NICZEGO NIE PROPAGUJE !!!! Falanga lub Ręka z mieczem[1] − symbol, używany przez polskich nacjonalistów (głównie przez środowiska związane z ruchem narodowo-radykalnym), będący stylizowanym wizerunkiem ręki trzymającej miecz. Obóz Narodowo-Radykalny (ONR) – narodowo-radykalne ugrupowanie polityczne, założone w 1934 przez młodych działaczy Obozu Wielkiej Polski, rozwiązane po 3 miesiącach działalności przez sanacyjne władze państwowe. W późniejszym okresie ONR działało nielegalnie. W 1935 rozpadło się na RNR „Falangę” i ONR „ABC”. Nazwy ABC i Falanga są umowne i nadane frakcjom przez historyków od nazw pism, wokół których koncentrowało się życie intelektualne tych grup ideowych. De facto ONR przestał istnieć w 1934 r., później działał RNR, a środowisko skupione wokół ABC nie uważało się już za ONR. Także nazwa Organizacja Polska jest umowna, gdyż historycy nadali ją nieformalnej grupie znajomych, ludzi wykształconych (Rossmann, Gluziński, Mosdorf i inni), którzy przejawiali szereg inicjatyw na różnych polach działalności społeczno-politycznej. Można powiedzieć, że grupa ta wykrystalizowała się zaraz po I wojnie światowej, stąd ONR był tylko jedną z jej wielu inicjatyw. 18 marca 1934 – masowe aresztowania działaczy Ruchu Młodych SN. marzec 1934 – usunięcie zwolenników opcji narodowo-radykalnej: Jana Mosdorfa, Henryka Rossmana z Sekcji Młodych SN. 14 kwietnia – podpisanie deklaracji Obozu Narodowo-Radykalnego w gmachu Politechniki Warszawskiej. 3 maja – z okazji święta 3 Maja ulicami Warszawy przemaszerował 2,5-tysięczny pochód członków ONR. 12 maja – zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych zalecające rozwiązywanie kół i oddziałów ONR-u. 14 maja – tygodnik „Sztafeta” przekształcony został w dziennik o nakładzie 8 tys. egzemplarzy. 29 maja – bojówka ONR ostrzelała lokal Komitetu Dzielnicowego PPS na Woli w Warszawie, raniąc 7 osób, napad doprowadził do akcji odwetowych młodzieży socjalistycznej na lokale ONR w dzielnicach robotniczych. 10 czerwca – oficjalna delegalizacja Obozu Narodowo-Radykalnego. 13 czerwca – zamkniecie drukarni „Sztafety” i aresztowanie jednego z czołowych działaczy ONR. 15 czerwca – zamordowanie ministra spraw wewnętrznych Pierackiego przez ukraińskich nacjonalistów, co stało się pretekstem do rozprawy z ONR. Władze sanacyjne aresztowały m.in. Bolesława Piaseckiego. 30 czerwca – ukazał się pierwszy numer nielegalnie wydanej „Nowej Sztafety”. 6 lipca – osadzenie czołowych działaczy ONR w obozie w Berezie Kartuskiej. 25 listopada – ukazał się pierwszy numer pisma „Podaj Dalej – Chrześcijański Informator ogłoszeniowy”. Członkami ONR byli m.in. Jan Mosdorf (wcześniej prezes Młodzieży Wszechpolskiej, zamordowany w Oświęcimiu), Henryk Rossman (więziony w Berezie Kartuskiej), Bolesław Piasecki (przywódca RNR-Falanga, po wojnie Stowarzyszenia Pax), Paweł Musioł (historyk piśmiennictwa śląskiego, twórca programu regionalizmu śląskiego, pisarz i dziennikarz, w czasie okupacji działacz konspiracyjny rozstrzelany przez Niemców w czasie wojny), Stanisław Piasecki (redaktor naczelny „Prosto z Mostu” rozstrzelany w Palmirach w 1941), Wojciech Wasiutyński, Tadeusz Todtleben, Jerzy Kurcyusz, Jan Korolec, Tadeusz Gluziński. Struktura organizacyjna Struktura organizacyjna władz ONR była stosunkowo skomplikowana. Na czele struktur organizacyjnych Obozu stał Komitet Organizacyjny, któremu przewodniczył Jan Mosdorf. Z kolei organem władczym Komitetu był Wydział Wykonawczy, który składał się