Tytuł: Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Łazienkach Królewskich, seria wydawnicza - „Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie”.

Autor: Emilia BZICKA, Wojciech CIEPLAK, Hanna ŁYSAKOWSKA, Stefan OLECH (teksty:), Elżbieta SĘCZKOWSKA (współpraca Piotr LIGIER); Stefan OLECH, Zbyszko SIEMASZKO (zdjęcia).

Wydawca: Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Łazienkach Królewskich, Warszawa 2000(?). 50 stron, oraz plan obiektu z opisem i zdjęcia barwne ukazujące zbiory z zasobów muzeum, całość wydrukowana na papierze gładzonym, oprawa miękka lakierowana, format 15x21 cm.

Stan dobry - ogólne podniszczenie i zabrudzenia okładki oraz środka (notatka na wyklejce czołowej okładki) – poza tym stan OK.

„Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Łazienkach Królewskich” - Pomysł utworzenia muzeum łowieckiego zaczął krystalizować się w lalach siedemdziesiątych Polski Związek Łowiecki rozpoczął rozmowy z ówczesnym Dyrektorem warszawskiego Muzeum Narodowego prof. Stanisławem LORENTZEM, który zaproponował lokalizację placówki na terenie ŁAZIENEK KRÓLEWSKICH, które kiedyś były ZWIERZYŃCEM. Wybrano budynek zwany Koszarami KANTONISTÓW.

W dokumentach i publikacjach poświęconych ŁAZIENKOM spotykamy również inne nazwy tego obiektu: Koszary INWALIDÓW czy Domek OGRODNIKA. Budynek skromny, jednopiętrowy; na pianie prostokąta, został zbudowany w latach 1826- 1828 w południowej części folwarku łazienkowskiego Przypuszcza się, że autorem projektu architektonicznego był Wilhelm Henryk MINTER, budowniczy usytuowanych w pobliżu, a dziś juz nie istniejących, koszar huzarów, ułanów i kirasjerów.

W 1977 r. został powołany zespół projektowo-programowy pul kierownictwem artysty plastyka Tomasza KONARSKIEGO. Zespół działał dwutorowo. Z jednej strony opracował program przyszłego muzeum, zaś z drugiej zajął się adaptacją obiektu do celów muzealnych oraz nadzorem nad prowadzonymi pracami remontowo budowlanymi.

W 1982 roku uległa zmianie koncepcja programowa MUZEUM. Postanowiono połączyć wysiłki myśliwych i koniarzy pragnących utworzyć Muzeum KONIA. Stworzono wspólną placówkę. Ekspozycja hipologiczna miała zostać ulokowana w „Stajni KUBICKIEGO” zwanej również PODKOWĄ, której część (jedno skrzydło) MUZEUM uzyskało dopiero w 1995 roku. Stajnie wybudowano w latach 1825-1826 na terenie folwarku, na miejscu dawniejszej drewnianej. Jakub KUBICKI zaprojektował ją na planie podkowy, z wyższą jednopiętrową częścią środkową. Znalazły się w niej mieszkania dla służby, w parterowych skrzydłach przylegających do korpusu mieściły się stajnie, w bocznych wozownie. Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa zostało powołane 1 lipca 1983 roku.

Jego dyrektorem został Tomasz KONARSKI, który pełnił tę funkcję do 1993 roku.

Trwał remont Koszar KANTONISIÓW. Muzealne biuro i niewielka wystawa znalazły miejsce w siedzibie Polskiego Związku Łowieckiego na Nowym Świecie. Mimo trudnych warunków pracownicy MUZEUM przygotowali w tym roku trzy wysuwy łowieckie eksponowane poza Warszawą, w następnym roku zorganizowano pierwsze wystawy zagraniczne, ukazujące tradycję i współczesność polskiego łowiectwa i jeździectwa.

Pierwszą stalą wystawę muzealną zatytułowaną „Wiosna, lato, jesień, zima” otworzona w Konarach KANTONISIÓW w 1985 r. Ukazywała ona, w atrakcyjnej formie plastycznej, ptaki i ssaki polskich lasów i pól. W1986 r. udostępniono zwiedzającym kolejną ekspozycję – „Nie tylko o myślistwie” (prezentowaną do 1992 r. w salach łazienkowskiej Podchorążówki). W pierwszej sali umieszczono dzieła sztuki oraz kolekcję broni i akcesoriów myśliwskich, w drugiej główną grupę eksponatów stanowiły trofea egzotyczne przekazane w darze przez Komana Huberta HUPALOWSKICGO, w trzeciej zbiory hiplogicznc (stała wystawa hipologiczna znalazła swoje miejsce w Koszarach KANTONISIÓW w 1993 roku).

W Koszarach KANTONISTÓW wyeksponowano „Historię łowiectwa od pradziejów do czasów JANA III SOBIESKIEGO”. Ważną częścią działalności MUZEUM było i jest organizowanie wystaw czasowych przyrodniczych, dokumentalnych czy też przedstawiających dzielą sztuki tematycznie związane z łowiectwem i jeździectwem.

Prezentowane były one zarówno we własnej siedzibie jak i w placówkach muzealnych w kraju i za granicą: w Szwecji, Francji, Szwajcarii, Austrii, Finlandii, Belgii, NRD, ZSRR, Czechosłowacji i na Węgrzech. Ze względu na swój profil - połączenie problematyki łowieckiej i jeździeckiej, co jest historycznie uzasadnione - MUZEUM stanowi unikat nic tylko w skali krajowej, ale i europejskiej. Pierwsze eksponaty zostały przekazane przez PZL jako bezterminowe depozyty, później nastąpiły zakupy, były również darowizny. Dziś Muzeum posiada ponad 10 tysięcy eksponatów, z których wiele ma znaczną wartość poznawczą i materialną.

W 1993 r. dyrektorem Muzeum został Piotr Hubert ŚWIDA. Rozpoczął się remont budynków oraz realizacja nowych ekspozycji stałych, których otwarcie nastąpiło w Dzień Św. HUBERTA 3 listopada 1997 r.

Spis treści:

• Dzieje Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa;
• Dzisiejszy kształt muzeum;
• Polski salon myśliwski XIX/XX w.;
• Oko w oko;
• W polu i kniei;
• Ekspozycja hipologiczna;
• Sala Wystaw Czasowych.

- Polecam!