Kokony murarki ogrodowej w ilości 100 szt.

+

PUDEŁKO WYLĘGOWE GRATIS

Zdjęcie przedstawia kokony murarki ogrodowej w pudełku wylęgowym.

Należąca do pszczół samotnic murarka ogrodowa jest gatunkiem owada zapylającego, stąd też niezwykle pożytecznego w ogrodach i sadach.

Hodowla tego gatunku pszczół samotnic nie jest ani wymagająca, ani też skomplikowana. Jednak, żeby zabrać się za nią na profesjonalnym poziomie, warto co nieco wiedzieć o cechach, cyklu życia i upodobaniach murarki ogrodowej. Dlatego też chcemy podzielić się z Państwem naszą wiedzą na jej temat.

Najważniejsze cechy murarki ogrodowej:

• aktywność biologiczna w okresie największego zapotrzebowania na owady zapylające,

• naturalna skłonność do tworzenia kolonii i przywiązanie do miejsca gnieżdżenia,

• łatwość zajmowania gniazd sztucznie przygotowanych,

• spokojny charakter i całkowity brak agresywności (murarka nie broni gniazd, a nawet w przypadku bliskiego kontaktu z ludźmi nie jest agresywna),

• szerokie preferencje pokarmowe,

• wysoka efektywność zapylania roślin,

• umiejętność pracy w tunelach foliowych,

• niewielki dystans lotów po pokarm (do 300 metrów od gniazd).

Cykl życiowy murarki ogrodowej:

W gnieździe murarki budują od kilku do kilkunastu komórek lęgowych, układając je w rzędzie. Jedną od drugiej komórki oddzielają wytworzonymi przez siebie glinianymi przegrodami. Zanim samica złoży jaja, wypełnia komórki nagromadzonym pokarmem, czyli pyłkiem i nektarem roślin. W kolejnym etapie procesu lęgowego zasklepia komórki, utrudniając ewentualny atak naturalnym wrogom jej larw. Sezon zapylania dla murarki zaczyna się na początku kwietnia i trwa do końca czerwca.

Pierwsze wylatują z gniazda samce, ale okres ich lotów kończy się szybciej, niż w przypadku samic. Trwa zaledwie 3 tygodnie. Samice żyją około 7-8 tygodni. W tym czasie następuje też okres reprodukcyjny tych owadów, po którym unasiennione samice budują gniazdo, zbierają pyłek oraz nektar, składają jaja, po czym giną. Młode larwy wylęgają się po kilku dniach od zamknięcia komórek gniazdowych. Żywią się nagromadzonym w komórce pyłkiem do momentu przepoczwarzenia. Ten następuje we wrześniu, aby murarka już w postaci imago (dorosłej) mogła przetrwać zimę. Do następnego sezonu owad przeczekuje w zrobionym przez siebie oprzędzie. Natomiast wiosną budzi się do życia, a cykl powtarza się na nowo.

Dla uzupełnienia tylko jednej komórki lęgowej murarki zbierają około 200 mg pyłku zmieszanego z nektarem. W matematycznym rozrachunku oznacza to, że pojedynczy owad wykonuje około 40 lotów i odwiedza 1200 kwiatów w celu wykarmienia jednego potomka.

zapraszamy na inne nasze aukcje