Mundur i odznaki Wojska Polskiego
Zdzisław Sawicki Adam Wielechowski Jerzy Waszkiewicz
- Rok wydania: 1997
- Rodzaj okładki: Twarda
- Autor: Zdzisław Sawicki Adam Wielechowski Jerzy Waszkiewicz
- Stan: Używana
- ISBN: 9788311085886
- Wymiar: 22cm x 31cm
- Nr wydania: -
- Seria: -
- Ilość stron: 223
- Waga: 1.5 kg
- Indeks: -
- TIN: T00972856
Niniejsze opracowanie stanowi kompendium podstawowej wiedzy o umundurowaniu Wojska Polskiego i innych służb oraz o orderach i odznaczeniach. Jako podstawowe założenie przyjęto pokazanie obowiązujących rodzajów umundurowania przeznaczonego do używania w różnych okolicznościach służby i ogłaszanego każdorazowo w Rozporządzeniach Rady Ministrów w Dziennikach Ustaw. Początkowo ubiór żołnierzy stanowiła zbroja ochronna nakładana na odpowiednie odzienie. Dopiero w XVI wieku w wojskach zaciężnych zaczęto stopniowo zastępować uzbrojenie ochronne jednolitym ubiorem dostosowanym do używania broni zaczepnej oraz prowadzenia walki. Były to początki munduru wojskowego. W stosunku do jednolitych ubiorów piechoty wybranieckiej używano określenia „barwa”. Formacja otrzymała jednolite mundury szyte z sukien wielkopolskich i śląskich w kolorze niebieskim. Zygmunt August w około 1557 wprowadził barwę błękitną dla piechoty. Występowali tez hajducy czarni i żółci. Piechota łanowa prawdopodobnie przybierała kolor zielony. Hajducy wojsk magnackich przybierali barwy heraldyczne. Według uniwersału Łukasza Załęskiego z 1630 roku mundury wybrańców były następujące: Barwa zwyczajna obłoczysta, pętlice czerwone u pachołków tak do delii, jak do żupanów czerwona, a u dziesiętników zielona pod deliami czerwonymi. Cechy munduru posiadały też ubiory milicji nadwornych, oddziałów przybocznych książęcych, królewskich, biskupich i magnackich oraz straży miejskiej.
Uwagi
Oprawa mocno porysowana, wytarta, zawiera naklejkę na grzbiecie, wewnętrzna część oprawy lekko zabrudzona, Brzegi stron trochę zabrudzone, pożółkłe, Adnotacje i pieczątki pobilioteczne,