W 1945 roku nastąpił przełom w dziejach Gdańska. Zniszczone miasto stało się polskie, a niemieckich mieszkańców zastąpili osadnicy i przesiedleńcy z różnych stron kraju. Portowy ośrodek wabił możliwością awansu, nieosiągalną w dotychczasowym miejscu zamieszkania. Wyrwani z rodzinnych stron migranci, różniący się kulturą i dziedzictwem materialnym, osiedlili się nad Motławą, by razem z ludnością miejscową tworzyć nowe społeczeństwo. Autorka opisuje etapy jego powstawania w pierwszym piętnastoleciu powojennym: od rozpadu społeczności byłego Wolnego Miasta Gdańska, przez kierunki napływu i genealogię nowych mieszkańców, aż po złożone procesy migracyjne.