Miecz Półtoraręczny Bastard Kuty Hartowany(wz.11) Mosiądz
Przedmiotem sprzedaży jest w pełni funkcjonalny miecz półtoraręczny. Jest to kuta ręcznie replika miecza średniowiecznego z XIV - XV wieku przygotowana do walk turniejowych. Miecz jest hartowany, co sprawia iż idealnie nadaje sie do pokazów rycerskich i walk turniejowych. Klinga ze stali 54SiCr6 hartowana do twardości 52 HRC (według skali twardości stali Rockwella) . Produkt jest doskonale wyważony dzięki czemu pojedynek rycerski to czysta przyjemność (środek ciężkości ok. 6 cm od jelca). Głowica oraz jelec - wykonane z mosiądzu wysokiej jakości. Trzonek rękojeść pokryty skórą, aby miecz lepiej układał się w dłoni. Przedłużenie ostrza przechodzi przez rękojeść i jest mocowane w głowicy. Przez środek głowni poprowadzono jeden płaz.
Wymiary:
- Długość miecza około 118 cm
- Długość ostrza około 87 cm
- Długość rękojeści około 31 cm
- Długość jelca(gardy) około 26 cm
- Ciężar całkowity około 1890 gram
- Grubość ostrza: ok.3 mm (ostrze zwężane ku końcowi)
- Szerokość głowni - 4 cm
- Producent: kowal polski, na zlecenie naszego sklepu
- Miecz w sprzedaży w wersji tępej.
Miecz sprzedawany bez pochwy, ale istnieje możliwość jej dokupienia w cenie 150zł - materiał jej wykonania to skóra.
Miecz bastardowy, półtorak, bękart (pot.), półtoraręczny - miecz, którego długa rękojeść pozwala na walkę oburącz. Pojawił się w XIII wieku, bardzo popularny od połowy XIV wieku, z powszechnego użycia wyszedł na początku wieku XVI. Miał około 110–140 cm długości, a jego masa oscylowała w granicach 1,2-2 kg.). Potoczne określenie półtoraręczny wzięło się z problemu klasyfikacji tego typu mieczy - ich rękojeść jest znacznie dłuższa niż w mieczach jednoręcznych, a zarazem krótsza niż w mieczach prawdziwie dwuręcznych ("mieczach wielkich"). Umożliwia ona dołożenie drugiej ręki, ale w wielu egzemplarzach nie jest to chwyt pełny, dłoń opiera się częściowo na rękojeści, a częściowo na głowicy lub też tylko na głowicy). Jest najbardziej wszechstronnym i najczęściej używanym w późnym średniowieczu typem miecza, zdatnym do używania pieszo (najczęściej oburącz) lub z grzbietu konia. Gdy na przełomie XIV i XV wieku zaczęły upowszechniać się zbroje płytowe, repertuar technik wzbogacił się o tzw. półmiecz – broń trzymana była jedną ręką za rękojeść, a drugą w 1/2-2/3 głowni, co umożliwiało zadawanie bardzo precyzyjnych i silnych pchnięć (znacznie skuteczniejszych w walce z przeciwnikiem noszącym zbroję płytową), a także zadawaniem ciosów głowicą lub jelcem. W doświadczonych rękach był bronią bardzo skuteczną. Był używany nie tylko na polach bitew, ale również do pojedynków. Miecz długi jest najpopularniejszą bronią wśród średniowiecznych i wczesnonowożytnych traktatów szermierczych. Określenie "półtoraręczny" zostało nadane przez kolekcjonerów mieczy. Poprawna nazwa to "miecz długi".
Miecz jest NOWY!!!
Nadaje się idealnie na prezent, dla fanów średniowiecza oraz rycerstwa. Idealnie pasuje wyeksponowany na ścianie.