z czterech referatów: organizacyjnego, propagandowego, finansowego i ogólnego[1]. Poza jawnymi strukturami funkcjonowały także struktury tajne, dzielące się ze względu na stopień wtajemniczenia, którymi prawdopodobnie kierował Henryk Rossman; niektóre źródła podają, że kierował nimi trzyosobowy komitet, w skład którego wchodzili: Tadeusz Gluziński, Jan Jodzewicz i Jan Mosdorf. Na niejawne struktury składały się najprawdopodobniej cztery poziomy tajnej struktury nazywanej Organizacją Polską, które od najniższego począwszy były następujące: Poziom S – Sekcja, Poziom C – Stefan Czarniecki, Poziom Z – Zakon Narodowy, Poziom A – Komitet Polityczny. Należy zauważyć, że w ramach struktur ONR funkcjonowała także autonomiczna grupa związana wcześniej z Oddziałem Akademickim OWP pod przywództwem Bolesława Piaseckiego. Wobec takiej sytuacji Jan Mosdorf pełnił rolę pośrednika między Henrykiem Rossmanem a Bolesławem Piaseckim[2][3]. Powstanie Obozu spotkało się z największym odzewem w Warszawie, Poznaniu (z którego przyłączyło Stronnictwo Wielkiej Polski Michała Howorki) oraz z mniejszym w Wilnie. Duże znaczenie w strukturach organizacyjnych odgrywali studenci, którzy w liczbie około 5 tysięcy zasilili szeregi partii narodowo-radykalnej[4][3]. Członkowie ONR nie stworzyli nigdy takiej koncepcji ustroju gospodarczego i politycznego, która byłaby na tyle spójna i jednorodna, żeby zaakceptowali ją wszyscy działacze[5]. W czasie okupacji działacze ONR tworzyli zakonspirowane organizacje wojskowe jak Konfederacja Narodu czy Związek Jaszczurczy, włączony później w skład Narodowych Sił Zbrojnych). Wielu z przedwojennych działaczy ONR, jak Jan Mosdorf, Stanisław Piasecki czy Paweł Musioł, zginęło z rąk hitlerowców. Falanga lub Ręka z mieczem[1] − symbol, używany przez polskich nacjonalistów (głównie przez środowiska związane z ruchem narodowo-radykalnym), będący stylizowanym wizerunkiem ręki trzymającej miecz. Geneza symbolu ręki z mieczem w Polsce sięga XVI wieku, kiedy został on umieszczony na proporcu floty kaperskiej, za panowania Zygmunta I Starego[1]. Współczesny proporzec Marynarki Wojennej RP, przedstawiający zbrojne ramię nawiązuje do tamtych tradycji [2]. Symbol ręki z mieczem jako symbol nacjonalistyczny zaczął pojawiać się na początku lat 30-tych w miejsce zakazanego przez władze sanacyjne "mieczyka Chrobrego", symbolu rozwiązanej w 1933 roku ponadpartyjnej organizacji politycznej Obozu Wielkiej Polski (OWP). Stał się jednym z symboli grupy "młodych" Stronnictwa Narodowego (SN)[1]. W 1935 roku Ruch Narodowo-Radykalny Falanga (RNR-Falanga) przyjął za swój symbol uproszczony znak graficzny ręki z mieczem. Obecnie "falanga" jest oficjalnym symbolem organizacji narodowych o profilu radykalnym – współczesnego Obozu Narodowo-Radykalnego (ONR) i Narodowego Odrodzenia Polski (NOP), choć nadal chętnie się do niej odwołują członkowie innych organizacji narodowych. W dniu 25 października 2011 roku Wydział Rejestrowy Sądu Okręgowego w Warszawie zarejestrował symbol "falangi", a także krzyż celtycki i "zakaz pedałowania" jako oficjalne symbole partyjne Narodowego Odrodzenia Polski[3], lecz po apelacji prokuratury Sąd Apelacyjny w Warszawie odmówił ich zarejestrowania po tym, jak w kwietniu 2012 Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że partia polityczna nie może mieć zarejestrowanych więcej niż jeden symbol graficzny[4]. TANIO !!! OKAZJA !!!! STAN BDB !!!!!TANIO!!!! OKAZJA !!!! AUKCJA NICZEGO NIE PROPAGUJE !!!!